已经是第一章了
ตอนที่2 ตอนที่2 พบเจอ
\"คุณผู้หญิงค่ะ หนูขอกลับก่อนได้ใหมค่ะพอดีที่ร้านมีปัญหายัยมินตราแก้ไขคนเดียวไม่ได้ค่ะ\" หนูนาวิ้งหน้าตาตื่น ทั้งๆที่ยังไม่ได้ถอดผ้ากันเปื้อน
\"อ้าวแล้วมีปัญหาอะไรกันล่ะ เอาๆ กลับก็กลับแต่ว่าพรุ่งนี้หนูกับมินตราต้องมากินข้าวที่บ้านฉันนะ ห้ามผิดสัญญาด้วย\" พิมอร เข้าใจในเรื่องธุระกิจร้านอาหารพอมีปัญหาก็ต้องรีบแก้ สมัยนี้อะไรนิดๆหน่อยๆคนก็เอาไปประจานในโซเชียล
\"โจเซฟเหนื่อยใหมลูก ถ้าแม่จะขอให้หนูขับรถไปส่งน้องหนูไปไหวใหม\" นางเห็นท่าไม่เคยดีของหญิงสาวก็นึกเป็นห่วง ยิ่งถ้ามีเหตุการณ์ทะเลาะวิวาทก็ยิ่งอันตราย ถึงแม้ในร้านจะมีคนดูแลก็เถอะ เธอก็ยังอดห่วงไม่ได้
\"ได้ครับแม่ ผมไหว ไอ่กรันจ์อยู่เป็นเพื่อนแม่นะ เดียวกูมา\"
\" อ่อๆรีบไปรีบมาล่ะ\"
\" หนูไปนะค่ะคุณผู้หญิง สวัสดีค่ะ\"
\" จ๊ะๆดูแลตัวเองด้วยนะ\"
\"แม่ครับใครเหรอค่ะ สวยจัง\" กรันจ์ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
เพี๊ยะ!!! เสียงพิมอรที่ตีเอ้ากับแขนแกร่ง
\"คนนี้ไม่ได้นะตากรันจ์คนนี้แม่ห่วง\"
\" แล้วทำไมแม่ต้องห่วงด้วยล่ะคับ\" ปากก็พูดไป มืออีกข้างก็ลูบแขนข้างที่โดนตี
\" ก็คนนี้แม่จะให้แต่งงานกับ โจเซฟไงล่ะลูก\" พูดไปก็ยิ้มไปอย่างมีความสุข ทั้งๆที่ไม่รู้เลยว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นยังไร
\"นี่แม่จะกุมฝูงชน ไอ่โจเซฟเหรอครับ แล้วมันจะยอมเหรอครับแม่ แม่ก็รู้ว่ามันนิสัยเหมือนพ่อจะตาย แล้วพ่อรู้เรื่องนี้ยังครับ\" ใจหนึ่งก็ตกใจ อีกใจหนึ่งก็ดีใจทีาเพื่อนจะได้เป็นฝั่งเป็นฝา เพราะหลังจากเหตุการณ์วันนั้นเพื่อนเขาก็กลายเป็นคนเย็นชา เงียบขรึม ยิ้มยากไปเลย
ย้อนไป10ปีแล้ว พวกเขากำลังเรียนมหาลัยอยู่ โจเซฟมีแฟนคนหนึ่งชื่อ\" ลิตา\" ทั้งโจเซฟและลิตารักกันมากจนจะแต่งงานด้วยกันแต่ก็มีเหตุไม่คาดฝัน ลิตาถูกรถชนขณะที่จะมาฉลองวันเกิดให้เขา เธอเสียชีวิตคาที่ในมือเธอถือของขวัญที่จะให้กับโจเซฟ มันเป็นที่ตรวจครรภ์ ลิตาท้อง เธอต้องจากไปเพราะคนที่ประมาท ขับรถตอนเมา ถึงแม้ว่าคนขับรถจะเสียชีวิตในเวลาต่อมาก็ตาม โจเซฟก็ยังตามหาญาติเจ้าของคนขับนั้น เพื่อสะสางความผิดพลาดของชายคนนั้น ที่ขับรถชนเมียและลูกของเขาตาย ตั้งแต่วันนั้นมาโจเซฟก็กลายเป็นคนเงียบขรึม เขาสั้งห้ามทุกคนจัดงานวันเกิดให้เขา เพราะทุกๆวันเกิดของเขา เขาจะไปอยู่กับลิตาที่สุสาน
\"ร้านคุณอยู่ตรงใหนคับ พอจะบอกผมได้ใหม ผมจะได้ไปส่งถูก\" โจเซฟเอ่ยขึ้นเพื่อทำลายความเงียบบนรถ พร้อมรอบมองหญิงสาวเล็กน้อย หน้าที่เนียนใส ปากนิด จมูกหน่อย ตากกลมโต แก้มชมพูเพราะเลือดฝาด ลำคอระแห่ง สวย น่ารัก คำนี้เหมาะกับเธอ เขาพรางสะบัดหัวเล็กน้องเพื่อไล่ความคิดเหล่านั้น ออกไป
\"เอ่ย... ขอโทษค่ะฉันลืมบอกคุณ ช่วยไปส่งที่ร้านอาหาร เพียงจันท์ หน่อยนะค่ะ ฉันเป็นเจ้าของร้านที่นั้น คุณพอจะรู้จักใหมค่ะ\" หญิงสาวหันกลับมาตอบ ขณะที่ในหัวขอเธอคิดแต่เรื่องแต่งงาน
\"ครับ ผมรู้จัก ร้านอาหารไทยที่ดังที่สุดอยู่ตอนนี้\" โจเซฟตอบด้วยสายตาที่ชื่นชม ผู้หญิงตัวเล็กๆที่สามารถพัฒนาร้านอาหารให้โด่งดังและมีชื่อเสียงได้อย่างรวดเร็ว ในขณะที่มีร้านอาหารใหม่ๆผุดขึ้มมาอย่างกับดอกเห็ด
\"ไม่น่าเชื่อนะค่ะ นักธุรกิจชื่อดังอย่างคุณจะรู้จักร้านอาหารเล็กๆของฉันด้วย\" หญิงสาวนึกดีใจที่อย่างน้อยชายหนุ่มก็พอจะรู้จักเธอบ้าง
\"ผมว่าก็ไม่เล็กนะครับ ร้านของคุณก็ใหญ่พอตัวอยู่เหมือนกัน เอาไว้ถ้าผมมีโอกาสจะพาหุ้นส่วนมาทานที่ร้านอาหารของคุณบ้านะครับ\"
\"ยินดีเลยค่ะ\"
\" หึ หึ หึ\" มีเพียงแค่เสียงหัวเราะของชายหนุ่มเท่านั้นที่เป็นเสียงตอบรับ
\"ว่าแต่ที่ร้านมีปัญหาอะไรครับดูคุณรีบจัง\" โจเซฟที่รอบมองหญิงสาวเป็นระยะพรางนึกสงสัย
\" มีเหตุทะเลาะวิวาทนิดหน่อยค่ะ ระหว่างลูกค้ากับพนักงาน\" พูดไปมือก็ก้มดูโทรศัพท์ไป ป่านนี้มินตราจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้เพื่อนเธอยิ่งอารมณ์ร้อนอยู่ด้วย ยิ่งนึกก็ยิ่งเป็นห่วง
已经是最新一章了
加载中
