ตอนที่ 10

“พี่ซานนน” หลังจากที่ผม วางสายป่วนเพื่อนของผมเสร็จแล้ว ตอนนี้ผมก็ทำได้แค่เพียงยืนมองดูยัยตัวแสบ ที่นอนหมดสภาพ และพูดชื่อผม เสียงยานคางเช่นนั้น พร้อมกับรอฟังว่า..เธอจะพูดอะไรต่อ “ห้ายโคนนปายส่งยายแอมมด้วยย” เมาขนาดนี้ ยังห่วงเพื่อนอีกนะ ห่วงตัวเองก่อนเถอะ “ไม่ต้องห่วง มีคนไปส่งแอมเรียบร้อยแล้วครับ” ว่าแต่...กูจะไปตอบคนเมาทำไมกันวะ?! “พี่ซานนน” หื้มม.. แต่แล้วก็เป็นอีกครั้ง ที่เธอเรียกชื่อผม..ทำให้ผมต้องลงนั่งข้างเตียงอย่างช้าๆ และรอฟังเธอพูดออกมาอีกครั้ง ในขณะที่เธอยังคงตาปิดสนิทเช่นเดิม “อดเลยยยย” หื้ม..อด?? อดเลยอะไรวะ? แล้วเธอก็เงียบไป อะไรวะ มาทำให้อยากรู้แล้วก็เงียบไป ผมเลย..เอามือไปจิ้มสะกิดตัวเธอทันทีพร้อมกับถามออกมา “อดอะไรอะ นี่ๆ ยัยตัวแสบ” “พี่ซานเหรอออ”   ตอนนี้เธอลืมตาแล้วล่ะ แม้ว่ามันจะไม่ได้ลืมตาตื่นเต็มที่ แต่เธอก็ไม่ได้ปิดตาสนิทเหมือนก่อนหน้านี้ แต่แล้วอยู่ๆดวงตาเธอก็ดูหวานเยิ้มแปลกๆไป ก่อนจะพูดออกมาแบบนั้น และบอกเลยว่า.. สายตาที่ปรือเล็กน้อย ท่านอนที่บิดไปมากำลังดี รวมถึงน้ำเสียงที่เธอเอ่ยออกมา..ทำให้ผมต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างช้าๆทันที จะไม่ให้เป็นเช่นนั้นได้อย่างไร ...ก็ในเมื่อภาพตรงหน้า แม่งมัน..โคตรจะเซ็กซี่ ทั้งๆที่ยัยนี่ก็ใส่แค่เสื้อยืดไม่ได้รัดรูปอะไรกับกางเกงขายาวธรรมดาเท่านั้นเอง แต่ว่า..ผมกลับไม่อาจจะละสายตาจากภาพตรงนี้ได้เลย.. จนกระทั่ง อยู่ๆยัยนี่ก็กะพริบตาไปมา 2-3ครั้ง เอามือยกขึ้นลูบหน้าช้าๆ พร้อมกับพูดอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมหลุดจากสติก่อนหน้าแล้วกระตุกยิ้มมุมปากอัตโนมัติในทันที... “มาอยู่ตรงนี้ด้ายงายย ฝันอีกแล้วเหรอออ” นี่เธอเอาผมไปฝันเหรอเนี่ย แต่ว่าครั้งนี้ เธอไม่ได้ฝันหรอก..หึหึ “เธอชนะไง ได้ตัวฉันทั้งคืน” ผมตอบพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ทันที..ส่วนเธอ พอได้ยินคำตอบอย่างนั้น เธอก็ยิ้มกว้างทันที ก่อนจะพูดออกมาเป็นเรื่องเป็นราว..ที่ทำให้ผมได้แต่นั่งมองดูด้วยความขบขัน “ชนะ..