บทที่3 ทนทรมาน   1/    
已经是第一章了
บทที่3 ทนทรมาน
น้ำหวานแค่อยากจะส่งข้อความไปขู่เซี่ยยีหยานเฉยๆ แต่ทว่า กลับสร้างความเดือดร้อนให้ตัวเอง ตอนเช้า หล่อนกำลังนอนหลับสนิทอยู่ที่บนเตียง จู่ๆ กวินพุ่งเข้ามาในห้องด้วยความโมโห แล้วดึงผมหล่อนลากหล่อนลงมาอยู่กับพื้น น้ำหวาน ทำไมเธอถึงได้อสรพิษได้ขนาดนี้ บังอาจส่งข้อความมาข่มขู่ยีหยานว่าจะลงไม้ลงมือกับนางอย่างโหดร้าย ดี เธอก็ลองลงไม้ลงมือดูสิ พอดีฉันก็อยากเห็นเหมือนกัน หลายปีแล้วที่เธอแอ๊บว่าใสๆเนี่ย ก็คงแอ๊บจนเหนื่อยแล้วมั้ง? น้ำหวานมึนๆแค่รู้สึกว่าตัวเองล้มไปกับพื้น และรู้สึกเจ็บปวด เมื่อคืน เพราะว่าเป็นห่วงอาการของฮ่อวชิง แล้วยังได้รับการกระตุ้นจากเซี่ยยีหยาน จนหลับไป ใครจะไปรู้ว่าตอนเช้านี้มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น เห็นน้ำหวานเงียบ ยื่นมือ ไปบีบคางหล่อนให้ยื่นหน้าขึ้น พูดอย่างฉะฉาน น้ำหวานฉันจะบอกให้เธอ ตำแหน่งภรรยา พิพัฒน์จริงแล้วเป็นของเซี่ยยีหยาน เธอนี่แหละที่เป็นคนแย่งตำแหน่งหล่อนมาตลอด ถ้าหากให้ฉันรู้ว่าเธอจะทำไรกับหล่อนละก็ กวินกำลังพูดอยู่หยกๆ ก็โดนน้ำหวานผลักตัวออกไป กวินถึงเธอจะไม่เต็มใจกับฉันแค่ไหน แต่ฉันก็เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเธอ ถึงเธอจะเต็มใจกับเซี่ยยีหยานแค่ไหนแต่หล่อนก็เป็นได้แค่เมียน้อยแค่นั้น! มองสภาพของน้ำหวาน กวินอึ้งกับการพูดของเธอ นิ่งไปแป๊ปนึง ก็หัวเราะ ทำไม? โดนแค่นี้ก็ทนไม่ไหวแล้วหรอ ทนไม่ไหวก็ไปบอกกับคุณปู่ให้หย่า ถ้าหากไม่ใช่คุณปู่ไม่ให้ฉันหย่ากับเธอ ฉันคงลากเธอไปที่สำนักกิจการพลเรือนแล้วล่ะ กวินตะโกนอย่างโมโห ทำให้สติของน้ำหวานค่อยๆกลับมา ตอนนี้ คุณอาลู่ก็ไปแล้ว คุณน้าลู่ก็ หล่อนไม่น่าพูดไรแบบนี้ในสถานะการณ์นี้เลย เห็นน้ำหวานไม่พูดไร กวินคิดว่าสิ่งที่เขาพูดมันแทงใจหล่อน ก็เลยเยาะเย้ยหล่อนอีกว่า ทำไม ไม่กล้าแล้วหรอ ตะกี้ยังปากดีไม่ใช่หรอ? กวินคุณอากับคุณน้าเพิ่งจากไป ฉันรู้เธออารมณ์ไม่ดี ฉันไม่อยากจะเถียงกับเธอ! น้ำหวานลุกขึ้นจากพื้น จัดชุดนอนที่ตัวเองใส่อยู่ เสียงพูดของหล่อนปกติราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน ก็เหมือนกับว่าผู้หญิงที่เถียงกับ กวินตะกี้ไม่ใช่หล่อน! พูดถึงสองคนนี้ ความโกรธของ กวินยังไม่ทันหายก็ยังมาพูดยั่วให้โมโหอีก ลุกขึ้นพร้อมบีบคอของน้ำหวานกดลงกับเตียง น้ำหวาน เธอมีสิทธิ์ไรมาพูดถึงพ่อแม่ของฉัน เธอก็เหมือนแม่เธอ ผู้หญิงชั้นต่ำ! เธอจะทำอย่างไรกับฉันก็ไม่สนใจ แต่ว่าเธอไม่ต้องมาว่าแม่ฉันแบบนี้! น้ำหวานทนแล้วหัวก็ล้มลงในระหว่างนั้นก็เกิดการมึน ระหว่างพูดก็เหมือนกับไม่ได้ใช้ลำคอพูด เหอะ ว่าแม่เธอแล้วไง?ทั้งบริษัทAใครไม่รู้ แม่เธอเพื่อที่จะดำเนินการบริษัทตัวเอง ขึ้นเตียงกับผู้ชายแล้วกี่คนต่อกี่คน? น้ำหวานกก็ผ้าปูที่นอนไว้แน่ทั้ง2มือ แต่ก็ไม่พูดอะไรสักคำ ในสายตาของ กวินหล่อนไม่มีค่าไรเลยสักนิด หล่อนก็รู้ กวินดูถูกฮ่อวชิง แต่นี้เป็นรอบแรกที่เขากล้าพูดได้ขนาดนี้! ตลอดเวลา ถึงแม้เขาจะดูถูกฮ่อวชิงแค่นี้ แต่ก็เรียกแม่อย่างเคารพนับถือ! เป็นเพราะหล่อนทำให้พ่อแม่เขาต้องตายหรอ? น้ำหวานคาดเดา กลับไม่รู้ ความคิดของ กวินแค่เพราะว่าตั้งแต่นี้ฮ่อวชิงจะไม่มีผลประโยชน์อะไรอีก! น้ำหวาน ตอนนี้ตั้งใจท้องลูก และเอาอกเอาใจคุณปู่ เพื่อครองตำแหน่งตัวเองในบ้าน พิพัฒน์! กวินเอาตัวออกห่าง และมองน้ำหวานอย่างสมเพช
已经是最新一章了
加载中