已经是第一章了
บทที่ 31 อาจารย์ที่ชอบร้องไห้
หลังจากวันนั้น ฉันก็เริ่มใช้ชีวิตที่ถูกเสี่ยเลี้ยงดู
ไม่อยากจะพูดถึงว่าเงินที่ได้นั้นเยอะกว่าตอนไปเข้างานที่ละมุนบาร์ตั้งหลายเท่า
ก่อนอื่น ทุกวันนี้ฉันไม่ต้องรีบไปทำงานที่ละมุนบาร์หลังเลิกเรียน ตัวฉันเองก็มีเวลามามหาลัยมากขึ้น ใช้ชีวิตของนักศึกษาในมหาลัยอย่างแท้จริง ไม่ต้องหนีเรียนนอนกลางวันอี
已经是最新一章了
加载中