ง้านเหรอออ อืมมม... ง้านปายนั่งโรดเล่นกันทั้งงคืนนน แล้วก้อเล่นทายเพลงงกานอีกก อยากเล่นทายเพลงอีกกกก เนอะะะะ พี่ซานนนน” หลังพูดจบ เอิงก็หลับตาอีกครั้ง ก่อนจะกลิ้งตัวไปอีกทิศทาง พร้อมคว้าหมอนข้างมากอดไว้ แล้วสุดท้าย เธอก็แน่นิ่งไปเลย และมันก็ทำให้ผมชะงักมองภาพเธอที่นอนกอดหมอนข้างหันหลัง ด้วยความมึนงง..พร้อมกับคิดว่า.. อะไรของยัยนี่วะ แต่เอาเถอะ ไม่ว่าตอนนี้เธอจะต้องการผมให้เล่นทายเพลง นั่งรถเล่น หรือว่า..อะไรก็ตาม ตอนนี้สิ่งที่สำคัญ ก็คือแผนของผมต่างหากล่ะ.. พอคิดได้เช่นนั้น ผมก็ยิ้มกับแผนของผมทันที..พร้อมกับเอื้อมมือไปจับไหล่ของเธอให้กลับมานอนหงายบนเตียงเหมือนเดิม..และคิดว่า เสียเวลามาเยอะแล้ว เจอของจริงเลยดีกว่า...เอิงเอย ผมค่อยๆจัดการถอดเสื้อผ้าของผู้หญิงตรงหน้าที่นอนสลบไสลทีละชิ้นอย่างง่ายดาย และเป็นสิ่งที่ผมถนัดและทำบ่อย.. และในแต่ละชิ้นที่ผมถอด บอกเลยว่า..เหมือนผมกำลังเล่นเกมอะไรบางอย่างที่กำลังเข้าไปสู่ขุมทรัพย์ที่ยิ่งใหญ่ เพราะทุกชิ้นที่ถอดไป มันทำให้ผมรู้สึกได้ว่า ยัยนี่แม่ง..หุ่นโคตรดี แถมผิวยังสวยเนียนจนผมคิดไม่หยุดว่า ที่ผ่านมากูพลาดคนนี้ไปได้ไงวะ แต่ช่างเถอะ วันนี้กูไม่พลาดแน่ ตอนแรกผมคิดว่า ยัยนี่น่าจะผอมบาง แต่ที่ไหนได้ ซ่อนรูปชะมัด มีน้ำมีนวลกำลังดี เอวเป็นเอว นมเป็นนม ตูดเป็นตูด หน้าท้องแบนราบ และที่สำคัญ..หน้าอกเธอ เป็นไซส์ที่ผมชอบพอดีเลย..ไซส์ที่ไม่ได้ใหญ่โตจนน่ากลัว แต่มันเป็นไซส์ที่ดูพอดีมือ อืม.. พอดีมือเหรอ เมื่อคิดได้เช่นนั้น พร้อมกับเสื้อผ้าชิ้นสุดท้ายที่หลุดออกไปจากร่างกายเธอด้วยฝีมือของผมเอง ผมก็เอามือของผมไปจับเพื่อตรวจสอบทันที หมับ!! แต่แล้วทันทีที่ผมจับ ผมก็ค่อยๆยิ้มออกมาอย่างมีความสุขอย่างที่สุด เชี้ย.. น้ำตาจะไหล... นี่มันของแท้!!! ของพรีเมี่ยมชัดๆ กูไปอยู่ที่ไหนมาวะ นี่แหละ ที่ตามหามานาน!! และเพราะสัมผัสนั้น มันทำให้ตอนนี้..ผมหยุดไม่ได้อีกต่อไปแล้ว... จากตอนแรกที่เริ่มจับช้าๆ ผมก็เปลี่ยนเป็นค่อยๆบีบนวดไปมาอย่างสนุกมือ ก่อนที่จะค่อยๆเลื่อนตัวเองขึ้นไปคร่อมเธอเอาไว้..และเริ่มขบจูบเธอบริเวณซอกคอขาวที่มีกลิ่นหอมจางๆ ผสมกับกลิ่นแอลกอฮอล์เล็กน้อยจากที่เธอดื่มไปอย่างมากมายเมื่อครู่ และกลิ่นนั้นที่โชยมา มันทำให้ยิ่งกระตุ้นความรู้สึกของผมเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ.. เชี้ยเอ้ยยยย...