已经是第一章了
บทที่ 51 อดีตหวนคืน
หม่อมวิลาวัณมองภาพนั้นแล้วสะอึก นึกสงสารกุลธรขึ้นมา ที่แท้ต่อให้รวยล้นฟ้ามีเงินกองเท่าภูเขา ก็ซื้อสุขภาพให้ตัวเองไม่ได้
“ท่าน...เป็นยังไงบ้างคะ?”
“ไม่มีอะไร...คนมันแก่ โรคภัยก็ต้องถามหาเป็นธรรมดา ฉันสิต้องประหลาดใจมากกว่าที่เห็นเธอ สิบกว่าปีแล้วนี่นะ...ที่เธอไม่มาเหยียบที่นี่เลย” กุลธรยังยิ้มแย้มแ
已经是最新一章了
加载中
