ตอนที่7 ตอนที่7 อดีต

\"โจเซฟ​วันนี้เป็นวันแรกที่ลูกจะได้ใช้ชีวิตคู่กับหนูนา แม่อยากจะให้ลูกพาน้องไปไหว้พ่อของน้องหน่อยนะ ลูกพอจะว่างใหม\" พิมอรรู้สึกว่านานแล้วที่หนูนาไม่ได้ไปกราบอัฐิ​ของพ่อที่วัด เธอจึงหาโอกาสให้กับหญิงสาว \"เออจริงนานแล้วนะหนูนาที่แกไม่ได้ไปหาพ่อแกอ่ะ\" มิมตราสมทบ เธอรู้ว่าเพื่อนสาวผิดหวังกับคนที่ชื่อว่าพ่อและยังทำไจไม่ได้กับสิ่งที่ศูนย์​เสีย แม้ว่าเรื่องนี้จะผ่านไปเป็น10ปีแล้วก็ตาม 10ที่แล้ว วันนั้นหนูนาอายุคบ15ปี เธอมาหาผู้เป็นพ่อที่อิตาลี่ เธอเดินทางมาต่างประเทศโดยลำพัง ด้วยเงินน้ำพักน้ำแรงของตัวเธอเอง เพื่อจะมาฉลองวันเกิดของเธอกับผู้เป็นพ่อ ผู้ชายที่เธอรักที่สุด แต่ก็มีเหตุการไม่คาดฝัน​ ในขณะที่พ่อเธอ กำลังไปรับเธอที่สนามบิน เกิดเหตุรถชนประสานงา พ่อของเธอขับรถชนกับรถขอผู้หญิงคนหนึ่ง เขาเสียชีวิตคาที่ ส่วนพ่อของเธอเสียชีวิตที่โรงพยาบาล จากเหตุการณ์​วันนั้น หนูนาก็กินไม่ได้นอนไม่หลับ จนเป็นโรคซึมเศร้า​ แม่ที่เธอรักก็หนีตามผู้ชาย ในขณะที่ตัวหนูนาเองก็อยู่กับพ่อเลี้ยง เมื่อผ่านมาสักพัก พ่อเลี้ยงก็จะขมขื่นเธอ เธอทนไม่ได้หนีออกมาจากบ้าน หนูนาเดินออกมาตามถนน เธอเดินมาเจอพิมอรที่เป็นลมล้มพับอยู่ตรงข้างถนน แต่คงด้วยความมึดในเวลากลางคืนจึงทำให้รถที่ขับขี่ผ่านไปมา ไม่ทันสังเกต​ว่ามีคนนอนอยู่ หนูนาก็เลนช่วยพาพิอรไปส่งโรงพยาบาล​ หลังจากที่พิมอรฟื้น หนูนาก็เฝ้าดูแลจนพิมอรออกจากโรงพยาบาล​ หลังจากนั้นมาพิมอรก็ถามสารทุกข์สุกดิบ​ของหนูนา และส่งเสียหนูนาร่ำเรียนจนจบ หนูก้มหน้าเงียบ ทุกครั้งที่มีคนถามหรือกล่าวถึงพ่อของเธอ เธอจะรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก เเม้จะผ่านไปเป็น10ปีแล้วก็ตาม เธอก็ยังทำใจกับเรื่องนี้ไม่ได้ \"ค่ะ.. คุณผู้หญิง\"