บทที่ 2 ไม่คิดว่าจะตั้งครรภ์

สีหน้าของพี่แก้วนั้นไม่สู้ดีนัก แต่ก็ยังเอ่ยปากพูดออกมา “คุณหนูเมื่อวานมีคนมาเร่งเก็บค่าที่ทั้งหมดแปดหมื่นแปดพันหยวนค่ะ” “อ้อ” หัวใจฐิสาค่อยๆด่ำลึกลงไป ความสามารถในการทรมาณคนของเคนนั้นไม่รู้จักประมาณเลยจริงๆ เขาไม่ให้หล่อนออกไปทำงานโดยบอกว่าจะทำให้ครอบครัวเขานั้นอับอายขายหน้า รายรับของหล่อนทั้งหมดนั้นจึงมาจากการที่เขาหลับนอนกับหล่อนเสร็จและให้รางวัลกับหล่อน แต่ว่าเขาจัดการให้หล่อนอาศัยอยู่ในคฤหาสถ์และจัดการให้มีคนปรนนิบัตรดูแลและค่าใช้จ่ายทั้งหมดของที่นี่ก็เป็นหล่อนที่ต้องจ่าย เมื่อไรที่รู้ว่าหล่อนขาดเงิน เขาจงใจที่จะไม่มาหาหล่อนเป็นระยะเวลาครึ่งเดือน “ฉันไม่มีเงินเลย ขอผลัดไปก่อนแล้วกัน” แปดหมื่นกว่าหยวนเลยหรอ หล่อนจะไปหาที่ไหนตั้งแปดหมื่นกว่าหยวน “คุณหนู แม่ของพี่ป่วยเข้าโรงพยาบาล คุณหนูช่วยเอาเงินของเดือนนี้ให้พี่ก่อนได้ไหมค่ะ ห่างจากวันที่จะให้เงินเดือนอีกไม่กี่วันเอง” มะปรางรีบพูดขึ้นมา “เดี๋ยวรอก่อนนะ” ฐิสาหันตัวกลับขึ้นไปข้างบน เอาเงินที่เคนให้เมื่อคืนนั้นนับขึ้นทีละใบๆทั้งหมดหนึ่งหมื่นหนึ่งร้อยหยวน พอที่จะจ่ายเงินเดือนให้กับพวกเขาสองคนแต่ว่าเงินเดือนนี้ถ้าจ่ายไป หล่อนก็จะไม่มีเงินติดตัวเลย ฐิสาตัดสินใจได้ว่ายังไงวันนี้ตัวหล่อนก็จะไปจากที่นี่แล้วจะไม่กลับมาอีก งั้นก็ให้เงินเดือนสองคนนี้ไปเลยแล้วกัน เก็บของตัวเองเสร็จ หล่อนก็ออกจากบ้าน ใช้เงินที่ตัวเองมีติดตัวอยู่ไม่กี่บาทจ่ายค่ารถ เมื่อนั่งบนรถ หล่อนมองคฤหาสถ์ที่อยู่มาสองปี “เคน ฉันไปแล้วนะ” ฐิสาหันหน้ากลับมาใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตา หล่อนชอบเคน ตั้งแต่วันที่เห็นเคนเป็นครั้งแรก หล่อนก็ได้ชอบเขา แต่ว่าตอนเด็กหล่อนนั้นผิวดำ หน้าตาก็ไม่ได้ดีอย่างน้องสาว เรียนคะแนนก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่ ปากก็ไม่ได้พูดจาหวานเหมือนน้องสาว ในกลุ่มจึงไม่มีใครสนใจหล่อนเลย ดังนั้น ตอนที่เคนกับทอรุ้งอยุ่ด้วยกันนั้น ฐิสาก็ไม่ได้แปลกใจแม้แต่น้อย รู้ว่าตัวเองไม่เหมาะกับเคน หล่อนได้แต่แอบชอบเคน จนกระทั่งวันเกิดวันนั้นที่เคนอายุได้22ปี เดิมทีหล่อนมาเป็นเพื่อนครอบครัวเพื่อมาฉลองวันเกิดให้เขา แต่ใครจะไปรู้พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็เห็นเคนมองหน้าด้วยใบหน้าที่โกรธเคืองและตัวหล่อนนั้นอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า บนร่างกายยังมีรอยจ้ำแดงๆอยู่หน่อย