[ 13 ] สาธารณรัฐอามันต์ซาร์ดิเนีย [2/2]

“ออรัลเซ็กส์ คือสิ่งที่ฉันทำกับหนูอัญเมื่อคืนนี้ มันสามารถเกิดขึ้นได้ทั้งชายและหญิงไม่ว่าฝ่ายใดจะเป็นผู้ทำ หนูอัญทำให้ฉันได้มั้ย” ชอว์เอ่ยบอกอย่างใจดี กับหนูอัญต้องเปิดเผยกับเธอแล้วเธอจะเชื่อฟังและไว้วางใจ “มันเป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้น หนูอัญถึงวัยที่จะทำได้แล้ว” ชอว์โน้มน้าว หนูอัญรู้ว่าเธอไม่มีทางเลือกในหัวข้อปฎิเสธ แต่เธอต้องต่อรองสักหน่อย “เค้าต้องใช้โทรศัพท์โทรกลับเมืองไทยได้” ชอว์ยิ้ม และพยักหน้า เพราะนั้นเป็นสิ่งที่เขาตั้งใจไว้อยู่แล้ว และจู่ๆลมหายใจเขาก็ถี่เร็วแรงขึ้นเมื่อคิดถึงว่าอนาคตอันใกล้นี้เขาก็จะได้เข้าไปอยู่ในโพรงปากหวานนุ่มนิ่มนั้นแล้ว “แต่เค้าทำไม่เป็น” “จำได้มั้ยว่าฉันบอกว่าจะให้กินไอศกรีมเนื้อสด...” ชอว์คว้ามือเล็กเข้ามาเกาะกุมแท่งร้อนไว้ “ให้คิดว่ามันคือไอศกรีมเนื้อสด” หนูอัญเม้มปากและหน้าเธอแดงก่ำ และเธอก็หลบแววตากรุ้มกริ่มอย่างคาดหวังนั้น บางครั้งความตื่นเต้นก็ทำให้อสูรน่ามองไม่น้อยเลย “ดูเหมือนหนูอัญจะชอบยามที่ฉันยิ้มใช่มั้ย” “หน้าของคุณเกี่ยวอะไรกับเค้าละ” “ฉันจะยิ้มมากกว่านี้ ถ้าหนูอัญทำออรัลเซ็กส์ให้บ่อยๆ จนกว่าหนูอัญจะเต็มใจมอบทุกอย่างให้กับฉัน” ชอว์ลูบไล้ส่วนเว้าส่วนโค้งของหนูอัญอย่างหลงใหล แต่สิ่งที่หนูอัญคิดคือ ไม่มีทาง ชอว์ดึงร่างบางกลับเข้ามาใกล้และมอบจุมพิตร้อนแรงให้เธออย่างเร้าร้อนอีกครั้ง เฮ่อ เฮ่อ ลมหายใจของทั้งสองกลับมาถี่แรงมากขึ้น พรึ่บ! ชอว์นอนหงายลงพร้อมกับดึงหนูอัญให้ล้มตัวลงพร้อมกับเขาด้วย เขากดศีรษะเล็กให้เธอดูดดึงยอดอกเต่งตึงของเขา โอ้ววววว ชอว์ครางออกมา เมื่อหนูอัญทำได้ดียิ่งนัก โอ้ยยยยย!!! ชอว์ร้องออกมา “เค้าก็รู้สึกแบบนั้นบ่อยมาก” หนูอัญเงยหน้าขึ้นมาบอก เมื่อเธอกัดที่ยอดอกของเขาอย่างแรง แต่ชอว์กลับยิ้มกว้างมากขึ้น ไม่มีอะไรให้ต้องเบื่อหน่ายเลย ชอว์ทอดกายเปลือยให้หนูอัญทำตามใจชอบ และเธอก็ไม่ได้กลั่นแกล้งเขา โอ้วววววว ชอว์ครางออกมา เมื่อในที่สุดเวลาที่เขารอคอยก็ใช่...มันดีมาก หนูอัญยอดเยี่ยมมาก เธอไม่เคยทำมาก่อนแต่แค่คำสั้นๆว่า ‘ไอศกรีมเนื้อสด’ ซี๊ดดดดด “หนูอัญ...