ของเด็ดขนาดนี้...แม่งคืนนี้จะจัดให้หนำใจเลยคอยดู!!! ว่าแต่ ก็..แอบเสียดาย ที่เธอน่าจะผ่านมาหลายคนแล้ว เพราะถ้าเป็นมือหนึ่งของผมนะ ผมจะไม่มีทางปล่อยเธอไปเป็นของใครแน่นอน แต่ก็อย่างว่าแหละ ถ้าเป็นมือหนึ่งจริง เป็นผู้หญิงใสๆจริง ผมคงไม่ทำอะไรแบบนี้แน่ๆ.. แต่กรณีนี้ เพราะเห็นว่าเป็นเธอไง ดูภายนอกเหมือนจะเรียบร้อย แต่ผมว่าเธอก็ไม่เบาหรอก..ดูอย่างวันนี้สิ กินเบียร์เอาเป็นเอาตาย และเธอก็มีฐานะแบบนี้ ไม่ได้ทำเพื่อเงินแน่ๆ แล้วถ้าไม่ใช่เงิน ก็แสดงว่าเธอทำเพื่อผมสินะ...เพราะฉะนั้น การที่ผมทำแบบนี้..มันก็ถูกแล้ว อีกอย่าง ผมว่า..เผลอๆเธอจะติดใจและชอบใจที่ผมทำแบบนี้กับเธอด้วยซ้ำ..หึหึ เมื่อคิดเช่นนั้น ผมก็ลงมือต่อไปอย่างไม่รู้สึกผิด โดยการไล่จูบเธอไปเรื่อยๆ.. อย่างพลุ่งพล่านตามอารมณ์ตัณหาที่มันเกิดขึ้นอย่างฉุดไม่อยู่ เมื่อได้สัมผัสกับเธอคนนี้ .. ก่อนจะวกขึ้นไปทำรอยเล็กน้อยให้เป็นหลักฐานเธอตรงซอกคอ ไหปลาร้า เนินอก และบริเวณอื่นๆอีกมากมาย ตามอารมณ์ของตัวเองที่มันหยุดไม่อยู่อีกต่อไป... “อื้ออ” และอารมณ์ของผม มันก็ทำให้อีกฝ่ายที่แม้จะเมา ก็รับรู้และเกิดอารมณ์ร่วมไปด้วยกันกับผมด้วย เลยทำให้เธอเผลอร้องครางออกมาเบาๆ แม้ว่าเธอจะยังหลับตาอยู่ก็ตาม มันก็คงจะปลุกปั่นอารมณ์ของผมไม่น้อยเลยทีเดียว..ถ้าหากว่ายัยนี่..ไม่ยกไม้ยกมือมาฟาดผม!! เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ ​ เชี้ย!!! อีกแล้วเหรอวะ! เธอครางไม่พอ แต่เธอยังเอามือมาสะบัดสะเปะสะปะไปมา..ราวกับว่าผมคือแมลงอะไรบางอย่างที่เธอจะไล่ให้ออกไปยังไงยังงั้นนั่นแหละ หมับ!! ผมรีบคว้าจับมือของเธอไว้ให้แน่น ก่อนจะโยกย้ายไปยึดไว้เหนือหัว เพื่อให้เธอหยุดโบกไม้โบกมือเสียที มันเจ็บโว้ย! มือหนักฉิบหาย ตั้งแต่ในรถแล้วนะ! ยิ่งคิดถึงการทำร้ายผมแบบไร้สติของเธอ ก็ยิ่งทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะหมั่นเขี้ยวกับใบหน้าสวยที่นอนนิ่งนั่น ผมก็เลยแนบปากร้อนร้ายของผมประกบจูบปากนิ่งรูปกระจับนั้นอย่างเมามัน.. ปากนี้สินะ ที่เอาแต่ร้องเพลงในรถไม่หยุด..แม่งจะจูบให้ปากบวมเลยคอยดู!! “อื้อออ...” แม้ว่าเธอจะร้องออกมาเบาๆ หรือดิ้นโวยวายเล็กน้อย..