ตั้งแต่วันนั้นหล่อนก็กลายเป็นคนที่ถูกประนามด่าว่าว่าเป็นโสเภณีแผนสูงที่ทุกคนพูดกันสนุกปาก หล่อนน่าจะได้แต่งกับชายที่หล่อนรัก คำพูดพวกนี้ฐิสาก็ทนมาหมดแล้ว สองปีมานี้หล่อนพยายามคิดหาวิธีเอาใจเคน แต่ว่าหล่อนยิ่งเอาใจเขามากเท่าไหร่ เคนก็ยิ่งรังเกียจมากเท่านั้น ชีวิตแบบนี้มาถึงจุดจบของมันแล้ว เสียงโทรศัพท์เรียกสติของฐิสาให้กลับมาอีกครั้ง โทรศัพท์มาจากศูนย์ตรวจร่างกาย ก่อนหน้านี้ฐิสาได้ไปตรวจสุขภาพไว้ “สวัสดีค่ะคุณฐิสา ผลการตรวจร่างกายออกมาแล้วนะค่ะ ใบผลรายงานว่าคุณกำลังตั้งครรภ์ ต้องการให้คุณมาทำการตรวจเพิ่มค่ะ” “คุณว่าไงนะ” “ดีใจด้วยค่ะคุณฐิสา คุณกำลังตั้งครรภ์ค่ะ” ได้ฟังเสียงในโทรศัพท์ ฐิสารู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า นี่ฉันท้องแล้วหรอ ฐิสารีบบอกคนขับรถให้กลับไปยังโรงพยาบาลสูตินารีในตัวเมืองเพื่อทำการตรวจอย่างละเอียด เธอนั่งรถอยู่ในห้องทำงานของหมออย่างกระวนกระวายใจ เป็นไปไม่ได้ ต้องเป็นศูนย์ตรวจร่างกายตรวจผิดแน่ๆ สองปีมาแล้วที่เธอนั้นไม่ได้ตั้งครรภ์แล้วตอนนี้อยู่ดีๆจะมาตั้งครภ์ได้อย่างไร “ฐิสา”ฟ้าถือใบผลตรวจออกมา “ฟ้า ฉันไม่ได้ท้องใช่ไหม” สีหน้าของฟ้านั้นซับซ้อน เธอนั่งที่โต๊ะทำงาน ฟ้าเป็นเพื่อนสนิทของฐิสา สองปีมานี้ฐิสามักจะมาหาฟ้าเพื่อให้ตรวจดูโรคและอาการต่างๆให้ ความสัมพันธ์ของสองคนนี้ดีมาก “ฐิสา เธอตั้งครรภ์แล้วจริงๆนะ ตอนนี้ครรภ์6สัปดาห์แล้ว” ใจของฐิสาได้ดิ่งลึกลงไป ตั้งครรภ์6สัปดาห์ เมื่อวานตอนกลางคืนหล่อนกับเคนมีอะไรกันอย่างดุเดือดในท้องหล่อนก็อุ้มเด็กไว้ วันนี้เช้าถูกคุณนายมณีตีในท้องของหล่อนก็อุ้มเด็กไว้ “แต่ว่า”ฟ้าเปลี่ยนหัวข้อบทสนทนา “แต่ว่าอะไร”ฐิสารีบเงยศรีษะขึ้นมา “ตอนนี้เธออาจมีสิทธิ์จะคลอดก่อนกำหนด ฉันแนะนำให้เธอนอนโรงพยาบาลเพื่อดูอาการ ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่สำคัญ แม่สามีเร่งให้เธอท้องมาสองปีแล้ว ไม่ง่ายเลยนะที่จะท้องได้ แต่ว่าอย่า...” สำหรับเรื่องสภาพความเป็นอยู่ของฐิสานั้นฟ้ารู้อย่างแจ่มแจ้ง “แต่ว่า.....” ฐิสามีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก “ฉันไม่มีเงิน วันนี้ค่าใช้จ่ายในการตรวจเกรงว่า.....” ฟ้าขมวดคิ้ว พร้อมถอนหายใจ “แต่ว่าตอนนี้เธอท้องนะ นี่คือสายเลือดของเขา เขาจะไม่สนไม่ได้” ฐิสาฉีกปากฝืนยิ้ม ทำไมพระเจ้าโหดร้ายต่อหล่อนอย่างนี้ ตอนที่หล่อนตัดสินใจจะหย่านั้นกลับมาเล่นตลกกับหล่อนเสียอย่างนั้น “ฟ้า