已经是第一章了
ตอนที่ 104 ใช้ชีวิตในแบบของตัวเอง
ตอนที่ 104 ใช้ชีวิตในแบบของตัวเอง
ใจของจิรภาสเย็นยะเยือก คุณแม่โหดเกินไปแล้ว ถึงขนาดหลานแท้ๆก็ไม่เว้น ผู้หญิงผู้ชายแล้วยังไง ก็เป็นลูกของเขาทั้งนั้นไม่ใช่เหรอ แค่เพราะคำทำนายจากหมอดูก็ฆ่าลูกของเขาอย่างนั้นเหรอ
จิรภาสกำมือแน่น พยายามสะกดความโกรธ เขาจ้องแม่ไม่ละสายตากว่าจะเค้นคำพูดออกมาได้ “แม่ แม่ยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า”
ฟังคำของลูกชายจบเธอก็ตัวสั่นก้มหน้าไม่กล้ามองหน้าลูก เหตุผลส่วนใหญ่ในตอนนั้นที่เธอทำเรื่องนี้เพราะเธอไม่ชอบจรีภรณ์ อยากให้ชญาภามาแทนที่ไวๆ
เรื่องจรีภรณ์ท้องเลยให้ลูกชายรู้ไม่ได้ อีกอย่างตอนนั้นเธอก็คาดการณ์ไว้แน่แล้วว่าจรีภรณ์ไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกลูกเธอแน่เลยทำแบบนี้ลงไป แต่ไม่นึกว่าหลังจากเรื่องผ่านไป ตอนที่คิดว่าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว อยู่ดีๆลูกชายกลับได้ยินเธอพูดออกมาเอง นิสัยของลูกชายเธอรู้ดี ลูกชายเธอเห็นจรีภรณ์สำคัญแค่ไหนเธอก็รู้ดี ฉะนั้นเธอจึงปิดเรื่องนี้มานาน สุดท้ายลูกชายก็ไม่แคล้วรู้เรื่องอยู่ดี
ตอนนี้นวิยาเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไปมาก ถ้าตอนนั้นเธอไม่ได้ปฏิบัติกับจรีภรณ์แบบนั้น ถ้าตอนนั้นเธอไม่ได้หลอกให้จรีภรณ์กินยาทำแท้ง ถ้าลูกชายไม่ได้หย่ากับผู้หญิงคนนั้น ตอนนี้เธอคงมีความสุขกับการได้อุ้มหลาน ไม่เหมือนกับตอนนี้ ใช้เล่ห์กลอุบายไปหมดสุดท้ายเพิ่งรู้ว่าโดนนพนาลวงเข้าให้แล้ว
คิดถึงตรงนี้ก็รู้สึกอึกอัดในอกขึ้นมา ให้ตายเธอก็นึกไม่ถึงว่าจรีภรณ์คือลูกสาวของตรีภพ ส่วนชญาภานั่นเป็นลูกของเมียน้อย เอาพิมเสนไปแลกกับเกลือจริงๆเลย
โดยเฉพาะตอนนึกถึงเด็กที่โดนเธอทำให้แท้ง นั่นหลานสาวเธอเลยนะ แต่ถ้าอาจารย์ธิพลทำนายผิดละ ถ้าเป็นหลานชายละ แต่ไหงโดนเธอทำตายไปเสียได้ละนี่?
นวิยานั่งคิดกับตัวเองอยู่นาน คิดไปคิดมายิ่งคิดยิ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ไม่ว่าจะคิดยังไงเธอก็โดนนพนาหลอกใช้เข้าให้แน่แล้วคิดได้แบบนี้เหงื่อกาฬก็ไหลออกมา จำได้ว่าตอนนั้นเธอเป็นคนแนะนำอาจารย์ธิพลให้นพนารู้จักเอง เป็นไปได้สูงว่าพวกเขาร่วมมือกันหลอกเธอ ทำไมเธอถึงไม่ได้เอะใจเลยนะ นวิยานั่งไม่ติด อยากไปถามให้รู้เรื่อง
เธอจึงลุกขึ้นมาจะเดินออกด้านนอก จิรภาสเห็นดังนั้นก็โมโห “แม่ แม่ไม่คิดว่าแม่ควรจะทำอะไรสักหน่อยเหรอ”
“อะไรนะ?” นวิยาเพิ่งนึกได้ แอบด่าตัวเองในใจว่าแก่เลอะเลือน อยู่ดีๆจะเดินออกไปตอนนี้ได้ยังไงกัน ลูกต้องเข้าใจผิดแน่จึงรีบร้อนอธิบาย “ไม่ใช่อย่างนั้นลูก เมื่อกี้นี้แม่นึกอะไรได้ เรื่องนี้ไม่ใช่ความคิดแม่”
จิรภาสได้ยินที่แม่พูด นึกถึงเมื่อก่อนที่แม่แกล้งทำเป็นน่าสงสารคิ้วก็ยิ่งขมวดแน่นขึ้นก่อนจะพูดขึ้นอย่างรำคาญ “ความหมายของแม่ก็คือแม่ไม่ได้ทำเรื่องนี้?”