แต่เธอก็ไม่สามารถสู้แรงผมได้แม้แต่น้อย.. และเมื่อผมได้บดจูบปากเล็กๆนั้นอย่างพอใจ ผมก็ค่อยๆไล่บี้ไปทั่วเรือนร่างของเธออีกครั้ง ก่อนจะจำเป็นอย่างยิ่ง..ที่จะวกกลับไปยังหน้าอกของแท้เกรดพรีเมี่ยมตรงหน้าอีกครั้ง ไม่ได้เห็นของแท้แบบนี้ง่ายๆ ต้องเอาให้คุ้ม! ผมค่อยๆไล่บดจูบไปยังยอดดอกบัวของเธอ ที่เป็นสีชมพูสวย​ ขนาดกำลังดี จนชุ่มไปด้วยน้ำลาย จนตอนนี้ร่างกายของผมมันทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว!!! ผมเลยตัดสินใจรีบดันตัวเอง และลุกขึ้นถอดกางเกงของตัวเองอย่างลนลานและรีบร้อนทันที..เพื่อให้เจ้าลูกรักไซส์ใหญ่ของผมออกมาดูโลกภายนอก พร้อมกับชูคอขึ้น และบอกว่า ...พร้อมแล้วจ้าพ่อ ลุยโลด! และตอนนี้มันก็พร้อมเอามากๆ ผมก็เลยจับส่วนรักส่วนหวงที่สุดของผม เอาไปถูไถมันไปตรงช่องรักของเธอ พร้อมกับปากร้อนที่ยังคงทำหน้าที่..ขบจูบไปยังบริเวณหน้าอกที่ผมไม่สามารถที่จะหยุดคิดถึงมันได้เลยไปด้วย แต่แล้ว..จังหวะนั้นเอง \"Rrr~  Rrr~\" เชี้ย!  ใครโทรมาตอนนี้วะ... \"Rrr~  Rrr~” แม่ง..เอาไงต่อดี ไปต่อหรือรับสาย? ​ ผมเลยเลือกที่จะ เปรยตาไปมองก่อนว่าใครโทรมา.. แต่เมื่อเห็นรายชื่อผมก็ชะงักไปทันที ’ป้าแวว’ ​ นี่มันตี 2? ป้าแววโทรมาทำไมกัน?? พรึ่บ!!! เมื่อคิดได้เช่นนั้น ผมก็ข่มใจ ข่มอารมณ์ ก่อนจะลุกขึ้นไปรับสายนั้นทันที..พร้อมกับคิดว่า ถ้าไม่มีธุระสำคัญละก็ ป้าก็ป้าเถอะ..น่าดู! \"[หนูซันๆ คุณนายคุณท่าน รถคว่ำ ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล]\" “ฮะ!” แต่แล้ว คำพูดที่ดูร้อนใจของป้าแวว และเนื้อหาในนั้น ทำให้ผมรู้ว่า..แม่งมันโคตรจะสำคัญ!! และมันก็ทำให้ผมสะดุ้งตัว ยืนขึ้นและไม่สนใจผู้หญิงอีกเลย.. ต่อให้นมแท้ ต่อให้นมพอดีมือ ตอนนี้สติผมก็ไม่สนใจนมนั้นอีกต่อไปแล้ว!! “[เมื่อกี้มีคนโทรมาแจ้งป้าเมื่อกี้ ป้าเลยรีบโทรมาหาหนูซัน]\" \"ครับๆ เดี๋ยวผมจะรีบไป ถ้าไปถึงแล้วผมจะโทรบอกข่าวนะครับ” หลังจากวางสายไป ผมก็รีบจัดการคว้ากางเกงที่ผมเพิ่งปลดไปไม่นานมาสวมใส่ทันทีอย่างร้อนรน.. พร้อมกับคิดว่า รอดตัวไปนะวันนี้ ยัยตัวแสบ ตอนนี้เรื่องทำให้ลูกชายได้เข้าถ้ำเอาไว้ก่อน เพราะตอนนี้เรื่องของป๊าม๊าสำคัญกว่า แต่ว่า..ถึงเรื่องพ่อแม่จะสำคัญ..