已经是第一章了
บทที่ 36
…วันต่อมา…
หญิงสาวที่เริ่มรู้สึกเมื่อยขบบริเวณลำคอค่อยๆ บิดขี้เกียจขับไล่ความเมื่อยล้าตามร่างกายออกไป ก่อนจะกวาดสายตามองไปทั่วห้องที่มืดอย่างไรก็ยังคงมืดอยู่อย่างนั้น แถมเธอก็ยังไม่รู้ด้วยว่าตัวเองเผลอหลับไปนานเท่าไหร่แล้ว แต่ที่แน่ๆ พวกมันไม่ได้เข้ามาในนี้เลยแม้แต่คนเดียว
“ใจคอมันจะปล่อยให้อดข้
已经是最新一章了
加载中
