已经是第一章了
ตอนที่88สางเมาหรือยัง
ตอนที่88สางเมาหรือยัง
เกสรเมาจนหัวราน้ำกะพริบตาอย่างมึนงงพลางจับมือเยอรมันที่จับคางเธออยู่อย่างไม่ยอมและเอ่ยด้วยน้ำเสียงจองหองอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
"ใช้ไม่ได้ได้ยังไงฉันมีเงินนี่คุณอยากได้เท่าไหร่ฉันซื้อคุณคืนหนึ่ง"
เยอรมันนัยน์ตาเผยไปด้วยความสนใจ"เกสรดูดีๆว่าผมคือใคร"
เกสรเงยหน้าพยายามจำแนกแยกแยะอย่างถี่ถ้วนก่อนจะโบกมือพลัน"คุณเป็นใครก็ช่างเถอะยังไงก็ต้องการเงินไม่ใช่เหรอใครบ้างจะมาต่อล้อต่อเถียงกับเงิน"
เธอเอ่ยพลางหยิบแบ้งก์แดงในกระเป๋าออกมาหลายใบโยนไปทางชายหนุ่ม"ถนนหวนไห่บ้านเลขที่6อพาร์ทเม้นท์ซู่เซิ่งส่งฉันกลับไปที่นั่น"
หึย้ายบ้านจริงๆสินะแล้วยังกล้าจะไม่คิดจะบอกเขาด้วย
เยอรมันกวาดตามองเกสรอย่างไม่สบอารมณ์นักและรับร่างของหญิงสาวมาใส่ในรถพลางมองธนบัตรหนึ่งร้อยหยวนในมือของเธอยิ้มอย่างมีเล่ห์นัยก่อนจะซิ่งรถออกไป
ในทางเดินของถนนหวนไห่บ้านเลขที่6อพาร์ทเม้นท์ซู่เซิ่ง
เมื่อประตูลิฟต์เปิดออกเยอรมันก็นำตัวหญิงขี้เมาออกมา
เกสรเดินโซเซพลางดิ้นออกจากการพัวพันกับเขา"ปล่อยฉันฉันจะกลับบ้าน"
"ถึงแล้ว"เยอรมันพูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก"กุญแจล่ะ"
เกสรที่กำลังจะเตรียมควักกุญแจจู่ๆกลับหยุดชะงักเงยหัวขมวดคิ้วใส่ชายหนุ่มตรงหน้า"ไม่ได้ฉันจะให้คุณเข้าไปไม่ได้"
เยอรมันหรี่ตาเล็กน้อย"คุณพูดอะไรนะ"
"ฉันบอกว่าฉันให้คุณเข้าไปในบ้านของฉันไม่ได้"เกสรย้ำด้วยความฉุนเคือง"มีเหตุผลอะไรที่ขนาดพื้นที่ส่วนตัวก็ไม่มีให้ฉันโดนคุณควบคุมไปหมด"
นัยน์ตาของเยอรมันเริ่มจะเดือดโกรธขึ้นมาและล็อกมือหญิงสาวเอาไว้
"เห็นทีคุณจะยังไม่สางเมาจริงๆคุณเกสรผู้มีสติรู้เรื่องมาตลอดพอมาตอนนี้กลับใจกล้าปล่อยเนื้อปล่อยตัวรู้ไหมว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่"
สุราทำพิษ....
"รู้สิก็ฉันรังเกียจคุณรังเกียจที่คุณมันเผด็จการตลอดไม่เคยสนใจความรู้สึกของฉันเลยขนาดสัตว์เลี้ยงมันยังระบายอารมณ์ของตัวเองได้เลยแล้วฉันล่ะคุณเคยจะคิดแทนฉันสักครั้งไหม"
นัยน์ตาของเยอรมันราวกับโดนน้ำแข็งปกคลุม"เกสรอย่าลืมไปว่าผมเพิ่งตอบตกลงให้คุณเลือกบทด้วยตัวเอง"
ทั้งๆที่เขาหละหลวมให้เธอบ้างแล้วแต่หญิงสาวยังไม่รู้จักพอซ้ำยังไม่เจียมตัวอีกด้วย
"นั่นมันคือสิทธิอันพึงมีของฉันอยู่แล้ว!"
เกสรคล้ายกับระบายความไม่พอใจที่สั่งสมมาทั้งหมดออกมาเอ่ยพูดอย่างฉุนเฉียว
"ในเมื่อตอนนั้นคุณก็ตัดสินใจเลือกแล้วทำไมตอนนี้ยังจะมาระรานฉันไม่เลิกอีกคุณปล่อยฉันไปไม่ได้เหรอคะคุณอยากจะได้ผู้หญิงแบบไหนก็เรื่องของคุณฉันก็แค่อยากจะใช้ชีวิตสงบๆของฉันก็แค่นั้นคุณทำฉันสูญเสียอะไรไปมากแล้วขนาดความปรารถนาเล็กๆน้อยๆพวกนี้คุณยังไม่ยินยอมอีกเหรอ"
ทุกคำที่หญิงสาวพูดทำให้สีหน้าของเยอรมันหนักอึ้งขึ้นเรื่อยๆ
"ปล่อยฉัน!"
