บทที่ 9 สมรู้ร่วมคิด

บทที่ 9 สมรู้ร่วมคิด เธอคิดมากเกินไปหรือเปล่า? นี่อาจจะเป็นแค่กระดาษแผ่นหนึ่ง ที่เขียนโดยนักเรียน และส้าวเหิงก็ซื้อมา เธอไม่ควรตื่นตระหนกจนเกินไปใช่ไหม? สองสิ่งนี้ เชื่อมโยงกันหรือเปล่า? โล่เถียนซินไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน และทุกสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากการมาที่นี่ ก็ดูเหมือนถูกไตร่ตรองไว้ล่วงหน้า แต่เมื่อมองย้อนกลับไป ตอนนี้ทุกอย่างเหมือนจะบังเอิญมากเกินไป ใช่ไหม? ในเช้าวันนั้น ใครเป็นคนส่งข้อความหาเธอ? ใครคือคนที่พาเธอไปที่โรงแรม และบอกว่าส้าวเหิงจะมา แต่ก็ไม่มา? และ... ทำไมเธอถึงนอนหลับลึกมาก มันลึกมากจนมีบางสิ่งบางอย่างที่ร้ายแรง เกิดขึ้นกับตัวเธอ แต่เธอกลับ ไม่รู้สึกตัวเลยสักนิด น้ำ! น้ำแก้วนั่น! โล่เถียนซิน จู่ ๆ เธอก็จำแก้วน้ำที่เธอนำมาจากโต๊ะ ในวันนั้นได้ และเธอก็รู้ทันที คำตอบที่กำลังจะถูกเปิดเผยออกมา มีบางคนความพยายามที่จะควบคุมเธอ เป็นใคร? ถ้ามีคนบอกว่า มันไม่ได้ถูกควบคุมโดยคนที่อยู่เบื้องหลัง มันเป็นไปไม่ได้แน่นอน! ดังนั้น คนที่ต้องการขัดขวางเธอ เป็นเพราะต้องการครอบครองส้าวเหิง หรือต้องการที่จะทำร้ายส้าวเหิงกันแน่? เรื่องนี้จะตรวจสอบได้อย่างไร... เธอไม่เคยคิดร้าย หรือทำร้ายคนอื่น แต่นี่ไม่ได้หมายความว่า คนอื่นจะมีสิทธิ์ทำร้ายเธอ! ตาต่อตา ฟันต่อฟัน! โล่เถียนซินจะไม่ยอมให้ใคร มารังแกเลย! \"พ่อบ้าน\" โล่เถียนซินเดินออกจากห้องสมุด เรียกพ่อบ้านออกมาที่ห้องโถง ทั้งสองนั่งตรงข้ามกัน ทันใดนั้น พ่อบ้านก็รู้สึกว่าบรรยากาศมันแปลกประหลาดมาก และจิตใต้สำนึกที่ไม่สบายใจก็มองไปรอบ ๆ พลางเรียกทุกคนที่ทำความสะอาดให้ออกไป ก่อนจะถามด้วยเสียงต่ำ \"คุณผู้หญิง คุณมีอะไรจะบอกผมหรือ?\" คุณผู้หญิงเรียกเขาเป็นครั้งแรก นี่เป็นเรื่องที่เพิ่งเกิด เขาเชื่อว่าหากไม่มีเรื่องร้ายแรง คุณผู้หญิงจะไม่มีทางมาพบเขา ดังนั้นพ่อบ้านจึงไม่กล้าที่จะผ่อนคลาย เลยจ้องมองเธอด้วยความตั้งใจ \"จากน้ำเสียงของลุง ลุงมีความสัมพันธ์ที่ดีกับส้าวเหิง และลุงก็อยู่ด้วยกันมานานหลายปีแล้วใช่ไหม?\" ลุงพ่อบ้าน... พ่อบ้านตะลึง และไม่เข้าใจจึงกะพริบตา และพยักหน้าตอบ \"ใช่ ในเวลานั้น สุภาพบุรุษที่เพิ่งเริ่มธุรกิจ ได้ช่วยชีวิตของผมที่นอนอยู่บนถนน และท่านก็ช่วยให้ผมมีบ้าน และชีวิตที่ไร้กังวล ตั้งแต่นั้นมา ผมก็ได้ปฏิบัติต่อนายท่าน และดูแลนายท่านให้เหมือน ลูกชายของผมเอง ตราบใดที่นายท่านของผมชอบหรือรักอะไรก็ตาม ผมก็จะมองและชอบสิ่งนั้นเช่นเดียวกัน\" แม้ว่า ผมจะไม่รู้ว่าทำไมคุณผู้หญิงพูดถึงความสัมพันธ์ของเขาทั้งสอง แต่พ่อบ้านก็บอกคุณผู้หญิงตามความเป็นจริง ผมเพียง แต่หวังว่าเธอจะเข้าใจความยากลำบากของนายท่าน และใจดีต่อนายท่านบ้าง \"ลุงพ่อบ้านมักจะสงสัยอยู่เสมอ ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างฉันกับส้าวเหิง งั้นฉันจะเล่าเรื่องนี้ให้ลุงฟัง คุณยอมอดทนฟังฉันเล่าจนจบไหม?\" \"แน่นอน!!\" พ่อบ้านพยักหน้าอย่างระมัดระวัง และยกสามนิ้วขึ้นไปบนฟ้าสาบาน \"ผมขอสาบานว่า ผมจะเก็บเป็นความลับ และจะตั้งใจฟัง ในสิ่งที่คุณผู้หญิงจะพูด\" หากเรื่องนี้ไม่ร้ายแรงพอ ภรรยาของนายท่านก็คงจะไม่มาบอกเขา โดยเฉพาะ ถ้าคุณนายไม่เชื่อใจเขา เธอก็จะไม่บอกเรื่องสำคัญกับเขา ดังนั้นพ่อบ้านจึงตื่นเต้นมาก เพราะการได้เป็นที่ยอมรับจากคุณผู้หญิง เธอและเจ้านายจะต้องกลับไปเป็นเหมือนเดิมโดยเร็วที่สุด! \"สิ่งต่าง ๆ ตั้งแต่วันแรกที่ฉันมาถึงที่นี่ ... \" เธอระลึกถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ สำหรับโล่เถียนซินมันเป็นความเจ็บปวดที่ยิ่งใหญ่ และมันก็เป็นความเจ็บปวดที่เธอไม่สามารถรักษาได้ ในชีวิตของเธอ แต่เธอเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งว่า มีเพียงพ่อบ้านเท่านั้นที่สามารถช่วยเธอได้ \"ฉันรออยู่ในห้อง และดื่มน้ำที่หัวเตียง พอเวลาผ่านไปฉันตื่นขึ้นมาอย่างมึนงง และถูกคน...รูปถ่ายของฉัน ถูกส่งเข้ายังโทรศัพท์มือถือของฉัน และส้าวเหิงก็เข้ามาเห็นฉากนั้น ฉันมั่นใจว่าจะต้องมีใครบางคน อยู่เบื้องหลัง! ลุงพ่อบ้าน ตอนนี้ฉันสามารถเชื่อได้ว่า คุณเป็นคนเดียวที่ฉันสามารถพึ่งพาได้ ถ้าคุณไม่ตรวจสอบเรื่องนี้อย่างชัดเจน ส้าวเหิงกับฉันจะต้องมีช่องว่างที่ไม่มีวันผ่านไปได้เลย...\"