แต่เรื่องแผนของผม ผมก็ไม่ทิ้งหรอก.. เพราะฉะนั้นเมื่อผมแต่งตัวให้ตัวเองเรียบร้อย..แต่ว่า อีกฝ่ายที่นอนอยู่บนเตียงนั้น...ไม่เรียบร้อย ผมก็คว้ามือถือและเปิดโปรแกรมกล้องถ่ายรูปทันที แชะ แชะ แชะ พร้อมกับเก็บภาพของผู้หญิงตรงหน้าไป 2-3รูป.. ซึ่งมันทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะยิ้มบางๆกับผลงานตัวเอง..ก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมตัวไว้ เผื่อเธอหนาว และพูดออกมาอย่างเสียดาย “..ไว้มีโอกาส..เราค่อยมาจัดกันใหม่นะครับ..น้องเอิงเอย หึหึ” หลังจากพูดเสร็จ ผมก็เก็บมือถือเข้ากระเป๋ากางเกง..ก่อนจะปรับสีหน้าเป็นเคร่งเครียดกับเรื่องที่รู้ก่อนหน้า และรีบสาวเท้าออกจากห้องนี้เพื่อมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลทันที แต่ว่าทันทีที่ไปถึง... \"ไม่มีคนป่วยชื่อ ผินผิน อำนาจชัยฤทธิ์ นะคะ” “แล้ว อัสว อำนาจชัยฤทธิ์ ละครับ” “ไม่มีเช่นกันค่ะ\" “มีคนแจ้งมาว่าพ่อแม่ผมถูกส่งมาที่นี่ ยังไงลองตรวจสอบอีกครั้งหน่อย” “อืม สักครู่นะคะ ... ไม่มีจริงๆค่ะ ทางเราตรวจสอบแล้ว เคสฉุกเฉินที่ถูกส่งตัวมาวันนี้ มีแต่เด็กสิบสองขวบ รายเดียวนะคะ” เรื่องมันชักจะแปลกๆแล้วสิ หรือว่า มันจะมีคนแกล้ง.. ผมเลยตัดสินใจลองโทรหา ป๊าดู.. ตรู๊ด ตรู๊ด ​ \"นึกไง วันนี้โทรมาได้ สงสัยฝนจะตก หรือทำอะไรผิดมา?” และเสียงที่ตอบรับ..ทั้งน้ำเสียงและคำพูดจากปลายสาย ทำให้ผม..โล่งใจทันที เห้ออ.. เพราะมันแน่ชัดแล้วว่า ป๊าสบายดี ไม่ได้ประสบอุบัติเหตุอย่างที่ได้รับข่าวสารมา...ส่วนอีกคน \"ป๊า แล้วม๊าล่ะ\" \"อยู่ข้างป๊านี่ล่ะ จะคุยเหรอ แป๊บนะ ที่รัก เจ้าซันมันจะคุยด้วย\" \"ว่าไงซัน มีอะไรจ้ะลูก\" โดนแกล้งจริงๆสินะ..ว่าแต่ ใครเล่นอะไรวะ แม่ง!!! แต่ถึงอย่างนั้น..ผมก็ไม่พูดอะไรออกไปที่ทำให้ป๊าและม๊าไม่สบายใจหรอก ผมขอจัดการเองดีกว่า ผมยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะกรอกเสียงตามสายออกไป \"ไม่มีอะไรครับ คิดถึงม๊าเฉยๆ ได้ยินเสียงม๊าแล้วผมก็ชื่นนใจ” \"ไปทำความผิดอะไรมา ฮะ\" “โถ่ว ผมคิดถึงจริงๆ ม๊าไม่เชื่อแบบนี้ผมน้อยใจนะ เสียใจม๊าไม่รัก ม๊าไม่เชื่อใจ” “ตอแหลเก่งกันทั้งพ่อและลูก หึ!” (ที่รักมาตีผมทำไม ไอ้ซันแกไปกวนตีนอะไรแม่แกอีกแล้ว ฮะ!) เสียงป๊าตะโกนเขามาในสาย จนทำให้ผมเอือมระอาปนเอ็นดู ตีกันเป็นเด็กๆอีกแล้ว และดูแล้วผมว่า..