已经是第一章了
บทที่ 102 ต่อต้านราชโองการ
บทที่ 102 ต่อต้านราชโองการ
“ หลี่กงกง นี่ไม่ใช่การดูถูก แต่เป็นเพราะตัวเจ้าเองไม่รู้ผิดชอบชั่วดี ไม่เห็นคุณค่า มองข้ามความหวังดีของผู้อื่นต่างหาก!”
หลงเส้าจิ่นจ้องมองหลี่กงกง น้ำเสียงในตอนแรกยังคงเป็นปกติ แต่เมื่อพูดเข้าพูดเข้า แววตาของนางกลับค่อยๆคมกริบขึ้น นางจ้องมองไปที่หลี่กงกงด้วยแววตาประดุจด
已经是最新一章了
加载中
