已经是第一章了
บทที่ 13 ปล่อยผมไปเถอะ ผมขอร้อง
ดวงไฟใฟสลัวในซอยแคบ ๆ มืดมากเสียจนทำให้มองไม่เห็นใบหน้าของคนที่อยู่ตรงหน้าได้อย่างชัดเจน นักสะกดจิตบำบัดถอยหลังหนีไปจนจนมุม เขาสั่นเทิ้มด้วยความหวาดกลัว “ผมไม่เกี่ยวนะครับ ผม ผมแค่ทำตามที่คนอื่นจ้าง”
หนุ่มบึกบึนทั้งสองยืนกุมมือนิ่งอยู่กับที่เพื่อรอคำสั่ง
ธามยืนหันหลังให้กับแสงไฟ ทำให้มองเห็
已经是最新一章了
加载中
