ตอนที่ 42
ระหว่างเดินกลับไปเวทีเพื่อฟังผลการประกวดนั้น เฮียที่เดินอยู่ข้างๆก็เอื้อมมือมาจับมือของฉันไว้ พร้อมทั้งคว้ากระเป๋าที่เขาให้เมื่อสักครู่ไปถือไว้เอง ทำให้ฉันรีบหันควับไปมองหน้าเขาทันที ก็เห็นว่าเขากำลังส่งยิ้มกว้างมาให้พร้อมด้วยสายตาเป็นประกายอย่างมีความสุข
พอไม่ต้องมีข้อตกลงข้อสองล่ะ ถึงตัวเลยนะ หึ