“ไม่ ใช่” นวิยากำลังจะพูดว่าไม่ใช่ แต่เรื่องนี้เธอได้ทำจริงๆ ต่อให้เธอโดนคนอื่นหลอกใช้ก็เปลี่ยนความจริงนี้ไม่ได้ เลยรีบตอบว่าใช่
จิรภาสมองแม่ตัวเองด้วยสายตาเย็นชา “ก็ดี ตอนนี้ผมอยากจัดการเรื่องนี้ในแบบของผม และผมหวังว่าแม่จะไม่เข้ายุ่งเรื่องนี้”
“ลูกจะทำอะไร”
“ผมจะถอนหมั้น ผมจะคืนดีกับจรีภรณ์ เรื่องนี้ไม่มีใครขวางผมได้ ใครก็ขวางผมไม่ได้ทั้งนั้น” จิรภาสพูดเน้นย้ำพลางใช้มือเคาะโต๊ะกาแฟไปด้วย สีหน้าท่าทางเด็ดขาด
“ไม่ได้นะลูก” นวิยาได้ยินดังนั้นก็กังวล ลูกชายพูดว่าจะคืนดีกับจรีภรณ์ต่อหน้าเธอมาสองรอบแล้ว ถ้าจรีภรณ์เลิกกับลูกชายเธอแล้วไม่ได้แต่งงานใหม่ก็เธอรับได้ถ้าพวกเขาจะคืนดีกัน แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว ต่อให้เธอเป็นลูกสาวของตรีภพแล้วยังไงกัน?
อย่าลืมว่าตอนนี้เธอมีลูกด้วย ที่สำคัญคือเด็กคนนั้นเป็นลูกของคนอื่น ถ้าลูกคืนดีกับผู้หญิงคนนั้นก็เท่ากับว่าช่วยคนอื่นเลี้ยงลูก อีกอย่างธุรกิจของตระกูลดีไม่ดีต้องแบ่งให้เด็กนั่นอีก เรื่องนี้เธอรับไม่ได้เด็ดขาด ธุรกิจตระกูลแก้วใสต้องสืบทอดโดยลูกหลานตระกูลเท่านั้น คนอื่นอย่าได้คิดแตะต้อง
“ทำไมจะไม่ได้? ที่เธอเป็นแบบนี้ไม่ใช่เพราะเราหรอกเหรอ? แม่ แม่เองก็เป็นผู้หญิง แม่ไม่คิดว่าแม่โหดร้ายไปหน่อยเหรอ? แม่ทำได้ยังไง? นั่นหลานแม่แท้ๆนะ แม่ก็มีลูก ถ้ามีคนมาทำแบบนี้กับแม่บ้างแม่จะทำยังไง?” จิรภาสมองแม่อย่างเจ็บปวด
เขารู้สึกเจ็บปวดมาก โดยเฉพาะตอนที่รู้ว่าจรีภรณ์โดนแม่ทิ้งให้อยู่โรงพยาบาลเผชิญหน้ากับความจริงอันเจ็บปวดลำพังเขายิ่งเจ็บ แต่ทำไม ทำไมต้องเป็นแม่ด้วย ทำไม?