เกสรออกแรงดิ้นต่อไปตอนนั้นเองเสียงตกใจปนโกรธของกันชัยก็ดังขึ้น"คุณทำอะไร"
เหมือนเขาเดินออกมาทิ้งขยะพอเห็นทั้งสองกำลังขัดขืนอะไรกันตรงทางเดินและเห็นได้ชัดว่าเกสรเป็นฝ่ายถูกกระทำเขาก็เลยเข้ามาช่วยในฐานะ’ฮีโร่’คิดจะพาตัวเกสรมา
"ไม่ได้ยินเธอบอกให้ปล่อยเหรอ"
หลังจากนั้นเขาก็เดินเข้าไปจะจับเกสรด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวแต่ยังไม่ทันจะโดนตัวก็ถูกเยอรมันขว้างไว้
กันชัยโดนผลักจนเซขมวดคิ้วแน่นทว่าไร้ซึ่งวี่แววจะถอยหนี"คุณกับคุณเกสรเป็นอะไรกันทำไมต้องบีบบังคับเธอ"
"ไม่ต้องมายุ่ง"น้ำเสียงของเยอรมันแสดงออกถึงความรำคาญก่อนจะเอี้ยวตัวเกสรมาอีกข้างเพื่อล้วงกุญแจในกระเป๋าเธอ
กันชัยเองก็ทำท่าจะไปห้ามไว้"อย่าเสียมารยาทกับคุณเกสร!"
พอถึงตอนนี้เยอรมันชักจะโกรธจัดขึ้นมากแล้วทั้งโดนคำพูดของเกสรทำอารมณ์เสียทั้งยังจะมีผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้เข้ามายุ่งอีกไม่กลัวตายเหรอ
"โอ๊ย!"
ไม่นานกันชัยก็ร้องเจ็บเบาๆและมีเสียงแตกหักดังมาจากข้างกำแพง
เยอรมันเหลือบมองเขาครู่หนึ่ง
เขาไม่ได้ลงมือรุนแรงอะไรไม่ได้ใช้แรงเลยด้วยซ้ำแค่ผลักออกไปตามแรงมือเท่านั้นใครจะรู้ว่าชายหนุ่มจะอ่อนแอราววายุขนาดนี้ถึงขนาดเสียหลักถอยไปหลายก้าวซ้ำยังชนกำแพงอีกต่างหาก
เมื่อเกสรเห็นดังนั้นคิดว่าเยอรมันทำร้ายเพื่อนบ้านที่แสนดีผู้นี้หลังจากที่สางเมามากแล้วก็ออกแรงผลักเขาออกและวิ่งไปดูกันชัยอย่างรวดเร็ว
เธอเคยเห็นเขาลงมือกับคนอื่นมากับตาพละกำลังกับร่างกำยำอย่างเขาใครที่ไม่ได้ผ่านการฝึกเฉพาะทางมาก็ไม่เหมาะจะเป็นคู่แข่งกับเขาทั้งนั้นตอนนี้เขากลับมาลงไม้ลงมือกับคนที่ร่างกายอ่อนแออย่างไร้ความปรานี!
"คุณกันชัยคะคุณไม่เป็นอะไรใช่ไหมเจ็บตรงไหนหรือเปล่า"
กันชัยขมวดคิ้วแน่นพลางส่ายหัว"ผมไม่เป็นไร...."
"ไม่เป็นอะไรได้ยังไงคะ"เกสรหันไปถลนตาใส่ชายหนุ่ม"เยอรมันคุณยังมีความเป็นคนอยู่บ้างไหม"
เมื่อเห็นหญิงสาวร้อนรนห่วงใยชายแปลกหน้าผู้นี้เยอรมันก็สีหน้าไม่ครึ้มลงไปอีกก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่สุดแสนจะเย็นชา"มานี่"
"ฉันไม่ไป!"
เกสรหันกลับไปด้วยความโกรธเคืองก่อนจะพยุงกันชัยกลับไปส่งแต่ยังไม่ได้เริ่มเดินไปไหนก็ถูกเยอรมันมาดึงตัวกลับไปกดอยู่ในอ้อมกอด
"คุณเกสร!"คำพูดของกันชัยเหมือนคาอยู่ในลำคอเมื่อสายตาเย็นเฉียบของเยอรมันจับจ้องมาจึงถึงกับทำอะไรไม่ถูก
....ก็สายตาแบบนี้นี่แหละทำให้คนทั้งกดดันทั้งสิ้นไร้ไม้ตอกเหมือนในความทรงจำไม่มีผิด!
