บทที่ 44
หญิงสาวยิ้มกว้างด้วยความพึงพอใจ เพราะหลังจากที่บิดามารดาของเธอเสียชีวิตไปเมื่อยี่สิบปีก่อน ก็มีแต่เทียนเหิงที่คอยดูแลทั้งคู่มาเป็นอย่างดีราวกับลูกในไส้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดเลยก็ตาม
“แล้วไป๋เฉวียนล่ะคะ มันไปมุดหัวอยู่ที่ไหน ตายแล้วหรือยัง” ลดากัดฟันถาม
“อาเหิงบอกว่าไ