จิรภาสรู้สึกได้ถึงความโกรธที่สุมในอก แต่หาที่ระบายไม่ได้จึงได้แต่กอดหัวตัวเองพร้อมสีหน้าที่อยากจะร้องไห้
เขาเกลียด เกลียดที่ตัวเองมองข้ามไป เขาจำได้ว่าช่วงนั้นจรีภรณ์ชอบกินเปรี้ยว เขายังล้อเธอเล่นอยู่เลยว่าช่วงนี้เธอกลายเป็นน้ำส้มชายชูแล้วหรือ ตอนนั้นจรีภรณ์ก็บอกเขาว่าจะมีเรื่องประหลาดใจให้เขา แต่ตอนนั้นเขายุ่งมาก ไม่มีเวลาดูแลเธอยิ่งไม่ได้นึกไปถึงเรื่องนั้น
หลังจากนั้นแม่เขาก็ต้มยาให้เธอทุกวัน บอกว่าเธอร่างกายอ่อนแอต้องบำรุงหน่อย เขายังดีใจที่แม่ทำดีกับเธออยู่เลย ในที่สุดแม่ก็ไม่ทำให้เธอลำบากใจแล้ว ยอมรับเธอแล้ว ฉะนั้นเวลาที่จรีภรณ์ไม่อยากกินยาขมๆนั่น เขาก็เป็นคนเชียร์ให้เธอกิน แต่ตอนนี้เขาถึงเพิ่งรู้ว่านั่นเป็นยาทำแท้ง เป็นเขาเองที่ยื่นยาทำแท้งให้ภรรยา เขามันโง่เอง
ตอนที่แม่ทิ้งเธอไว้ที่โรงพยาบาลเธอนอนแค่สองวันก็ออกมาแล้ว ตอนนั้นแม่มาร้องไห้ต่อหน้าเขา บอกว่าอุตส่าห์พาไปเที่ยวแต่กลับทำตัวไม่ดีใส่ แต่เธอก็ไม่ได้อธิบายอะไร ปล่อยให้แม่เขาร้องไห้เอะอะ ส่วนเขากลับต่อว่าเธอ ไม่สนใจเธอ นั่นมันช่วงที่เธอแท้งนะ
เธอผิดหวังในตัวเขาใช่ไหม? ไม่อย่างนั้นทำไมไม่บอกเขา? ยอมที่จะทนเจ็บปวดมากกว่าที่จะบอกเขา ใช่ เธอคงผิดหวังในตัวเขาแล้วจริงๆ
ถ้า ถ้าเขาสนใจการเปลี่ยนแปลงของเธอสักหน่อย ถ้าเขาไม่ได้มองข้ามไป เรื่องทั้งหมดนี่คงไม่เกิดขึ้นใช่ไหม ตอนนี้เขาคงจะมีลูกไปแล้วหนึ่งคน มีครอบครัวที่อบอุ่น จรีภรณ์ก็คงไม่เจ็บปวดเสียใจจนจากเขาไป เธอเกลียด เธอเกลียดเขาก็สมควรแล้ว เขาติดค้างเธอเยอะ เยอะมากจริงๆ เขามันเป็นผู้ชายที่ไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย
“แต่เราชดเชยให้ได้นี่ เราเอาเงินให้เธอได้” นวิยาพูดขึ้นอย่างละอาย ต่อให้เธอเสียใจในสิ่งที่ทำลงไป ต่อให้เธอโทษตัวเอง ต่อให้เธอติดค้างจรีภรณ์ แล้วยังไงละ เธอไม่มีทางเห็นด้วยกับเรื่องนี้แน่นอน ใครหน้าไหนก็อย่าได้คิดแตะต้องผลประโยชน์ของเธอทั้งนั้น
พอคิดถึงตรงนี้นวิยาก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อดี นพนาหลอกใช้เธอแล้วไง? จะฉีกหน้ากันงั้นเหรอ? อย่าลืมสิว่าขญาภาเป็นคู่หมั้นของลูกชาย ต่อให้เธอเป็นลูกของเมียน้อยแล้วยังไงละ อย่างน้อยตอนนี้นพนาก็เป็นคุณนายของนายกเทศมนตรี ชญาภาเองก็เป็นลูกสาวนายกเทศมนตรี ส่วนจรีภรณ์มีใครรู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของตรีภพบ้าง มีสักกี่คนที่รู้ว่าเธอเป็นใคร
ตอนนี้เรื่องก็กลายเป็นแบบนี้แล้ว เธอได้แต่เดินไปตามเกม เรื่องเมื่อก่อนมีไม่กี่คนที่รู้ และจะไม่มีใครพูดถึงอีก ยังไงก็ดีกว่าจรีภรณ์ อย่างน้อยชญาภาก็ไม่มีลูก ถ้าต่อไปมีก็จะเป็นลูกหลานของตระกูลแก้วใสสืบทอดธุรกิจของตระกูลต่อไป ไม่ใช่ลูกของคนอื่น ไม่มีทาง
ตัดสินใจได้แล้วหลังของนวิยาก็ค่อยๆยืดตรงขึ้น น้ำเสียงเริ่มกลับมาแข็งขึ้นเหมือนเดิม
“ชดเชย นี่มันเป็นเรื่องที่ใช้เงินแก้ปัญหาได้เหรอ?” จิรภาสฟังแม่พูดจบก็โกรธจนตบโต๊ะเสียงดัง เขาเกลียดความแม่รักหน้าตาเงินทอง และเกลียดความเย็นชาไร้หัวใจของแม่ที่สุด เมื่อก่อนเขาเพียงทนๆไป แต่สุดท้ายเขากลับเสียคนที่รักที่สุด แถมยังให้เธอทนทุกข์ทรมานอีก
สามปีมานี้ ไม่มีวินาทีไหนที่เขาไม่คิดถึงเธอ หรือเสียใจกับการตัดสินใจในตอนนั้น แต่ตอนนี้ เขาสาบาน เขาจะไม่ยอมให้เธอเดินจากเขาไปอีก จะไม่ปล่อยมือเป็นอันขาด ครั้งนี้เขาจะใช้ชีวิตในแบบที่เขาเลือกเอง
已经是最新一章了
加载中
