ตอนที่ 98 จะแสดงดีๆหรือจะอยู่เบื้องหลัง

ตอนที่ 98 จะแสดงดีๆหรือจะอยู่เบื้องหลัง “คุยอะไร?” เธอมองเขากลับไปด้วยความโมโห เล่นเอาทำให้เธอตกใจแทบบ้า จิรภาสมองท่าทางที่มีน้ำตานองหน้าของเธอแล้ว รู้สึกเจ็บปวดอยากจะดึงเธอเข้ามากอด แต่กลับถูกผลักออกมา จริงๆแล้วหลังจากที่เขากลับไปเมื่อคืนนี้ เขานอนไม่หลับเลยทั้งคืน เขาคิดไม่ออกเลยว่าทำไมจรีภรณ์ถึงเลือกที่จะกลับมาในช่วงเวลาแบบนี้ ก่อนหน้านี้ตอนที่เธอคบกับเขา เขาไม่เคยรู้เลยว่าเธอคือลูกสาวของตรีภพ เขาคิดมาตลอดว่าเธอเติบโตมาในครอบครัวธรรมดาๆครอบครัวหนึ่งเท่านั้น จนกระทั่งก่อนหน้านี้เพียงไม่นาน เขาจึงได้รู้ฐานะที่แท้จริงของเธอ นับเป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมายเป็นอย่างมาก ถ้าว่ากันตามเหตุผลแล้ว จรีภรณ์ควรจะเกลียดตรีภพมาก ที่เขาแอบมีเมียน้อยอยู่ข้างนอกแบบนั้น และเป็นเพราะแบบนี้ทำให้แม่ของเธอรับไม่ได้จึงทำให้เกิดอุบัติเหตุ นี่ก็คงเป็นฆาตกรที่เป็นคนทำให้แม่ของเธอต้องตายโดยทางอ้อม มิเช่นนั้นในตอนนั้นจรีภรณ์ก็คงจะไม่ยอมรับตรีภพทั้งที่โดนแม่ตัวเองบังคับเช่นนั้น แต่ตอนนี้เธอกลับมา จิรภาสเองรู้สึกว่าเธอจะต้องมีจุดมุ่งหมายอะไรสักอย่าง หรือไม่ก็จะต้องเกิดอะไรขึ้นกับเธอ เขาจึงอยากจะถามเธอให้ชัดเจน จึงขับรถมาที่นี่ทั้งที่ฟ้ามืดขนาดนี้แล้ว รอไปรอมาเวลาก็ผ่านไปทั้งคืนแล้ว จีรภาสนั่งอยู่สูบบุหรี่อยู่ในรถตลอดทั้งคืน และยังคิดถึงเรื่องราวต่างๆมากมาย เมื่อก่อนเรื่องเล็กๆน้อยๆอันแสนจะหวานซึ้งเมื่อตอนที่พวกเขาคบกัน เขารู้ว่าสิ่งที่เขาทำมันผิดมากแค่ไหน เดิมทีจรีภรณ์ก็เกลียดชญาภาอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เขายังจะแต่งงานกับชญาภาอีก ถ้าหากเธอต้องการจะกลับมาแก้แค้นจริงๆล่ะก็ ให้แก้แค้นมาที่เขาได้เลย เขาจะไม่มีคำพูดเคียดแค้นใดๆตอบกลับไปทั้งสิ้น เขารู้ว่าเขาติดหนี้เธอไว้ จิรภาสนั่งคิดทบทวนอยู่บนรถอย่างเงียบๆ จนกระทั่งฟ้าสว่างแล้ว เขาเห็นจรีภรณ์เปิดหน้าต่างออกมา เขามองยังใบหน้าด้านข้างของเธอ ยังสวยเหมือนเดิม เหมือนกับครั้งแรกที่ได้เจอเธอ แต่ตอนนี้ พวกเขากลายเป็นคนแปลกหน้ากันไปแล้ว? ในหัวจิรภาสรู้สึกมืดมนไปหมด เขาพบว่า ตัวเองลืมเธอไม่ได้ ลืมไม่ได้จริงๆ เขายังรักเธอ เหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนไปเลย ดังนั้น เมื่อเห็นว่าจรีภรณ์เดินออกมานั้น จึงแอบเดินตามเธอมา จนกระทั่งมาถึงตรงที่ลับตาคน เขาจึงลงจากรถแล้วอุ้มจรีภรณ์ขึ้นมา ได้กลิ่มหอมจากตัวของเธอนั้น ทำให้จิรภาสรู้สึกมึนหัว กลิ่นและร่างกายที่คุ้นเคย