ตอนที่ 6

Aengoey’s Talk มันเป็นอีกครั้ง ที่เหมือนว่าผู้ชายข้างๆฉันคนนี้ เป็นเหมือนเทวดามาโปรด..เพราะมันเป็นอีกครั้ง ที่เขามาช่วยฉันไว้..และครั้งนี้ เขาช่วยฉันมากด้วย ช่วยไม่ให้ฉันต้องเครียดกับสถานการณ์รถพัง และช่วยไม่ให้กระเป๋าลูกรักของฉัน..โดนขโมยไป บอกเลยว่า ฉันอะ เป็นหนี้บุญคุณเขาสุดๆ.. และตอนนี้เขาก็ยังจะไปส่งฉันที่บ้านอีก.. เอาจริงๆ ฉันจะไปเลิกหลงใหลและเลิกชอบเขาได้ยังไง ในเมื่อเขาดีกับฉันซะขนาดนี้ “Rrr Rrr” แต่แล้วระหว่างที่นั่งอยู่นั้น อยู่ๆเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น..ก่อนที่พี่ซันจะหยิบมาดูและแสดงสีหน้านิ่งเหมือนกับเหนื่อยใจอะไรบางอย่าง..จนในที่สุดพี่ซันก็กดรับสาย “แพร เฮียยังไม่ว่างเลย ไว้วันหลังแล้วกัน...วันหลัง...เฮียไม่พูดซ้ำแล้วนะ...อืม” กรึก ทำไมฉันรู้สึกว่า ตอนพี่ซันคุยโทรศัพท์เมื่อกี้ มันดูมีรัศมีน่ากลัวแปลกๆ ไม่เหมือนพี่ซันปกติตอนอยู่กับฉันและแอมแปร์เลยล่ะ แล้วแพรที่ว่านี้ จะเป็นสาวในสต็อคของพี่ซันหรือเปล่านะ แต่ไม่ว่าจะใช่ หรือไม่ใช่ มันก็เรื่องของเขา..ฉันไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งเรื่องของเขาอยู่แล้ว..แต่ว่าจากที่จับใจความในเนื้อหาของบทสนทนาฝ่ายเดียวที่ฉันได้ยินเมื่อครู่....ฉันกำลังไปรบกวนกับเวลานัดของเขาหรือเปล่านะ.. “พี่ซันคะ ถ้ามีธุระก็ไปก่อนก็ได้นะคะ เอิงนั่งTaxi กลับเองได้” “ไม่เป็นไรครับ พี่เลื่อนนัดแล้ว” แต่แล้ว พี่ซันก็หันมายิ้มและตอบกลับมาให้ฉันอย่างอารมณ์ดี..และมันก็ทำให้ฉันไม่รู้ว่าจะพูดอะไร..ก็เลยได้แต่หันหน้ามองตรงดูเส้นทางเหมือนเดิม และบรรยากาศในรถมันก็เงียบไป จนกระทั่ง.. ไม่เกลียดแต่ไม่อยากเจอ พี่ซันเปิดเพลงในรถขึ้นมา..ที่ทำให้ฉันอดที่จะยิ้มไม่ได้..และหลุดปากถามพี่ซันออกไปอย่างที่ใจนึก “พี่ซัน รู้จักเพลงนี้ด้วยเหรอคะ” นี่มันเพลงที่ฉันเพิ่งจะส่งให้อาทิตย์นี่นา.. แล้วอีกอย่างเพลงนี้ก็ไม่ได้ดัง แถมดูไม่น่าจะเป็นแนวที่พี่ซันชอบฟังด้วย แต่ว่าพี่ซันก็ไม่ได้ตอบคำถามของฉัน..แต่ว่าเลือกที่จะถามฉันกลับมาแทน..พร้อมกับสายตาที่ยังจ้องไปยังถนนตรงหน้าเช่นเดิม “เอิงรู้จักเพลงนี้ด้วยเหรอ” “รู้จักสิคะ เอิงอะ เซียนเพลงนะจะบอกให้” และทันทีที่ฉันพูดจบ เขาก็เลิกคิ้ว..