已经是第一章了
บทที่ 40 สับรางไม่ทัน
เขาหันไปมองพิมลภัสว์ เธอยืนนิ่งเหมือนหุ่นยนต์ หน้าซีดเผือดอยู่ในบ้าน เมื่อสักครู่นี้เธอพูดถึงศิลปินระดับโลกที่พอจะแนะนำเรื่องศิลปะกับเขาได้ คนๆ นั้นคงเป็นเพื่อนรุ่นน้องที่ชื่อศิขรินทร์ คนนี้สินะ....
แล้วนั่น....เธอเองก็คงจะคาดไม่ถึงด้วยว่าเขาจะรู้จักกับศิขรินทร์...จึงทำหน้าเหมือนเห็นผี ตั้งแต่ที่ชา
已经是最新一章了
加载中
