已经是第一章了
บทที่24 ฉันเหนื่อยแล้ว ไม่สามารถรักคุณได้แล้ว
ฝ่าไฟแดงไปหลายจุด รวิชญ์มาถึงโรงพยาบาลอย่างเร่งรีบ เหมือนคนบ้าเห็นคนก็ถามว่าชาคริยาอยู่ไหน จนถึงห้องผ่าตัด รวิชญ์ถึงสงบสติได้ จ้องมองประตูห้องผ่าตัดอย่างไม่มีตัวตน สีหน้าซีด ราวกับว่าอากาศรอบตัวคงนิ่ง เท้าที่ก้าวออกไปรู้สึกจะหนักขึ้นทุกก้าว
เสียงร้องของทารกดึงสายตารวิชญ์กลับมา เขาติดอยู่ที่ประตู มี
已经是最新一章了
加载中
