บทที่ 33 รู้สึกผิดมาก

ฌอนกอดปริมมาตลอดทาง ในตอนที่ลงจากรถ เขาก็อุ้มเธอลงมาด้วยเช่นกัน ไม่ยอมให้เท้าของเธอแตะพื้นเลย เธอยังคงตกใจกลัวอยู่ เธอถูกบังคับและข่มขู่ ใบหน้าน้อย ๆ ของเธอดูเคร่งเครียด เขาพยายามทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลาย เมื่อกลับมาถึงคฤหาสน์ ป้าเพ็ญกำลังทำกับข้าวอยู่ ส่วนเปมิกาแม่ของเธอกำลังอุ้มปาริณนั่งอยู่บ