ตอนที่ 1 กลับมาอย่างมีอำนาจ

ตอนที่ 1 กลับมาอย่างมีอำนาจ ภายนอกห้องฝนตกคึกคะนอง บรรยากาศภายในห้องหนาวเย็นราวกับหิมะในเดือนมิถุนายน ความรู้สึกหนาวจนถึงกระดูก ในขณะที่ปองธรรมยื่นเอกสารใบหย่ามาวางไว้ตรงหน้าของกชนันท์ เธอรู้สึกได้ว่าเลือดในร่างกายของเธอเย็นเฉียบไปหมด สีหน้าของเธอซีดราวกับกระดาษ ยังไงเธอก็ไม่มีทางเชื่อ เธอกับเขาที่รักและหลงเธอขนาดนี้จะเดินมาถึงจุดนี้ได้ “ทำไมกัน?” มือทั้งสองกำหมัดแน่น น้ำเสียงสั่น แววตาเต็มไปด้วยความเศร้าจ้องมองผู้ชายเย็นชาที่อยู่ตรงหน้า เมื่อก่อน เขาช่างอ่อนโยน ไม่ว่าจะโหดร้ายกับคนนอกแค่ไหน แต่สำหรับเธอแล้ว เขาพูดจาอ่อนโยนและละเอียดอ่อนเสมอ เธอไม่กล้าเชื่อว่าผู้ชายคนนี้จะหย่ากับเธอ อีกทั้ง ลูกในท้องของเธอก็จะแปดเดือนแล้ว “ธรรม บอกฉันได้ไหมว่าทำไม?” ความเงียบของเขา ยิ่งทำให้เธอรู้สึกได้ว่าบรรยากาศแปลกประหลาด ตาทั้งสองของเธอเริ่มน้ำตาคลอ เธอไม่อยากร้องไห้ โดยเฉพาะเวลานี้ไม่อยากแสดงความอ่อนแอให้เขาเห็น ต้องฝืนอยู่นานมากกว่าจะไม่ให้น้ำตาไหลออกมา เขาไม่พูดไม่จา ตั้งแต่ก้าวเข้ามาในห้องสิ่งเดียวที่เขาทำก็คือยื่นใบหย่าให้กับกชนันท์ สามวันก่อนเขาก็เปลี่ยนไปกะทันหัน กชนันท์คิดว่าเป็นแค่การโกรธธรรมดาทั่วไป ไม่คิดว่าการเจอกันครั้งต่อไป สิ่งที่รอเธออยู่คือใบหย่า “ไม่พูดใช่ไหม? งั้นฉันไม่เซ็น” “ยื้อนานๆก็ไม่ส่งผลดีอะไรกับเธอหรอก” “...........” “นอกจากตามที่ตกลงกันแล้ว ฉันจะให้เงินชดเชยกับเธอเพิ่ม หลังจากนี้สองปี ฉันจะมาขอสิทธิ์ในการเลี้ยงลูกคืน” “.......” สิทธิ์ในการเลี้ยงลูก? ยอมรับว่าลูกเป็นของตนเอง แล้วมีเหตุผลอะไรที่ต้องหย่ากัน? เธอต้องการเหตุผล มันยากขนาดนี้เลยหรอ? การวางตัวของเขาแน่วแน่มาก แววตาที่โศกเศร้าของกชนันท์ไม่ได้ทำให้เขาเปลี่ยนความคิดเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อน เขาทนเห็นเธอเสียใจเลยไม่ได้แม้แต่น้อย ปองธรรมในแบบนี้ เธอไม่เข้าใจ หรือพูดอีกอย่างก็คือ ผู้ชายคนนี้เธอไม่เคยเข้าใจ “ในเมื่อนี่เป็นสิ่งที่นายต้องการ ได้” เจ็บปวดและผิดหวังมาก ในที่สุดเธอก็หยิบปากกาขึ้นมาแล้วเซ็นชื่อของตนเองลงไป นับตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ความสัมพันธ์ของเธอและปองธรรมจะจบอยู่ตรงนี้ วินาทีที่เธอเซ็นลงไป หัวใจของปองธรรมสั่นเล็กน้อย แต่เขารีบเก็บอาการไว้ทัน