ตอนที่ 8   1/    
已经是第一章了
ตอนที่ 8
เขากล่าวสั้น ๆ และหยิบเอกสารสำคัญบนโต๊ะขึ้นมาตรวจดูทุกหน้าที่มีหลักฐานการยินยอมจากลายเซ็นของลูกสาวหุ้นส่วนคนสำคัญซึ่งบัดนี้เธอได้กลายเป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเขา ลลิลเห็นรอยยิ้มของพัลเลเดียมทว่ามันเป็นยิ้มแสยะออกมาอย่างสะใจ หาใช่รอยยิ้มอ่อนหวานที่เธอเคยเห็นไม่ ราวกับเขากำลังพึงพอใจในชัยชนะที่ใช้ชีวิตทั้งชีวิตของเธอเป็นเดิมพัน “ฉันจะพาเธอไปที่นั่น...มีอะไรหลายอย่างที่ฉันต้องทำความตกลงกับ...เมียตามกฎหมายของฉันและเธอต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด” “ถ้าลิลจะขอนอนที่นี่คืนนี้” “ไม่ได้!” เขาปฏิเสธเสียงกระด้างและทำให้ลลิลสะดุ้งตกใจกับเสียงคำรามนั้น ใบหน้าคมคร้ามของชายหนุ่มเปลี่ยนเป็นสีเข้มจัด เขาใส่อารมณ์ในทุก ๆ การกระทำของหญิงสาวจนเธอหวั่นหวาดไปถึงขั้วหัวใจ ร่างสูงลุกขึ้นยืนและก้าวพรวดเข้ามาหาก่อนฉุดแขนของเธอให้ลุกขึ้นยืน “ไม่มีอะไรทำให้ฉันขัดใจได้มากเท่ากับการทำตัวไม่อยู่ในกฎที่ฉันตั้งขึ้น...ตามฉันมา!” เขาสั่งและฉุดแขนหญิงสาวให้เดินตามออกไปข้างนอก ที่ด้านหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่มีรถเรนจ์ โรเวอร์จอดรออยู่ก่อนแล้ว ชายหนุ่มเปิดประตูและดันร่างน้อยขึ้นไปนั่งบนเบาะด้านหน้าส่วนเขาขึ้นไปนั่งฝั่งคนขับก่อนสาร์ทเครื่องยนต์และบึ่งรถออกไปอย่างรวดเร็ว ลลิลได้แต่มองคฤหาสน์หลังงามที่เคลื่อนตัวหายไปทางด้านหลัง มันเป็นบ้านที่เธอเติบโตมาและใช้ชีวิตอยู่กับอิศราเพียงสองคนพ่อลูก หญิงสาวน้ำตาซึม เธอแทบไม่มีปากเสียงใด ๆ นอกจากปล่อยให้หุ้นส่วนคนสนิทของบิดากระทำตามควมต้องการของเขาเท่านั้น ทุกอย่างเกิดขึ้นกะทันหันและหญิงสาวไม่มีเวลาได้ตั้งตัวแม้เสี้ยวนาที พัลเลเดียมบีบบังคับให้เธอจดทะเบียนสมรสกับเขาไม่พอยังทุบทำลายความทรงจำล้ำค่าแทบทั้งหมดให้พังทลายกลายเป็นฝุ่นผง ชายหนุ่มขับรถไปตามเส้นทางการจราจรคับคั่ง มุ่งหน้าเข้าไปยังใจกลางเมืองหลวง ผ่านจัตุรัสไทม์แสแควร์และแฟลคชิพสโตร์ของดีไซเนอร์ชื่อดังที่มีชุดเจ้าสาวแสนสวยในหุ่นโชว์ด้านหน้า ลลิลมองภาพนั้นราวกับจะให้มันประทับลงไปถึงใต้บึ้งของความปรารถนาว่าครั้งหนึ่งในชีวิตเธอจะได้สวมชุดนั้น ชุดเจ้าสาวของเจ้าสาวแสนสวยสะพรั่ง หากแต่ตอนนี้เหมือนโลกกลับด้าน เธอถูกบังคับให้แต่งงาน...ไม่สิ...ถูกบังคับให้มีสามีถึงจะถูก แม้ว่าส่วนลึกลลิลจะฝังทุกความทรงจำเกี่ยวกับบุรุษหนุ่มใหญ่ผู้เป็นเสมือนภาพเงาแห่งความฝันอันแสนหวาน หากแต่บัดนี้เขากลับกลายเป็นซาตานที่กำลังครอบงำความคิดและชีวิตของเธอ “จำไว้นะลาริมาร์...ถ้าแพตเกิดเป็นอะไรขึ้นมาจริง ๆ ฉันจะไม่ให้อภัยพ่อของเธอตลอดชีวิต” พัลเลเดียมพูดขึ้นขณะเขาชะลอรถใกล้ไฟแดง ลลิลหายใจสะดุดและแทบไม่กล้าหันกลับไปมองแม้เสี้ยวหน้าอันดุดันนั้น “ลิลอยากไปเยี่ยมคุณแพตค่ะ” “ไม่จำเป็น!” เขาตะคอกและเลื่อนมือข้างหนึ่งที่จับพวงมาลัยมาจับแขนหญิงสาวพร้อมทั้งบีบแรง ๆ
已经是最新一章了
加载中