บทที่ 1

เฮเรนน่า เทรเวอร์.....คือชื่อของฉัน องค์กรมาทิลด้า องค์กรอิสระที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับราชอาณาจักรใดในโลก เป็นองค์กรที่ไม่เข้ากับพวกใด คล้ายกับพวกทหารรับจ้างที่ไร้สังกัด มุ่งเพียงหาผลกำลังจากการก่อสงครามแก่งแย่งชิงดินแดนของพวกงี่เง่าที่ไม่รู้จักพอ การผลิตอาวุธที่มีความรุนแรงเพื่อขายให้กับกลุ่มคนที่ต้องการเป็นหน้าที่ของเขา ไม่ว่าจะอาวุธทางทหารหรืออาวุธที่เกี่ยวข้องกับเวทมนต์ เพียงแค่ต้องการ มาทิลด้าจะสนองให้คุณได้ทันทีและรวดเร็ว และในระยะเกือบ 10 ปีมานี้ มาทิลด้าได้เพิ่มการลงทุนขึ้นมาใหม่โดยได้เพิ่มอาวุธอีกชนิดที่เรียกว่าอาวุธชีวภาพ อาวุธที่ดูเล็กพริกขี้หนู สามารถพังทลายเมืองเมืองหนึ่งได้ในชั่วพริบตาถ้าต้องการ หรือยาพิษที่เพียงหยดเดียวก็สามารถฆ่าวัวได้ทั้งฝูง มาทิลด้าไม่สนเรื่องพรรคพวก เขาสนแค่ใครมีเงินจ่ายมากกว่าคนนั้นก็จะได้เขาไปร่วมทำงานทันที แน่นอนว่าความได้เปรียบของฝ่ายนั้นจะสูงมากขึ้นไปด้วย ไม่เป็นที่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมจากองค์กรเล็กๆ ที่มีฐานทัพตั้งอยู่กลางมหาสมุทรกลับเติบโตยิ่งใหญ่มหาศาลโดยใช้เวลาไม่นาน แม้ตอนนี้สงครามจะเพลาลงไปบ้างแล้ว เนื่องจากมีหลายราชอาณาจักรที่ทำสัญญาสงบศึกต่อกันและกัน แต่รายได้ของมาทิลด้าไม่ได้ลดลงตามไป เพราะแผนกยาปฏิชีวนะที่เปิดขึ้นใหม่ทำรายได้ดีมากกว่าที่คาดไว้มาก นับตั้งแต่ได้เธอคนนั้นเข้ามาทำงานและเป็นแกนนำหลักในการวิจัย ทั้งยาพิษและยาช่วยชีวิต หลายราชอาณาจักรต้องรับตัวยาปฏิชีวนะของพวกเขาไปใช้เนื่องจากได้ผลเร็วมากกว่าพวกสมุนไพรสดๆ ที่ไม่ได้ผ่านการแปลรูปใดๆ มีเพียงบางราชอาณาจักรเท่านั้นที่ไม่ยอมสั่ง และงดการเสวนาเรื่องทุกอย่างกับพวกเขา หากไม่ใช่เพราะราชอาณาจักรนั้นก็สามารถสร้างสิ่งที่มาทิลด้าสร้างขึ้นมาได้เหมือนกัน แม้เวลาตอนนี้จะล่วงเลยเวลาทำงานไปมากแล้ว แต่หญิงสาวคนหนึ่งก็ยังคงจ้องอยู่หน้าจอที่ฉายขึ้นมาในรูปแบบโฮโลแกรมอย่างไม่ลดละ เธอกำลังให้คอมพิวเตอร์ช่วยคำนวนค่าต่างๆ ในยารักษาตัวใหม่ เธอไม่อยากให้มันพลาดหรือคาดเคลื่อนไปอีก แน่นอนเธอไม่อยากทำงานซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบเหมือนกัน ดวงตาเรียวคมสวยจ้องผ่านแว่นกรองแสงลดความเมื้อยล้าของดวงตาด้วยสายตาขะมักเขม้น หากไม่เช้าเสียก่อนเธอคงมีเวลานอนอยู่บ้าง และสุดท้ายทุกอย่างก็ออกมาอย่างสมบูรณ์แบบ เธอหลับตาอย่างโล่งอกที่ยาตัวใหม่ของเธอสามารถเอาไปใช้งานได้จริงเสียที หลังจากการทดลองมาราธรถึงสามเดือน จากนี้เธอคงต้องขอหยุดพักผ่อน เธอถอนแว่นกรองแสงออกวางลงบนโต๊ะ ก่อนจะขยับตัวบิดขี้เกียจลุกไปล้างหน้าล้างตา เธอเงยหน้าขึ้นมองกระจกหลังจากเอาน้ำล้างใบหน้าตนเองเรียกความสดชื่น ใบหน้าของเธอปราศจากจากเครื่องสำอางทุกประเภท แต่เธอก็ยังดูสวยงามจนไม่อาจละสายตาได้ ใบหน้าเรียวยาวเหมือนกับเทพธิดา ดวงตาที่เรียวคมทำให้หน้าของเธอดูดุแต่ก็ไม่อาจลดรัศมีความงดงามได้ นัยย์ตาสีแดงทับทิมตัดกับสีผิวขาวนวลอมชมพูที่ดูจะซีดนิดหน่อยเพราะไม่ค่อยได้ออกแดด ริมฝีปากสีชมพูได้ทรงจนดูเซ็กซี่ เส้นผมสีชมพูดอกกุหลาบที่ดูสุขภาพดี แม้ตอนนี้มันจะดูยุ่งเหยิงกว่าที่ควรเป็นก็เถอะ หญิงสาวหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาซับหน้าก่อนจะวางมันไว้ทีเดิมแล้วเดินออกจากห้องน้ำไปเปิดตู้เย็นที่อยู่ในห้องครัวเล็กๆ ข้างๆ ห้องน้ำออก เพื่อหยิบเสบียงที่ตุนเอาไว้ออกมากิน แม้จะดึกมากแล้วสาวๆ หลายคนอาจจะปฏิเสธของหวานชนิดเข้าไส้ แต่สำหรับเธอคนนี้แล้ว เธอไม่เดือดร้อนเลยสักนิด ในเมื่อหลายคนทักว่าเธอควรจะอ้วนให้มากกว่านี้อีกสักหน่อย เธอเคยดีใจเมื่อเห็นว่าน้ำหนักเพิ่มได้ถึง 2 กิโลกรัมเมื่อหลายเดือนก่อน แต่ตอนนี้มันกลับลดลงไปจนจะ 5 กิโลกรัมอยู่แล้ว “เฮเรนน่า กินขนมดึกๆ ไม่กลัวอ้วนหรือไง” ชายหนุ่มรูปงามที่สัดส่วนของใบหน้าและรูปร่างพอเหมาะพอเจาะ ผมยาวเลยหลังสีน้ำเงินของเขาพริ้วไหวเล็กน้อย เช่นเดียวกับดวงตาสีเทาที่มองมายังเธอ ริมฝีปากคลี่ยิ้มให้กับเธออย่างอารมณ์ดี “.........” เพราะขนมเค้กที่เต็มปากเธอจึงไม่ยอมตอบอะไรออกไป ชายหนุ่มยิ้มให้เธออีกครั้งด้วยความเอ็นดูก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆ เธอ “ตัวซีดลงอีกแล้วหรือเปล่า ออกไปรับแสงแดดบ้างไหม” หญิงสาวมองกลับมาที่เขาอย่างรู้ทัน ไอ้คำว่าให้เธอออกไปรับแสงแดดไม่ต่างอะไรกับสั่งภารกิจนอกสถานที่ให้เธอไปทำแน่นอน “........” “มีของสิ่งนี้ส่งมาให้เธอ แน่ใจว่าเธออยากไป” เขายื่นซองจดหมายสีชมพูหวานแหววให้เธอ เธอวางจานเค้กลงกับโต๊ะตรงหน้า ก่อนจะรับมันมาจากเขาแล้วเปิดอ่าน ข้างในคือการ์ดเชิญไปงานแต่งงานของ ......ฮันนาห์ เอมี่ อนาสตาเซีย...... “ไปหรือเปล่า ไปก็ดีนะ เธอคลุกอยู่ในห้องนี้มาหลายวันแล้ว สุขภาพจะแย่เอานะ กินเสร็จแล้วรีบเข้านอนนะค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ” ชายหนุ่มจูบที่แก้มเธอเบาๆ ก่อนจะเดินออกไป หญิงสาวไม่ได้มีท่าทีขัดเขินแต่อย่างใด เขาและเธอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆ เขาชอบจูบแก้มเธอแบบนี้เป็นประจำ แต่ไม่เคยร่วงเกินเธอมากกว่านั้น ทำให้เธอรู้สึกเหมือนกับว่าเธอมีพี่ชายมาตลอด แม้คนๆ นั้นจะเป็นถึง แกรนด์ เจฟ มาทิลด้า ผู้นำมาทิลด้าคนปัจจุบันก็เถอะ