บทที่77 ฉกฉวยโอกาส（2）

บทที่77 ฉกฉวยโอกาส（2） เธอจรินทร์ไม่อยากทนอีกต่อไปแล้ว เธอคิดว่าตนเองรังแกได้ง่ายง่าย?ถึงกับไปถึงที่บ้านเพื่อแย่งหมึกกับตนเองเอาอกเอาใจพ่อของตนเองผ่านไปอีกวันถึงกับกล้าวิ่งมาล่อลวงชโนดม ถ้าหากว่าเธอยังทนกับความโกรธครั้งนี้งั้นเธอก็ไม่เรียกว่าจรินทร์แล้ว สายตาจรินทร์เต็มไปด้วยความแค้นอดรนท