แล้วมันรุนแรงมากไหม” “อันนี้ก็พูดไม่ได้ ทำได้แต่คาดคะเน ครรภ์ยังไม่กี่เดือน ตอนนี้ยังดูอะไรมากไม่ได้ เธอมีอาการผิดปกติอะไรไหม” ฐิสาส่ายหัว “งั้นก็ดีแล้ว การคาดคะเนนี้โรงพยาบาลเป็นคนกำหนดออกมา แต่ว่าหมอแต่ละคนก็มีวิธีที่แตกต่างกันออกไป ยังไงเธอก็อย่าคิดมากนะ” “งั้นฉันก็จะไม่อยู่โรงพยาบาล” ฟ้าส่ายหัว “เอาอย่างนี้ ฉันจ่ายยาให้เธอ เธอกลับบ้านแล้วพยายามนอนพักผ่อนหลังจากนั้นคุยกับเคน ถึงอย่างไรเสียเด็กในท้องก็คือลูกของพวกเธอทั้งสอง” “อืม ค่าใช้จ่ายในการตรวจ” “เดี๋ยวฉันสำรองออกไปก่อน” “ขอบคุณมาก แล้วฉันจะหาทางเอาคืนเธอนะ” ฟ้าจ่ายยาให้ฐิสาเสร็จ ฐิสาก็แยกจากไป ตลอดทางเดินนั้น ในสมองของฐิสาวุ่นวายเต็มไปหมด แต่ก่อนหล่อนไม่ใช่ไม่หวังจะให้ตัวเองนั้นท้อง แต่คุณมณีเร่งหนักเข้าความสัมพันธ์ของหล่อนกับเคนก็ตึงเครียด หล่อนก็หวังว่าการตั้งครรภ์สามารถบรรเทาความสัมพันธ์ของตนทั้งสองได้แต่หล่อนก็พบว่าทั้งหมดนี้คือการเสียแรงไปฟรีๆ ฐิสายังคงกลับบ้านของตัวเอง หล่อนต้องการหาคนปรึกษา แม่ของหล่อนนั้นคือที่พึ่งของหล่อนโดยไม่ต้องสงสัย ฐิสาลงจากรถ คฤหาสถ์ของครอบครัวเธอนั้นว่างเปล่า แม้ว่าแต่ก่อนครอบครัวเธออำนาจจะสู้ครอบครัวเคนไม่ได้ แต่ก็ถือว่ามีอิทธิพลและมีเกียรติ แต่ว่าพ่อของฐิสาที่ชื่อว่าเทิดนั้นมีการบริหารที่ไม่ดีส่งผลให้ครอบครัวนั้นล้มละลาย สองปีมานี้ก็ถือว่าทุเลาลงไปบ้าง คนรับใช้หลายคนกำลังสาละวน แต่ว่าพอเห็นฐิสาก็ทำเหมือนไม่เห็น หล่อนได้เป็นโสเภณีแผนสูงในสายตาของคนเมืองZ ในที่นี้ก็รวมไปถึงคนในบ้านของหล่อนด้วย คนรับใช้ทุกคนเห็นหล่อนแต่กลับทำเป็นไม่เห็น ฐิสาเห็นเป็นเรื่องธรรมดานานแล้ว หล่อนถือกระเป๋าไปยังชั้นบนเตรียมกลับไปห้องเดิมของหล่อนเพื่อพักผ่อน “พ่อของลูกบอกว่าบริษัทพวกเราเริ่มเตรียมตัวจะเข้าสู่ตลาดอีกรอบหนึ่งแล้ว สองปีนี้บ้านเราค่อนข้างดีขึ้นมาหน่อย” เสียงที่อยู่ในห้องมาจากแม่ของหล่อนที่ชื่อว่าทิพย์ “แม่ แต่ว่านี่เป็นคุณงามความดีฉันนะ แม่ต้องบอกพ่อให้ชัดเจนด้วยล่ะ”เป็นเสียงของทอรุ้ง “ถ้าไม่ใช่พี่สาวน่าโง่ของฉันไปมีอะไรกับเคน บ้านพวกเราจะมีวันนี้ได้ไง” “ใช่ๆ ทั้งหมดคือคุณงามความดีของลูก ลูกวางใจได้ พ่อลูกบอกว่ารอให้บริษัทพวกเราเข้าสู่ตลาดก่อน ตอนนั้นจะขาดหุ้นของลูกไม่ได้เด็ดขาด” ฐิสาเหมือนถูกให้ยืนแช่แข็งที่ปากประตู เป็นน้องสาวของหล่อนที่นำตัวหล่อนไปนอนบนเตียงของเคน ข่าวนี้ทำให้เธอรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าอีกครั้ง