已经是第一章了
บทที่ 41 ไร้สีเลือด
“ พี่ พี่คะ! ” สีหน้าของไลลาขาวซีดจนกระทั่งไร้สีเลือด
เธอพุ่งเข้าไปกอดร่างของกวีแน่น มองใบหน้าของกวี พูดดสะอื้นว่า : “ พี่คะ ฉันไงคะ น้องสาวของพี่ พี่มองฉันสิคะ ”
กวีที่อยู่ตรงหน้านี้นอนอยู่บนรถเข็น ไร้ลมหายใจ ไม่เหมือนกับพี่ชายที่เมื่อก่อนชอบออกตัวแก้ปัญหาแทนเธอสักนิด พี่ชายของเธอจะไม่ตาย
已经是最新一章了
加载中