เคยเป็นสิ่งที่เขาหลงใหลมากขนาดไหนแต่ตอนนี้กลับกลายเป็นอีกความปรารถนาของเขาไปเสียแล้ว จรีภรณ์มองเขาด้วยความเย็นชา เธอรู้สึกว่าเขากำลังเสแสร้ง เมื่อวานอยู่กับผู้หญิงเลวคนนั้นด้วยท่าทางสนิทสนม แล้วตอนนี้กลับมาเป็นห่วงเธอ เธอรู้สึกว่าสมองเขาต้องมีปัญหาแน่ๆ โดยเฉพาะในตอนเช้าขนาดนี้กลับพาเธอเข้ามาอยู่ในรถของเขาเสียอย่างนั้น จึงเอ่ยว่าเขาไป “คุณจิรภาส เช้านี้คุณไม่ได้กินยาหรือคะ?” “ผมมีเรื่องจะถามคุณ”จิรภาสมองท่าทางโมโหของจรีภรณ์ แล้วพูดกับเธอไป “ฉันไม่อยากฟัง คุณปล่อยฉันลง” จรีภรณ์พยายามจะดิ้นเพื่อเปิดประตูรถ แต่กลับถูกเขากดล็อกประตูไว้ จึงมองเขาด้วยความโมโห “คุณบอกผม ว่าทำไมคุณถึงกลับมาในเวลาแบบนี้?” จิรภาสเอ่ยปากถามอย่างตรงไปตรงมา เขารู้สึกว่าการกลับมาของเธอครั้งนี้คงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เขาอยากรู้จุดประสงค์ที่เธอกลับมา “ทำไมคะ? ก็ฉันอยากจะมา คุณยุ่งอะไรด้วย?” จรีภรณ์หัวเราะพลางมองไปที่จิรภาส ทำไมกัน ตอนนี้รู้สึกกลัวอย่างนั้นหรือ ตอนนั้นไม่ใช่ไล่เธอออกไปอย่างใจร้ายแบบนั้นหรืออย่างไร แถมยังทำเรื่องน่ารังเกียจเช่นนั้นต่อหน้าต่อตาเธออีก คิดว่าเธอไม่มีหัวใจหรืออย่างไรกัน? “คุณกลับมาแก้แค้นชญาภาใช่ไหม?” จิรภาสจ้องมองไปยังจรีภรณ์อย่างต้องการคำตอบ แล้วบีบถามเธอต่อ จรีภรณ์ได้ยินสิ่งที่เขาพูดออกมานั้น รู้สึกกระอักกระอ่วน จริงๆแล้วที่เขาแคร์ก็คงเป็นเธอสินะ ชญาภา หึหึ ดูรักใคร่กันดีจัง “ทำไมคะ คุณคงรักเธอมากสินะ?” “คุณคิดจะแก้แค้นเธอใช่ไหม? ใช่หรือเปล่า?” “ใช่ค่ะ คุณรู้อย่างนี้แล้วคุณจะทำไมคะ? จะฆ่าฉันเลยไหมเพื่อผู้หญิงที่คุณรักนั่นไง” จรีภรณ์จ้องหน้าจิรภาส ในใจรู้สึกเจ็บปวด แล้วเขาก็รักผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นชู้จริงๆ “จรีภรณ์ ผมบอกคุณไว้เลยนะ ผมจะไม่ยอมให้คุณทำร้ายเธอเด็ดขาด ถ้าหากคุณอยากจะแก้แค้น คุณมาลงที่ผม เธอไม่รู้เรื่อง ผมบอกคุณแล้วนะว่าผมจะไม่ยอมให้คุณทำอะไรเธอ ได้ยินไหม” “ไม่รู้เรื่องอย่างนั้นหรือ?ฮ่าๆ” จรีภรณ์หัวเราะออกมาเสียงดัง “คุณจิรภาสเก็บคำโกหกเหล่านั้นไว้ไปหลอกคนอื่นเถอะค่ะ แม้แต่หมูยังรู้เลยว่าถ้าชญาภาไม่รู้เรื่องจริงๆ เธอคงไม่คิดแผนปีนขึ้นเตียงไปหาคุณแบบนั้นหรอกนะคะ ถ้าเธอเป็นคนดีอย่างที่คุณบอกจริงล่ะก็ เธอควรจะถอนตัวออกมาไม่ใช่หรือคะ ไม่ใช่กวนใจคุณไม่จบไม่สิ้นแบบนี้” “คุณไม่รู้ คุณไม่รู้ต่างหาก” จิรภาสมองเธอด้วยความปวดหัว สายตาแสดงออกมาอย่างจนปัญญา “ตอนนั้นเธอท้องลูกของผม แล้วหลังจากนั้นเธอก็แอบไปเอาลูกออก แค่นี้เธอก็น่าสงสารพอแล้ว” “อะไรนะ?” จรีภรณ์ตกตะลึงกับสิ่งที่ได้ยิน