กันชัยได้เพียงแต่แผดเสียงในใจเกือบจะควบคุมอารมณ์เกลียดแค้นที่กำลังเดือดปุดๆไม่ไหวแล้วแต่เมื่อหลายปีมานี้ความอดทนจนเป็นนิสัยของเขาทำให้เขารักษาความสุขุมบนใบหน้าไว้ได้อย่างสมบูรณ์
"คุณกันชัยช่างเถอะค่ะนี่เป็นเรื่องส่วนตัวของฉันคุณอย่ามายุ่งเลยค่ะ"ฝ่ายหญิงกลัวฝ่ายชายจะทำอะไรอีกฝ่ายไปมากกว่านี้จึงเอ่ยปากอย่างกล้ำกลืน"มีอะไรเข้าไปแล้วค่อยคุย"
กันชัยมองหญิงสาวอย่างทำอะไรไม่ได้"ขอโทษด้วยครับผม.....คุณเกสรถ้าคุณลำบากใจจริงๆผมช่วยคุณแจ้งตำรวจได้นะครับ"
"ไม่ต้องค่ะ"เกสรส่ายหน้า"ฉันไม่เป็นอะไรหรอกค่ะเราสองคนรู้จักกันแค่ทะเลาะอะไรกันเล็กน้อยนิดหน่อยคุณกลับไปตรวจร่างกายก่อนเถอะค่ะ"
เธอพูดพลางหยิบกุญแจไขประตูแล้วยังเป็นฝ่ายลากเยอรมันเข้าไปในห้องก่อนด้วย
เมื่อประตูห้องปิดลงหน้าตาอ่อนแอปวกเปียกของกันชัยก็เลือนหายไปด้วยรอยยิ้มเหมือนวางแผนอะไรอยู่ก็เผยมาแทนที่
"ปัง"ประตูปิดเสียงดังสนั่นทันทีที่หญิงสาวก้าวเข้าห้องมาก็โดนชายหนุ่มออกแรงผลักไปยังห้องนอนเธอกำลังมึนๆงงๆอยู่ไม่ทันตอบสนองอะไรร่างของตนก็ถูกกดอยู่บนเตียงแล้ว
จนเธอใกล้จะขาดอากาศหายใจเขาจึงยอมปล่อยเธอดวงตาบนใบหน้าครึ้มของเขาแฝงไปด้วยความอันตรายที่แสนเยือกเย็น"ตอนนี้สางเมาหรือยัง"
เกสรหายใจหอบไม่ง่ายเลยที่จะสูดหายใจเข้าไปได้แต่ละเฮือกคำพูดที่เอ่อล้นอยู่เต็มปากแต่กลับเอ่ยมาไม่ออกสักคำเธอพนันได้เลยถ้าเธอขืนสู้ต่อปากต่อไปเยอรมันคงได้ทำเธอตายทั้งเป็นแน่
"เยอรมันคุณจะเอายังไงกันแน่"
เยอรมันพลิกตัวคร่อมบนตัวเธอประหนึ่งกรงที่กดขี่ขังเธอเอาไว้
"ประโยคนี้ผมควรถามคุณมากกว่านะ"
"ปิดบังเรื่องย้ายบ้านห้ามไม่ให้ดื่มเหล้าก็ดื่มจนเมาหัวราน้ำเกสรคุณนี่ถนัดนักนะเรื่องมาท้าทายระดับความอดทนของผมเนี่ย"
เกสรเบิกตาโพลง"ช่วงนี้คุณไม่ได้ติดต่อฉันเองไม่รู้ว่าฉันย้ายบ้านก็โทษกันไม่ได้อีกอย่างคุณบอกตอนไหนไม่ให้ฉันดื่มเหล้า"
"เห็นทีคุณคงไม่ได้อ่านสัญญาอย่างละเอียดสินะ"เยอรมันจับจุดผิดได้อีกแล้ว
เกสรหัวเสียจนถึงตอนนี้ก็เพิ่งมาเสียใจว่าทำไมตัวเองต้องดื่มเยอะจนมึนตึ้บขนาดนี้ด้วยทำตามในปากชั่วครู่ผลพวงเป็นดั่งกองเพลิงฝังศพ
"ฉัน....ฉันมึนหัวจังเลย"ทำไงได้เธอทำได้เพียงเสแสร้งไปยังไงเสียเธอก็เมาอยู่บ้างแล้วจะแสร้งก็ง่ายนิดเดียว
ใครจะไปคิดว่าเยอรมันจะลูบคางเธอ"อ๋ออยากให้ผมช่วยคุณสางเมาเหรอ"
เกสรนวดขมับ"ไม่ใช่ฉันรู้สึกทรมานจริงๆ....หลบหน่อยฉันอยากไปเข้าห้องน้ำ....."
เมื่อคิดถึงครั้งที่แล้วที่ฝ่ายหญิงอ้วกใส่เขาเยอรมันจึงยอมลุกแต่โดยดีส่วนเกสรก็ตรงไปยังห้องน้ำอย่างอารมณ์รื่น
已经是最新一章了
加载中
