บทที่ 38
ร่างหนาหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะชะงักไปเมื่อได้ยินเสียงตะโกนเรียกชื่อตนดังมาจากด้านนอก พร้อมกับเร่งเร้าให้เขารีบเคลื่อนย้ายคนออกไปจากที่นี่
“รีบเอาผู้หญิงคนนั้นออกมาได้แล้ว จะรอให้ไอ้พวกนั้นมันมาก่อนหรือไงวะ”
ไป๋ฉิวขมวดคิ้วด้วยความรำคาญ “เออ กูกำลังจะพาออกไป”
พลั่ก!
ลดายกขาทั้งสองข้างขึ้นถ