已经是第一章了
บทที่ 37: ถึงยอมรับตัวเองเป็นหมา แต่จำนวนครั้งก็นับขาดไม่ได้
“ เควิน ไม่ ไมเอาแล้ว... ”
“ในเมื่อไม่เอา ทำไมต้องราวีฉันไม่เลิก ห๊า? ”
“ ฉัน...เปล่า...”
“ ....” หยาดเหงื่อที่ร้อนละอุไหลจากใบหน้าที่มาดเข้ม
และออกมาจากยอดอกที่กำยำของเขา
หยดลงมาทีละหยดๆตรงผิวกายที่ขาวใสของผู้หญิง
เหมือนเกิดเป็นกระแสไฟฟ้าขึ้นมา อุณภูมิที่ร้อนละอุ
已经是最新一章了
加载中