ก่อนที่จะทำท่าขมวดคิ้วแล้วก็พยักหน้าสองสามที จากนั้นเขาก็เอื้อมมือไปปิดเพลงที่เปิดอยู่ ก่อนจะพูดอะไรบางอย่างออกมา ที่ทำให้คนที่ขมวดคิ้ว กลายเป็นฉันแทน.. “ Tell Me Will You Hold Me When Wrong, Will You Scold Me When Lost Will You Find Me?” ( บอกฉัน ว่าคุณจะกอดฉัน เมื่อฉันทำผิดพลาด, คุณจะดุว่าฉันหรือเปล่า เมื่อฉันหลงทาง คุณจะตามหาฉันหรือเปล่า? ) ​ พี่ซันพูดเนื้อร้องเพลงทำไมกันนะ ? ฉันก็เลยหันไปมองพี่ซันอีกครั้ง ในขณะที่อีกฝ่าย..ก็เลิกคิ้วพร้อมยิ้มมุมปากขึ้นมาอย่างท้าทาย และมันก็ทำให้ฉันเข้าใจอะไรบางอย่างในทันที.. เขาอยากให้ฉันทายชื่อเพลงสินะ..หึหึ..บอกเลยว่าฉันไม่มีทางพลาดแน่! เล่นผิดคนแล้วล่ะ พี่ซัน.! ฉันเลยยืดอก และตอบออกมาอย่างภาคภูมิใจในทันที.. “Will You Be There ,Michael Jackson” “เก่งนี่” และทันทีที่พี่ซันชมฉันจบ..เขาก็เริ่มพูดออกมาอีกครั้ง.. “I drive on her streets ’Cause she’s my companion I walk through her hills ’Cause she knows who I am” (ฉันใช่ชีวิตไปตามที่เธอชี้นำ เพราะเธอคือคู่หูของฉัน ฉันยอมที่จะเดินไปตามทางของเธอ เพราะเธอรู้จักคนดีกว่าใคร) ​ “Under The Bridge, Red Hot Chili Pepper” และฉันก็ตอบด้วยความไวในทันทีในครั้งนี้ ก่อนที่ฉันจะรีบโพล่งปากพูดต่อ..โดยที่ครั้งนี้ไม่รอให้เขาเป็นคนทาย..เพราะฉันขอเป็นคนทายบ้าง..! “Weeping may endure for a night But joy comes in the morning Trust Him” (เราอาจจะต้องทุกข์ทนความเศร้าโศกในยามค่ำคืน แต่ความสุขจะต้องมาเยือนในยามรุ่งสางแน่นอน เชื่อท่านสิ) ​ และคราวนี้ ฉันก็เอียงตัวหันไปหาเขาเต็มๆ พร้อมกับเลิกคิ้วส่งกลับไปหาเขา เหมือนอย่างที่เขาทำก่อนหน้า ส่วนเขาก็ยิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนที่จะตอบออกมา “Fly Like A Bird, Mariah Carey”  เขาก็เก่งเหมือนกันแหะ.. ฉันไม่คิดว่าเขาจะฟังและรู้จักเพลงนี้ด้วย เพราะมันเป็นเพลงผู้หญิง และนั่นก็เป็นการบ่งบอกว่า..เขาเองก็เก่งและไม่ธรรมดาเหมือนกันแหะ และมันก็ทำให้ฉันรู้สึกสนุก กับกิจกรรมระหว่างทางไปบ้านฉัน..ที่มันดีกว่าความเงียบเป็นไหนๆ..และฉันคิดว่าคงไม่ใช่ฉันคนเดียวที่คิดแบบนี้ เพราะเขาก็ไม่ต่างกัน ทำให้ระหว่างทาง ฉันกับเขา ต่างก็ผลัดกับพูดคุยด้วยเนื้อเพลง ชื่อเพลง ชื่อนักร้องตลอดทาง และมันก็ไม่น่าเชื่อเลยว่า..