หยิบใบหย่าขึ้นมา แล้วเดินออกไปเลยโดยไม่หันกลับ สิ่งที่เหลือไว้ให้เธอมีเพียงเงาจากแผ่นหลังของเขาเท่านั้น ฝนที่คึกคะนองยิ่งทำให้ความรู้สึกในใจของเธอสาหัสมากขึ้น เธอลูบเบาๆที่ท้องแปดเดือนของเธอ ในใจเต็มไปด้วยความเจ็บปวดนับพัน ไม่ว่ายังไงเธอก็คิดไม่ออก ทำไมปองธรรมถึงมาหย่ากับเธอเวลานี้ แต่ว่า วินาทีที่เธอเซ็นชื่อ ทุกอย่างก็ไม่สำคัญแล้ว ในเมื่อเขาทอดทิ้งเธอในเวลาแบบนี้ เธอจะไม่มีวันให้อภัยเขา ทั้งสองคนเลิกแล้วต่อกัน!! “ปองธรรม ในเมื่อนี่คือทางเลือกของนาย งั้นก็อย่ามาโทษฉันที่ใจร้ายกับนายเลย” เสียงพูดพึมพำ แต่ก็ถือว่าเป็นการสรุปจบความสัมพันธ์ของทั้งสอง น้ำตา ในที่สุดก็ไหลออกมา เหลือไส้แต่ห้องที่เต็มไปด้วยความเศร้า........... .............. ผ่านไปสองปี งานเลี้ยงฉลองวันเกิดสุดหรูของบริษัทK.Iจัดขึ้นที่กลางสวนดอกไม้ของเมืองไอซ ในประเทศ aมีการแบ่งชนชั้นที่แตกต่างสูงต่ำที่ไม่เหมือนกัน แต่กลับมาพบกันที่งานเลี้ยงวันเกิดของเจ้าของบริษัทK.Iกันหมด รถสปอร์ตหรู และชาติตระกูลดังๆต่างมารวมตัวกัน ขบวนรถที่ยาวเหยียดขับมาหยุดที่หน้าประตูสวนดอกไม้ วินาทีที่ประตูรถเปิดออก คนที่ลงมานั้นฐานะสูงส่งมาก รองเท้าส้นสูงสีเงินรุ่นจำกัด กับเดรสที่หรูกลายเป็นที่จับตามองของทุกคน ความสวยของเธอ ยังคงไม่มีใครเทียบติด รวมทั้งบุคลิกของเธอก็ดูโดดเด่นกว่าหญิงสาวทั้งงาน “นิภา เธอไปกับคุณปู่นะ” “โอเค” กชนิภา ลูกสาวคนสุดท้องของประธานบริษัท K.I หายไปนานมาก กว่าจะหาเจอไม่ใช่เรื่องง่าย วันนี้เป็นครั้งแรกที่เธอเปิดตัวพร้อมกับคนในบ้านนี้ในที่สาธารณะ เธอพยุงคุณพรรษชลด้วยความระมัดระวังแล้วเดินเข้าไปในงานพร้อมกัน นักข่าวทั้งหมดโฟกัสกล้องมาที่คุณพรรษชลและหญิงสาวที่พยุงท่าน นิภากลายเป็นจุดศูนย์กลางภายในพริบตา “กลัวไหม?” “ไม่กลัวค่ะคุณปู่” สองปีก่อน หลังจากที่กชนิภาเดินออกจากปองธรรม ทั้งเมืองเต็มไปด้วยข่าวที่เธอหย่ากับปองธรรม และ.....ข่าวที่เขามีคู่รักใหม่ เวลานั้น เป็นช่วงที่เธอลำบากที่สุด และตระกูลK.Iก็ปรากฏอยู่ข้างเธอในตอนนั้น หลังจากที่กลับไปที่บ้านโตพันดุง เห็นคุณปู่ เขาก็ถามคำนี้กับเธอเหมือนดิม “นิภา กลัวไหม?” และคำตอบของเธอคือ ตอนนี้นอกจากมีชีวิตอยู่แล้ว ยังมีอะไรหลงเหลือ? คนรักในอดีต ทุกอย่างที่เธอเคยครอบครองกลายเป็นฝันร้าย คุณพรรษชลถามประโยคนี้ เพราะสมบัติของตระกูลนั้นไม่สะอาด อาวุธ ระเบิด ล้วนเป็นการค้าที่อันตราย การอยู่กับตระกูลนี้ ก็คืออยู่กับความอันตราย รามิล พ่อของกชนิภาใช้วันพิเศษนี้ประกาศชาติกำเนิดของกชนิภา ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเธอก็คือคุณหนูสามที่ตระกูลK.Iยอมรับอย่างเป็นทางการ “นั่น นั่นเป็นอดีตภรรยาของคุณชายรองปองธรรมไม่ใช่หรือ?” “ใช่ นั่นคือกชนันท์ไม่ผิด” กชนันท์ ในอดีตเพราะปองธรรมรักและถนุถนอมเธอมาก งานแต่งที่อลังการของพวกเขาดังสนั่นในเมืองไอซรวมถึงประเทศa เพราะงั้นเลยมีหญิงสาวมากมายที่รู้จักเธอ “ใช่สิ เธอเป็น..........” “คิดไม่ถึงเลยว่าเธอก็คือคุณหนูสามของตระกูลK.I” “............” วินาทีนั้น ทุกคนต่างมีแววตาที่แปลกใจ อิจฉา และประหลาดมองเธอ สองปีก่อนที่ปองธรรมหย่ากับเธอทุกคนต่างมีความสะใจ แต่กลับคิดไม่ถึง เธอกลับกลายเป็นคุณหนูสามของตระกูล K.I อีกทั้งยังเปิดตัวในวันสำคัญแบบนี้อีกด้วย เห็นได้ชัดว่าตระกูลนี้รักเธอมากแค่ไหน “นิภา งานเต้นรำเปิดงานพี่เต้นกับเธอได้ไหม?” พงศกร ตั้งแต่ที่กลับตระกูล พี่ชายหนึ่งคน และพี่สาวสามคนต่างรักเธอเอ็นดูเธออย่างยิ่ง นิภายิ้มอย่างอ่อนโยน คิ้วของเธอโค้ง ทำให้มองแล้วสบายตา เธอยื่นมือเรียวออกมา แล้วยื่นไปที่พงศกร “ได้สิคะ” พงศกร มีร่างกายที่สูง ในประเทศดาวมีสาวๆหลงใหลเขาไม่น้อย แต่เขาใจแข็งเย็นชาทำให้สาวๆทั้งหลายต่างอกหักกันไปหมด เสียงดนตรีดังขึ้น พงศกรจูงมือของนิภาอย่างสุภาพแล้วเดินไปกลางห้อง ทั้งสองยืนอยู่ข้างกัน ช่างเหมาะสมกันมาก ทำให้หญิงสาวต่างอิจฉา เต้นอย่างสนุกสนานร่าเริง พวกเขาทั้งสองทำได้ดี พงศกรและกชนิภาต่างไม่ชอบการเต้นรำแบบช้า พวกเขาชอบแบบร่าเริงสนุกสนาน ถ้าไม่รู้ว่ากชนิภาเป็นคุณหนูสาม ก็อาจจะคิดว่าเป็นคนรักของพงศกร ทั้งสองดูแล้วเหมาะสมกันเหลือเกิน “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอ...” “เอาเถอะ ฉันรู้ว่าพี่จะพูดว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปทุกการกระทำของฉันล้วนเกี่ยวข้องกับหน้าตาของตระกูล K.I” “............” “พี่วางใจได้เลย ที่บ้านก็ไม่ได้ขาดฉันสักหน่อย” “.......” นิภาพูดตรงๆไม่อ้อมค้อม ตั้งแต่เธอกลับมาที่ตระกูล ก็เรียนรู้ทุกอย่าง คำพูดพวกนี้ฟังจนขึ้นหูแล้ว สำหรับคำพูดของเธอแล้ว พงศกรก็ทำได้แค่ยิ้มอ่อนด้วยความเอ็นดู