已经是第一章了
บทที่ 158 ช่วยฉัน! (2)
ทุกคนเงยหน้าหันไปมอง
รุจเดินเข้ามาทีละก้าวโดยมีเลขาคอยพยุง
อาชว์ปิดเสียงมือถือ
“ ขอโทษด้วยนะครับ ที่ทำให้ทุกคนตลกแล้ว ” ว่าแล้วเขาก็ค่อยๆนั่งลง
“ ประธานรุจครับ คุณอย่าคิดมากนะครับ! ” ทุกคนปลอบใจรุจกันไม่หยุด
แต่ในคำพูดพวกนี้มีกี่คำที่จริงหรือปลอมก็ไม่รู้แล้ว
รุจหลุบตาลงต่ำอย่างโศกเศร้า
已经是最新一章了
加载中
