已经是第一章了
บทที่ 104 แววตาที่รู้สึกผิด
บทที่ 104 แววตาที่รู้สึกผิด
หลังจากที่พักกลางวันแล้ว ฉันก็ได้มาถึงบ้านของเถ้าแก่หยาง เตรียมจะไปให้นมอันอันลูกชายของเขา ในตอนที่ฉันมาถึงบ้านเถ้าแก่หยาง คนที่มาเปิดประตูให้กับฉันก็คือเถ้าแก่หยางเอง ในตอนที่ฉันเห็นเขามาเปิดประตูให้ ฉันอดที่จะรู้สึกใจหายวาบไม่ได้ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เวลาที่ฉันเห็นแววตาแ
已经是最新一章了
加载中
