ตอนที่ 3 คุณหญิงใหญ่ที่ตระกูลสวันนีย์ซื้อมา

ตอนที่ 3 คุณหญิงใหญ่ที่ตระกูลสวันนีย์ซื้อมา คิ้วของถิรเจตขมวดเล็กน้อย ใบหน้าอันหล่อเหลาแสดงให้เห็นถึงความรังเกียจเดียดฉันท์ ผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างหน้าจะเป็นเหมือนผู้หญิงคนก่อนหรือเปล่านะ...... แต่วันนั้นเขาเอารูปภาพของเธอไปให้พี่ชายเขาดู พี่ชายเขาชี้ไปที่รูปเธอพร้อมกับยิ้มและพูดว่าผู้หญิงคนนี้ดูสวยจัง...... นาเดียสังเกตเห็นสีหน้าของถิรเจตที่แสดงถึงความเกลียดชังเธออย่างชัดเจน นาเดียตระหนักถึงความเสียมารยาทของเธอ ใบหน้าของเธอแดงก่ำ เธอรีบยืดตัวขึ้นตรงและปรับตำแหน่งที่นั่งเสียใหม่ ถิรเจตคิดกับตัวเองว่า ขอแค่พี่ชายของเขาชอบก็พอแล้ว ส่วนผู้หญิงคนนี้ ตราบใดที่เขาอยู่ที่นี่ ก็อาจจะไม่มีเรื่องพิเรนทร์เกิดขึ้น “อืม” ชายคนนั้นตอบอย่างราบเรียบ แล้วพูดต่อไปว่า “ถ้าเธออยากจะทำงานนั่นก็ได้ แต่เธออย่าลืมว่าตัวเองคือใคร ถ้าเธอใช้ชื่อของตระกูลสวันนีย์เป็นเบื้องหลังเพื่อให้ตัวเองเป็นใหญ่ แล้วคิดจะกำจัดพี่ใหญ่แล้วล่ะก็......นาเดีย อย่าหาว่าฉันไม่เตือนเธอนะ ฉันมีหลายวิธีที่จะทำให้เธอตายโดยไม่ต้องฝังศพ !” คำพูดของเขาเลือดเย็นและโหดเหี้ยม ! เป็นการเตือนและภัยคุกคามที่รุนแรงราวกับแส้ฟาดเข้าที่ตัวของนาเดียอย่างไร้ความปรานี นาเดียหน้าซีดเผือด มีความรู้สึกเหมือนว่าใบหน้าของเธอเล็กลงเท่าฝ่ามือ เพียงเพราะเขาเห็นด้วยกับเงื่อนไขที่เพิ่งเสนอไป ความรู้สึกตื่นเต้นดีใจเล็กๆ น้อยๆ ก็หายไป และถูกแทนที่ด้วยความอัปยศอดสู ! “ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะทำตามสัญญาแน่นอน !” นาเดียลดสายตาลง ขนตาอันเรียวยาวปิดซ่อนอารมณ์ที่ซับซ้อนในดวงตาของเธอ จากนั้นเธอก็เซ็นชื่อลงข้างล่างสัญญา ภูดิศเก็บเอกสารแล้วมอบให้นาเดียเก็บไว้กับตัวเองหนึ่งชุด จากนั้นเขาก็ขอรูปถ่ายขนาด 1 นิ้ว ของนาเดีย 2 รูป แล้วจึงเดินออกไปข้างนอก ปกติคนที่จะจดทะเบียนสมรสทั้งผู้ชายและผู้หญิงจะไปถ่ายภาพและไปจดทะเบียนด้วยตัวเอง แต่ตระกูลสวันนีย์ไม่ใช่แบบนี้ ทุกขั้นตอนจะมีคนคอยส่งและจัดการให้อย่างเสร็จสรรพ นาเดียได้ผลประโยชน์และได้รับการบริการเป็นครั้งแรก แต่แล้วหนังสือเล่มเล็กสีแดงมาอยู่ในมือเธอ เธอถึงกับช็อกเมื่อพบว่ารูปผู้ชายที่ถ่ายคู่กับเธอนั้นคือ......ถิรเจต ! นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ? เธอใช้สายตาคู่ใสจ้องเขม็งไปยังชายสองคนที่อยู่ตรงข้ามอย่างสงสัย ถิรเจตยังคงแสดงออกถึงความเย็นชาดุจดั่งน้ำแข็งอันเย็นเฉียบเช่นเดิม ภูดิศอธิบาย “คืออย่างนี้นะครับ บุคลิกของคุณชายใหญ่แตกต่างจากคนปกติทั่วไป......ดังนั้นคุณชายรองจึงต้องมาจัดการเรื่องนี้แทน หวังว่าคุณหญิงใหญ่จะเข้าใจนะครับ” อ๋อออฉันเข้าใจละ นาเดียไม่ได้ถามอะไรไปมากกว่านั้น แต่ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเย้ยหยันอย่างมาก ไม่กี่วินาทีมานี้ภูดิศเรียกเธอว่าคุณหญิง เธอกลายเป็นคุณหญิงใหญ่ของตระกูลสวันนีย์ภายในชั่วพริบตา คุณหญิงใหญ่หรอ ? หึ ! คุณหญิงใหญ่ที่ตระกูลสวันนีย์ ‘ซื้อมา’....... คนกลุ่มหนึ่งเดินออกจากสำนักงานทะเบียน ภูดิศเชิญนาเดียเข้าไปนั่งคู่กับถิรเจตที่เบาะหลัง ในรถอันแสนสะดวกสบายและกว้างขวาง รถค่อยๆ เคลื่อนออกและมุ่งหน้าไปยังสวนของคฤหาสน์เชียงสวย...... รถขับเข้ามายังเขตคฤหาสน์เชียงสวยและหยุดหน้าคฤหาสน์ชั้นล่างอาคารสไตล์ยุโรป ประตูอัตโนมัติค่อยๆ เปิด และรถก็ได้ขับเข้าไปภายในบริเวณสวนคฤหาสน์ ออกมาจากโรงรถเป็นสนามหญ้าสีเขียวขนาดใหญ่ นาเดียเงยหน้าขึ้นมอง แสงอาทิตย์แผดเผาเธอ มีบางร่างวิ่งมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสียงหัวเราะและเสียงหอบของเขาผสมกับเสียงตะโกนของคนรับใช้ ......“คุณชายใหญ่คะ......อากาศร้อนเกินไป......เดี๋ยวจะเป็นลมเอานะคะ......กลับมาเดี๋ยวนี้เลยค่ะ......” ใจของนาเดียรู้สึกสลดและอ้างว้างอย่างบอกไม่ถูก นี่หรือคือสิ่งที่เธอเรียกว่า ‘สามี’