ไม่มีใครพลาดตอบไม่ได้เลยซักเพลง.. ไม่ว่าจะเป็นเพลงไทย อังกฤษ หรือแม้แต่ญี่ปุ่น ยังทายถูกเลย.. ให้ตายสิ และมันก็เพลิดเพลินมาก..จนรู้ตัวอีกที..ก็เหมือนว่าฉันหายตัวมาอยู่หน้าคอนโดตัวเองซะแล้ว.. ‘ถึงคอนโดแล้วเหรอ เร็วจังแหะ’ “ขอบคุณนะคะที่มาส่ง..ครั้งหน้ามาเล่นกันใหม่อีกนะ..แล้วก็..เตรียมตัวแพ้ได้เลยพี่ซัน...^ ^” อาจจะเป็นเพราะการเล่นทายเพลงกันเมื่อครู่ มันเลยทำให้เส้นบางๆที่ฉันไม่กล้าคุยกับเขาตรงๆเพราะความเขิน ทำให้ฉันกล้ามากขึ้น และทำให้ฉันพูดออกไปแบบนั้นกับเขาในขณะที่ฉันกำลังก้าวลงจากรถ..ในขณะที่อีกฝ่าย ก็ทำเพียงแค่ส่งยิ้มเบาๆกลับมา..เท่านั้น แต่ทันทีที่ฉันกำลังจะปิดประตูรถ.. “พี่จะรอนะครับ” ปัง! พี่ซันก็พูดสวนออกมา..ก่อนจะขับรถออกไปทันที...และคำพูดแค่สั้นๆของเขานั้น ก็ทำให้ฉันไม่สามารถหุบยิ้มได้เลย พร้อมกับรู้สึกว่า.. ฉันแพ้ผู้ชายที่ร้องเพลงเพราะและแพ้ผู้ชายที่เก่งเรื่องดนตรี และตอนนี้ฉันว่า..ฉัน..กำลัง ตกหลุมรักพี่ซัน เข้าแล้วล่ะสิ! งื้ออ Sun’s Talk “เป็นไง แผนจีบน้องแอมไปถึงไหนล่ะพวกมึง\" เป็นอีกครั้งที่ผมนัดเจอเพื่อนผมที่ผับของผม เป็นปกติ และวันนี้พวกเราก็ซัดเรื่องทางธุรกิจล้วนๆมาตั้งแต่เริ่มนั่งในห้องนี้ทันที.. และนี่มันก็เรื่องปกติของกลุ่มผมอีกเช่นเคยที่ไม่คุยเรื่องความรู้ สิ่งประดิษฐ์ ก็เรื่องทางธุรกิจนี่แหละ โดยเฉพาะเรื่องคาสิโนของไอ้เคนที่ยิ่งใหญ่ ที่มีพวกเราทั้ง 4 คนช่วยกันคิดด้วย และทันทีที่คุยทุกอย่างลงตัวแล้ว ไอเคนก็เริ่มเปิดประเด็นผ่อนคลายขึ้นมาทันที..และมันก็ทำให้ผมอดที่จะยิ้มไม่ได้กับเรื่องนี้.. ก็อย่างที่บอก ตอนนี้แอมแปร์..ไม่หยิ่งใส่ผมแล้ว..มันก็ถือว่าเกมของผม คืบหน้าไปเยอะอยู่. แต่ว่ายังไม่ทันที่ผมจะตอบไอเคนไป..เสียงคู่แข่งของผม ไอ้ไนท์ก็ชิ่งตอบออกไปซะก่อน “กำลังไปด้วยดี” หึ..และผมก็เข้าใจกับคำตอบของมันดี..เพราะว่าที่ผ่านมา ผมให้ลูกน้องติดตามการเคลื่อนไหวอยู่ห่างๆ และก็ต้องยอมรับว่า.. ไอไนท์เดินแผนการได้เหนือชั้นไปไกลกว่าผมจริงๆ แต่มีหรือคนอย่างผมจะไม่มีแผนมาล้มมัน หึ \"ดีไม่ดีไม่รู้ รู้แต่ว่าพรุ่งนี้น้องเค้าจะมาผับกูเว้ยย” ก็ตามนั่นแหละครับ..จากที่ผมเคยหยอดไปแล้วว่า ให้แอมแปร์มาผับผมได้ ผมเลี้ยงเอง..พรุ่งนี้ผมก็นัดแนะเรียบร้อยแล้วว่า..ให้เธอมาได้เลย..ทั้งเธอและเอิงเอย.. แต่แล้วผมก็ยิ้มเหนือได้ไม่นาน..เพราะอยู่ๆมันก็พูดออกมาในแบบที่ผมคิดว่า..