บทที่9 ความจริง

ตั้งแต่น้ำหวานเข้าคุก ชีวิตของกวินเงียบเหงาเป็นอย่างมาก ถึงแม้จะเตรียมการหรือวางแผนไปทำร้ายน้ำหวานแต่เขาก็มีความรู้สึกผิดบ้างแต่พอนึกถึงความเลวร้ายและเสแสร้ง ก็ทำให้กวินรู้สึกความที่น้ำหวานโดนแบบนี้ก็เพราะหล่อนทำตัวเอง คุณกวิน ธุรกิจที่เราเจรจากันไว้ โดนไอ่เฒ่านั้นแย่งไปแล้ว!” กวินที่กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานก็กำลังก้มหน้านั่งคิดทันใดนั้นเลขาที่เป็นเพื่อนสนิทก็ดันประตูเข้ามา อะไรนะ? ”กวินทุบโต๊ะอย่างหัวเสีย “เรื่องครั้งที่แล้วที่ตกลงกันไว้โดนไอ่แก่นั้นหักหลังแล้ว อีกอย่างฉันสังเกตเห็นว่า เขาไม่ได้จะยกบริษัทฉวี่ให้เธอ แต่กับยึดไว้คนเดียว ........คุณชันกล่าว กวินคิดทบทวน แล้วนั่งเอนหลัง ตลอดที่ผ่านมา ถึงแม้คุณกานต์จะออกจากตำแหน่งประธานบริษัทแล้ว แต่ว่าอำนาจสิทธิ์นั้นก็ไม่ถึงมือกวินที อีกอย่าง เขาทำกับหลานคนนี้เหมือนกับฝึกสุนัข ตอนนี้เขาก็ได้ยึดบริษัทฉวี่เป็นของตัวเอง “ฉันลองไปสืบดูละกัน! ”เห็นกวินที่กำลังขมวดคิ้วเครียดจนจะติดกัน คุณชันก็เลยกล่าวออกไป กวินไม่ส่งเสียง แค่พยักหน้า แล้วทำมือ! 3วันต่อมา คุณชันถือเอกสารมาอย่างหัวเสียแล้วโยนลงบนโต๊ะทำงานของกวิน “เธอดูเองเถอะ ถึงแม้ไอ่แก่เจ้าเล่ห์นี้มันตั้งใจจะปิดบัง แต่ฉันก็ออกตังค์ที่จะได้ข้อเท็จจริงกับเรื่องพวกนี้ไม่ใช่น้อย!” ดูจากสีหน้าของคุณชัน กวินรู้อยู่แก่ใจแล้วว่าต้องมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นแน่นอน ในขณะที่เขาเปิดซองเอกสาร กวินมือสั่น และตกใจ จนแก้วกาแฟและเอกสารล่นลงกับพื้น! แท้จริงแล้ว เขาไม่ใช่หลานของคุณกานต์ พ่อของเขาคุณแจ๊คเป็นแค่เด็กกำพร้าที่คุณกานต์รับมาเลี้ยง เพื่อเป็นเครื่องมือบนธุรกิจ คุณกานต์บังคับให้คุณแจ๊คแต่งงานสานสัมพันธ์ระหว่างธุระกิจ หลังจากนั้น เพื่อที่จะครอบครองบริษัทฉวี่ก็ให้กวินแต่งงานกับน้ำหวาน อีกด้านก็สั่งให้คุณแจ๊คไปทำดีกับสุดารัตน์อย่างบ้าหลั่ง ใครจะไปรู้ คุณแจ๊คเบื่อชีวิตแบบที่ให้คนมาบังคับขู่เข็ญก็เลยผิดใจกับคุณกานต์ คุณกานต์โมโห ก็เลยสั่งให้คน จัดฉากคุณแจ๊คกับสุดารัตน์ที่ประสบอุบัติเหตุเกิดขึ้น จัดฉากอย่างละเอียดอ่อนก็เพื่อฉากเด็ดนี้แหละ! “ ไม่ มันจะเป็นไปได้ยังไง.......” กวินพูดซ้ำไปซ้ำมาไม่หยุด แล้วทำลายของที่อยู่บนโต๊ะ คุณชันเห็นแบบนี้ เลยทำการล็อคตัวคุณกวินไว้ “กวิน ฉันรู้ว่าเธอรับไม่ได้กับเรื่องนี้ แรกเริ่มฉันก็ไม่เชื่อเรื่องพวกนี้หลังจากมีข้อมูลและหลักฐาน.......” คุณชันถอนหายใจ กวินดันตัวแล้วลุกขึ้น “น้ำหวาน น้ำหวานยังอยู่ในคุก อีกอย่างฉันยังเป็นคนสั่งให้คนอื่นไปทำแขนขาของหล่อนหัก!” ตาทั้งสองข้างของกวินร้อนแดงมาก “ ฉันจะรีบโทรแจ้งให้ฝั่งคุก คุณชันกล่าว แต่ในหัวก็นึกภาพน้ำหวาน ใบหน้าของน้ำหวาน เขาไม่อยากจะเชื่อ ผู้หญิงที่สูงส่งอย่างหล่อน ถ้าโดนตีจนแขนขาหักจะเป็นอย่างไร! กวินมือข้างหนึ่งดันโต๊ะ ทั้งตัวอ่อนแรง ที่กำลังจะงายหลังนั่ง “มันสายเป็นแล้ว ทุกอย่างไม่ทันแล้ว คนพวกนั้นมันลงมือไปตั้งนานแล้ว.....” กวินแทบจะบ้า ณ ตอนนี้โทรศัพท์ก็ได้แจ้งเตือนพร้อมส่รูปน้ำหวานที่อยู่ในคุก ตอนนี้หล่อนโดนคนล้อมรอบที่มุมห้อง เหมือนกับสุนัขที่ไม่มีทางสู้ บนมือยังมีหมั่นโถ่ครึ่งชิ้นที่เปื้อนดินเล็กน้อยแล้วกินอย่างอดอยาก.......... กวินก้มลงไปเก็บโทรศัพท์ที่ล่นลงกับพื้น เพียงวับเดียว โทรศัพท์ก็ตกลงไปอีกรอบ พร้อมตกแตกอย่างสิ้นดี!