สมองประมวลผลอย่างช้าๆ จนผ่านไปพักหนึ่ง เธอจึงหัวเราะขึ้นมาอีก เธอรู้สึกว่าเป็นจิรภาสต่างหากที่น่าสงสาร ถูกแม่ของตัวเองวางแผนการแล้วไม่พอ นี่ยังโดนสองแม่ลูกนั่นวางแผนหลอกเขาอีก แต่ในเมื่อเขาแยกแยะไม่ได้ และยังเชื่อคำหลอกลวงของคนเหล่านั้นอีก “เพราะงั้น คุณถึงรักเธอหรือ?” จรีภรณ์เอ่ยถามขึ้นพลายงหัวเราะอย่างเย็นชา ตอนที่ถามประโยคนั้นออกไป ภายในใจเธอราวกับกำลังมีเลือดหยด เดิมที่เธอเองก็ยังมีลูกอีกคน ไม่รู้ว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่กลับถูกนวิยาทำลายลูกเธออย่างโหดร้าย เธอเองก็เคยถูกบังคับให้ทำแท้งด้วยเช่นกัน แต่ผู้ชายคนที่อยู่ตรงหน้าคนนี้กลับไปรักผู้หญิงคนนั้นเสียนี่ เขาตาบอดหรืออย่างไรกัน? “จรีภรณ์ ผมขอโทษ ทั้งหมดเป็นความผิดของผมคนเดียว ผมขอล่ะ ปล่อยชญาภาไป” จิรภาสไม่ได้ตอบคำถามของเธอ แต่กลับมองเธอด้วยสายตาที่แสนเศร้านั้น “คุณตาบอดหรือไงกัน?” จรีภรณ์รู้สึกโกรธจัด เขาขอร้องเธอเพื่อผู้หญิงคนนั้น หึหึ ดูแล้วในใจของเขาผู้หญิงคนนั้นอยู่ในตำแหน่งที่ไม่ธรรมดาเสียแล้ว แล้วยังบอกว่าเขาไม่ได้รักเธอ คำโกหกหลอกลวงทั้งนั้น เธอรู้สึกว่าเธอไม่อยากจะอยู่กับคนอย่างเขาแล้ว จึงพูดเสียงดังออกมา “ออกไป ฉันจะลงรถ” จิรภาสไม่ได้ขยับไปไหน ยังคงนั่งอยู่ที่เดิมแล้วเอ่ยบอกกับเธอ “จรีภรณ์ มีอะไรก็มาลงที่ผม ปล่อยชญาภาไป” “ฉันบอกให้ออกไป”จรีภรณ์จ้องเขา ในใจรู้สึกอึดอัด และในขณะนั้นเอง เธอเงยหน้าขึ้นมองเห็นว่าชญาภากำลังจะเดินมาทางนี้ ในใจมีแผนหนึ่งผุดขึ้นมา “ได้ ฉันรับปากคุณ” เธอส่งยิ้มให้เขา และเมื่อกล่าวจบเธอก็จูบเขาทันที จิรภาสที่ถูกจรีภรณ์จูบอย่างกะทันหันนั้น เดิมทีเขาอยากจะปฏิเสธจูบของเธอ แต่เขารู้สึกราวกับไฟในร่างกายของเขาถูกจรีภรณ์จุดมันขึ้นมาเสียแล้ว เขารู้สึกราวกับว่ามีมดไต่ตัวเขาอยู่ การบุกรุกเช่นนี้ไวต่อประสาทสัมผัสของเขายิ่งนัก ทำให้เขาพยายามจะหยุดยั้งความต้องการตัวเธอทั้งในขณะที่พวกเขายังอยู่บนรถเช่นนี้ ไม่นานความปรารถนาในร่างกายของเขากลับครอบงำสติสัมปชัญญะของเขาเป็นที่เรียบร้อย ร่างกายของจรีภรณ์ทำให้เขารู้สึกคิดถึงมากเหลือเกิน มือทั้งสองค่อยๆโอบอยู่ตรงเอวของเธอ แล้วจูบกันราวกับลืมทุกสิ่งที่เคยเกิดขึ้น ตอนที่คบกันกับจิรภาส พวกเขาก็ผ่านเรื่องแบบนี้มาแล้วไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง เธอเข้าใจถึงความต้องการของเขาดี ดังนั้นมือเล็กนั่นก็ขยับไปมาอยู่ตรงนั้นเช่นกัน จิรภาสส่งเสียงเบาๆ ราวกับเขาจะทนต่อไปไม่ไหว จึงจับจรีภรณ์กดไว้ด้านล่างร่างกายของเขา