คงไม่ใช่แค่ผมแล้วล่ะที่รู้เรื่องมัน..ไอ้เหี้ยนี่ก็รู้เรื่องผมไม่ต่างกัน..หึหึ “แล้วกับน้องเอิงล่ะ ยังไง” “มึงนี่ ข่าวไวจริงๆ ..ยัยนั่น..ก็แค่เป็นสะพานไปหาน้องแอมเฉยๆ” ผมพูดออกมาอย่างไม่ยี่ระ ก่อนจะหยิบเครื่องดื่มสีอำพันที่ถูกใส่ไว้ในแก้วอย่างดี กระดกเข้ามาอย่างสบายใจ พร้อมกับคิดตามที่ผมพูดออกมา จริงๆ ยัยเอิงเอย ก็น่าสนใจดี แต่ก็อย่างที่ผมบอก ไว้จบเกมก่อน..ตอนนั้นผมก็คงจะเอามาควงเล่นไม่ก็เป็นคู่นอนของผม.. และจะเป็นนานเท่าไร หรือเป็นได้แค่ไหน ก็ขึ้นอยู่กับเธอแล้วล่ะ.. ว่าเธอจะทำให้ผมพึงพอใจมากน้อยแค่ไหน... อ้อ แต่ถ้าหน้าอกเธอเป็นของปลอม...บอกเลยว่า วันเดียวก็พอ สำหรับผม..หึหึ “เลวนะมึงอะ” “มึงทั้งคู่นะแหละ” แต่แล้ว ทันทีที่ไอไนท์ตอบผมมาอย่างนั้น ไอเคที่เงียบมานาน ก็พูดขึ้นมา ก็แน่ล่ะ..มันเป็นคนเดียวที่ไม่ได้เห็นด้วยกับการแข่งครั้งนี้สักเท่าไร และผมก็รู้ไม่ต่างจากที่มันพูดหรอกว่า...สิ่งที่ผมกับไอ้ไนท์ทำอยู่..มันเลว แล้วไงล่ะ..ผมก็ไม่เคยบอก ว่าผมเป็นคนดีซะหน่อย..หึหึ แต่แล้วหลังจากที่ผมไม่สนใจคำพูดไอเค..พร้อมกับหยิบแก้วน้ำแก้วเดิมจะกระดกเข้าปาก เสียงของไอไนท์ก็พ่นออกมา..อีกครั้งที่ทำให้ผมชะงักและวางแก้วลงที่เดิมทันที.. “กูขอเพิ่มกฏ เกมนี้ ห้ามฉุด ห้ามฝืนใจ ต้องเต็มใจเท่านั้น” หึ..จริงๆมันก็รู้อยู่แล้วล่ะ..ว่าพวกเราไม่ทำเรื่องแบบนี้กันอยู่แล้ว..แต่ก็อย่างที่บอก นี่มันเกมครั้งแรกของพวกเราที่เล่นกันแบบนี้ และมันก็คงกลัวว่า..ผมจะทำอย่างนั้น ซึ่งบอกเลยว่า..ผมไม่มีทางทำอยู่แล้ว....เพราะเท่าที่ผมเห็น แอมแปร์ก็ดูเป็นผู้หญิงที่ดี..น่ารัก และผมไม่ทำอะไรแบบนี้กับผู้หญิงที่ดีแน่ๆ แต่ถ้าอีกคนก็ว่าไปอย่าง..หึหึ แต่ว่า.. ก็ดูเหมือนว่าเพื่อนผมบางคนในห้องกลับ..ไม่คิดอย่างนั้น “เชี้ย คนดีจริงๆ มึงจะทำได้มั้ยวะไอซัน ฮ่าๆ” เพราะเมื่อไอไนท์บอกกฏมาแบบนี้ ไอเคนก็หัวเราะและพูดสวนมาทันที..ก่อนจะพ่นบุหรี่ไฟฟ้าของมันไปด้วย.. ส่วนผม..ในเมื่อมันคิดว่าผมเลวแล้ว..ผมก็จะสวมบทบาทนั้น.. “หึ..โหดจังวะ” “ถ้าใครผิดกฏ ปรับแพ้ทันที” บางทีผมว่า..ไอ้เหี้ยไนท์ก็จริงจังไป..แต่ว่านี่ล่ะมัน..เรื่องพนันหรือเรื่องแข่งขัน..มันไม่ยอมให้ใครทั้งนั้น.. “เออๆ ก็ได้วะ” แต่ผมว่า...กฏนี้..มันสร้างมาเพื่อฆ่าตัวเองมากกว่านะ..ไอ้เหี้ยไนท์...หึหึ