已经是第一章了
บทที่ 19
“แน่ใจนะ ว่าจะไม่ให้ไปส่งที่สนามบินจริงๆ น่ะ”
เสียงใสของคนข้างตัวเอ่ยถาม ขณะที่ร่างบางยืนกอดอกพลางทำหน้างอง้ำใส่คนที่ยืนยันว่าจะไม่ให้เธอไปส่งที่สนามบินตั้งแต่เมื่อช่วงหัวค่ำ และไม่ว่าจะถามอีกสักกี่ครั้ง เขาก็ไม่คิดจะเปลี่ยนใจ
“แน่สิ ส่งแค่นี้ก็พอแล้ว ไม่อยากเห็นคนแถวนี้ตาแดงเป็นนกกะปูด ร้องไห้ข
已经是最新一章了
加载中