จูบเธอแรงขึ้น ไล่ตั้งแต่ต้นคอไปยังหน้าอก มือใหญ่ค่อยๆเลื่อนลงไปยังจุดที่บอบบางและไวต่อความรู้สึก จรีภรณ์ร้องอย่างตกใจ และพยายามจะปฏิเสธ อีกทั้งอยากจะหยุดเขาไว้ แต่มือของจรีภาสได้อยู่ตรงนั้นเรียบร้อยแล้ว ทำให้ร่างกายของจรีภรณ์รู้สึกชาวูบไปทั้งตัว แม้ว่าร่างกายจะมีการตอบสนองกลับไป แต่ในขณะนั้นเธอเองก็รู้สึกร้อนใจ คิดอยากจะดึงตัวออกมา แต่ในตอนนั้น จิรภาสสติได้หลุดลอยหายไปแล้ว เขามองคนที่อยู่ภายใต้ร่างกายของเขาที่ดูเหมือนกับอยากจะร้องไห้ออกมา เขารู้สึกนึกขำ ทั้งที่ตัวเองเป็นคนจุดไฟให้ลุกขึ้นมาเองแท้ๆ แล้วนี่คิดอยากจะหนี มีเรื่องดีๆแบบนี้ที่ไหนกัน เขาจึงยั่วยุเธอให้ลึกยิ่งขึ้นไปอีก แต่แม้แต่ตัวเขาเองยังรู้สึกว่าตรงนั้นของเขาพองตัวขึ้นจนแทบจะทนไม่ไหว และในเวลานั้นเขาก็กลับทนรอต่อไปไม่ไหว้เสียแล้ว เขาอยากจะให้กดร่างเธอให้ลงไปอีกแล้วลิ้มลองความงดงามของเธอ แต่ขณะที่เขากำลังจะดำเนินขั้นต่อไปนั้น กลับได้ยินเสียงคนเคาะที่กระจกรถของเขา จิรภาสตกใจเป็นอย่างมาก เงยหน้าขึ้นมองชญาภาที่กำลังยืนอยู่ที่หน้ารถ สีหน้าเปลี่ยนไปทันที ราวกับมีคนมาราดน้ำเย็นใส่หน้าเขา ทำให้เขาได้สติขึ้นมาในทันที จรีภรณ์อาศัยจังหวะนั้นผลักจิรภาสออกและตั้งใจเปิดประตูรถออกมา แล้วขยับสวมใส่เสื้อผ้าตัวเองต่อหน้าชญาภา ชญาภามองฉากตรงหน้าด้วยใบหน้าซีดเผือด กัดริมฝีปากตัวเองอย่างแรง น้ำตาเม็ดใหญ่หยดลงมาด้วยท่าทางที่น่าสงสาร จรีภรณ์มองเธอพลางหัวเราะด้วยความเย็นชา เหมือนกับตอนที่ชญาภานอนกับจิรภาสเมื่อสามปีที่แล้ว แต่วันนี้กลับเปลี่ยนเพียงแค่บทบาทกันเท่านั้น ชญาภา เธอรอไปก่อนนะ เกมยังไม่จบเพียงแค่นี้หรอก จรีภรณ์เอ่ยอย่างประชดประชันอยู่ในใจ หลังจากที่จิรภาสเดินออกมาจากตรงนั้น จรีภรณ์รู้สึกสบายใจ เพียงแค่นึกตอนที่เห็นสีหน้าอันซีดเผือดของชญาภาเมื่อครู่นี้ ทำให้เธอรู้สึกสบายใจมากเสียจริงๆ เธอไม่รู้ว่าจิรภาสจะอธิบายให้ชญาภาฟังอย่างไร แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องของเธออยู่แล้ว เป้าหมายของเธอ เพียงแค่ได้มาก่อกวนปั่นหัวพวกเขาเพียงเท่านั้น ในเมื่อเธอเองเคยผ่านเรื่องราวแย่มาแล้ว ก็อย่าหวังเลยว่าพวกเขาจะมีความสุขกันได้ จรีภรณ์โบกรถข้างทางเพื่อไปยังโรงพยาบาล ตอนนี้ก็ใกล้จะเที่ยงแล้ว หนูดีกำลังนั่งเล่นกับชนุตต์อยู่บนเตียง หลังจากเห็นจรีภรณ์นั้น เด็กน้อยก็ดีใจจะกระโจนเข้าใส่ผู้เป็นมารดา ยังดีที่ชนุตต์มือไวคว้าเขาไว้ได้เสียก่อน ทำเอาเทพวีรู้สึกตกใจ ใช้มือจับหัวของหนูดีแล้วบอกว่าเขาดื้อไม่เชื่อฟังเลย หนูดีเบะปากใส่แล้วเอ่ยบอกกับเธอว่าจะไม่สนใจเธอแล้ว