ตอนที่13 เป็นห่วง

3วันแล้วสินะที่หญิงสาวนอนหมดสติอยู่ที่โรงพยาบาล​ ถึงแม้หมอจะบอกว่าอาการของเธอดีขึ้นเป็นระยะ แต่คนอย่างโจเซฟ​ก็ยังไม่เบาใจตราบใดที่หญิงสาวยังไม่ฟื้นเขาก็ยังไม่เบาใจอะไรทั้งนั้น \"ป้าณีครับผมฝากดูเธอด้วยนะครับ วันนี้ผมมีประชุม​ที่บริษัท​ไม่รู้ว่าจะได้กลับเมื่อไร\" ชายหนุ่มหันมาฝากฝัง​หญิงสาว ตลอด3วันที่ผ่านมาเขาไปๆมาๆระหว่างบ้าน บริษัท​แล้วโรงพยาบาล​ เวลาที่เขาไม่อยู่กเฝ้าหญิงสาว​เขาก็จะให้ป้าณีมาเฝ้าแทน \"ค่ะ นายท่าน\" นางรับคำมองหน้าชายหนุ่มที่ดูเป็นห่วงหญิงสาวอย่างปิดไม่ได้ \" ถ้าเธอรู้สึกตัวแล้วโทรหาผมด้วยนะครับ\" เขาหันมากำชับอีกครั้ง ถึงแม้ว่าตัวเขาจะเป็นห่วงหญิงสาวแค่ใหน แต่ใจเขากลับไม่ยอมลดทิฐิ มีแต่จะรอเวลาให้หญิงสาวฟื้นขึ้นมาเพื่อแก้แค้นให้ลูกและเมียขอเขา ตั้นแต่ที่หนูนานอนหมดสติอยู่ที่​โรงพยาบาล​เขาก็สั่งให้ป้าฌีทำความสะอาดบ้านครั้งใหญ่ ไม่ให้มีฝุ่นหลงเหลืออยู่ในบ้าน เขาหวังว่าวันใหนที่หญิงสาวฟื้นและกลับเขาไปอยู่ในบ้าน เธอจะได้ไม่ต้องมีอาการแบบนี้อีก ถ้าวันนั้นเขาไม่เขาไปเจอจะเกิดอะไรขึ้นมา ใจหนึ่งเขาก็คิดสะใจ แต่อีกใจหนึ่งเขาก็สงสาร ความรู้สึกของเขาตีกันไปหมด เขาเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าเขาควรที่จะแก้แค้นต่ออยู่ใหม แต่ถ้าเขาไม่มำแล้วลูกกับเมียที่เขาต้องเสียไปล่ะ... #ประเทศไทย ’ฮัลโหล​ใช่คุณกรันจ์​ใหมค่ะ’​เสียงมินตราที่หาเบอร์ติดต่อกับกรันจ์ ’ครับผมกรันจ์’​ปลายสายตอบกลับ ’เอ่อฉันมินตรานะค่ะ เพื่อนของยัยหนูนา คนที่เพื่อนคุณแต่งงานด้วยอ่ะค่ะ คือฉันติดต่อเพื่อนฉันไม่ได้ เอางั้นคุณพอจะว่างใหมค่ะ ช่วยมาที่ร้านเพียงจันทร์หน่อยได้ใหมค่ะ’ มินตราพูดเองสรุปเอง เธอป็นห่วงเพื่อนปกติหนูนาไม่เคยหายไปแบบนี้ ’อ่อครับๆผมว่าง จะให้ผมไปหาตอนใหนครับ’กรันจ์​ตอบกลับอย่างงงๆ ืื ’​มาตอนนี้เลยได้ใหมค่ะฉันร้อนใจ’ ก็จริงเธอร้อนใจมากเพื่อนของเธอยิ่งซื่อๆอยูด้วย แล้วไปอยู่ต่างบ้านต่างเมืองแบบนั้น แถมยังติดต่อไม่ได้อีกเธอจะไม่เป็นห่วงได้ไงล่ะ ’อ่อได้ครับอีกประมาณครึ่งชั่วโมงผมถึง’ ’​ค่ะๆ’ พอมินตราพูดจบก็กดวางสายเลย ไม่ได้สนใจคนในสายสักนิด.....​