น่าจะเถียงกันอีกนาน ผมเลยโพล่งปาก ..ขอจบสายก่อนดีกว่า เพราะผมขี้เกียจฟัง “งั้นฝากความคิดถึงป๊าด้วย แค่นี้นะครับ” กรึก.. และทันทีที่ผมวางสายไป ผมก็กลับมาหน้านิ่งเครียดอีกครั้ง..ก่อนจะตัดสินใจโทรไปถามป้าแวว \"คุณท่านคุณนาย เป็นไงบ้างคะหนูซัน” และด้วยเสียงของปลายสายที่ถามด้วยท่าทีที่ร้อนรน ทำให้ผมคิดว่าป้าแววคงไม่รู้เรื่องอะไรจริงๆ \"ป้ารู้มั้ย คนที่โทรหาป้าคือใคร\" \"ไม่รู้หรอกค่ะ โทรมาเบอร์บ้าน เป็นผู้หญิง ป้าตกใจรีบวางสายแล้วก็โทรหาหนูซันเลย มีอะไรรึเปล่าคะ\" \"ป๊าม๊าไม่ได้เข้าโรงพยาบาลหรอกครับ พวกท่านสบายดี\" \"ตาเถร ใครมันเล่นอะไรพิเรนท์ เอาความเป็นความตายมาล้อเล่นแบบนี้ได้ยังไง\" “เดี๋ยวผมจัดการเอง ฝากป้าแววอย่าบอกเรื่องนี้กับท่านนะครับ ผมไม่อยากให้ท่านกังวล” “ได้ค่ะ” หลังวางสาย ผมโทรหาลูกน้องสนิท ให้สืบมาทันที ว่าใครคือคนที่โทรเข้ามาในบ้าน..และไม่ว่ามันคนนั้นเป็นใคร ผมไม่เอาไว้แน่ อย่างแรก มันทำให้ผมต้องหัวใจแทบตกลงไปตาตุ่มเมื่อรู้ข่าวนี้.. และอย่างที่สอง มันทำให้ผมเสียของดีไปในคืนนี้!!! แม่งเอ้ยย..เกือบจะได้กินยัยนั่นอยู่แล้วเชียว..! อย่าให้รู้นะว่าใคร จะจัดการให้หนักเลย! ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด พอหงุดหงิด..ผมก็จัดการหยิบมือถือขึ้นมา เพื่อเปิดดูภาพถ่ายก่อนหน้านี้อีกรอบ ก่อนแสยะยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย หึ พรุ่งนี้ทุกอย่างจะเปลี่ยนไป แต่ตอนนี้ขอหาที่ระบายก่อนแล้วกัน เพราะพอหมดเรื่องปัญหาพ่อแม่ของผม ภาพยัยนั่นก็ตามมาหลอกหลอนผมทันที.. และผมก็ต้องการปลดปล่อยและระบายเดี๋ยวนี้ด้วย..ถ้าอย่างนั้น..เธอคนนี้แล้วกัน “น้องเก๋ เดี๋ยวพี่ไปหาน่ะ” หลังจากวางสาย ผมก็ขับรถพุ่งไปหาน้องเก๋ คู่ขาคนเก่า ที่ผมไม่ได้กินมานานแล้วทันที..และมันก็ใช้เวลาไม่นานผมก็ถึงที่พักของเธอ..ก็แน่ล่ะ ที่ผมเลือกเธอคนนี้ ก็เพราะว่าเธออยู่ใกล้โรงพยาบาลที่นี่ที่สุดยังไงล่ะ! หึ..ยัยเอิงเอย ทำผมแสบไว้เยอะมากนะครั้งนี้..เพราะฉะนั้น ครั้งหน้าเธอไม่รอดแน่!