โอ้ววววว....” ชอว์ครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน ว้าววววว หนูอัญรู้ได้อย่างไรกันว่าลิ้นต้องทำแบบนั้น เธอใช้ลิ้นเลียแท่งร้อนเขาไปมา สลับกับครอบครองและดูดกลืนแท่งเนื้อขนาดใหญ่ “หนูอัญ” ชอว์จับศีรษะที่ปกคลุมด้วยผมสลวยนั้นไว้ “ขยับมาสิ ฉันจะทำให้หนูอัญด้วย” หนูอัญไม่ได้ขยับแต่ชอว์เป็นฝ่ายจัดการเขาดึงชั้นในตัวจิ๋วออกไปและจัดท่าทางด้วยตัวเอง เขายกตัวหนูอัญขึ้นมาบนตัวเขา “ทำต่อสิ” เขาเอ่ยบอกเมื่อจัดท่าให้เธอแล้ว ซู๊ดดดดด แต่กลับเป็นหนูอัญที่เธอยังไม่ทันได้กลับไปทำสิ่งที่ทำค้างไว้ ชอว์ก็ปล่อยลิ้นโลมเลียกลีบสาวที่เปียกชื้นอย่างตระกละตระกลาม หนูอัญเจอบทเรียนใหม่อย่างเต็มรูปแบบจริงๆแล้ว “ชอว์...” หนูอัญครางเรียกเขา และเธอก็ซุกหน้าลงบนแท่งเนื้อร้อนของชอว์ มันแข็งชูชันเสียดสีริมฝีปากเธอ ร่างกายเธอควบคุมจิตใจและสมองเธอในที่สุด จู่ๆเธอก็อยากกลืนกินแท่งเนื้อเขามากกว่าก่อนหน้านี้อีก หนูอัญดูดรั้งแท่งเนื้ออย่างเร้าร้อนตามกระแสเลือดราคะที่วิ่งผล่านในร่างกายเธอ...เธอไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ตัวเองได้เสียเด็กไปแล้ว ชอว์เสียวซ่านมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม หนูอัญเร้าร้อนได้อย่างน่ารักน่าหลงใหล ให้ตายเถอะ! เขาหลงเด็กคนนี้จริงๆ ซี๊ดดดดดด ชอว์ครางออกมาพร้อมกับดูดดื่มสายธารน้ำที่หนูอัญปลดปล่อยออกมาอย่างต่อเนื่อง เส้นเลือดตามเรือนกายกำยำปูดโปนขึ้น เขาไม่เคยจะปลดปล่อยเร็วขนาดนี้ แต่หนูอัญทำให้เขาอยากปลดปล่อย ร่างบางก็ไม่ต่างไปจากร่างกำยำ เมื่อชอว์ปล่อยลิ้นยาวหายเข้าไปในโพรงสาวและเขาก็กวัดแกว่งเรียวลิ้นในโพรงสาวจนหนูอัญตอดรัดเรียวลิ้นนั้นไว้เมื่อเขาทำให้เธอเสียวมากเหลือเกิน หนูอัญที่ด้อยและอ่อนประสบการณ์กว่า เธอเกร็งกระตุกและปลดปล่อยสายธารใหญ่ให้กับชอว์ที่เขาดูดดื่มไม่ให้ตกหล่น แม้แต่หยดเดียวอย่างเต็มที่ พรึ่บ! หนูอัญขยับออกมาจากบนร่างกายเขาในทันที เธอนั่งห่างชอว์ออกมาเพียงเล็กน้อย เธอหอบหายใจ “เอาความปราดเปรื่องของเค้าไปอีกแล้ว” หนูอัญร้องออกมาอย่างโกรธเคือง พึ่บ! ชอว์ขยับลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง ช่างเป็นช่วงเวลาเซ็กส์แบบที่ชาตินี้เขาไม่เคยคิดเลยว่ามันจะมีอยู่ด้วย “งั้นมาเอาคืนไปสิ เมื่อฉันคืนให้ก็กลืนมันลงไปก็ถือว่าเป็นการไถ่โทษ โอเคมั้ย” ชอว์ผายมือออกทั้งสองข้างและสายตาก็มองไปที่แท่งร้อนของตัวเอง ควับ!! หนูอัญคลานขยับเข้าไปหาชอว์ มือเล็กกอบกุมแท่งร้อนอีกครั้ง ริมฝีปากค่อยๆเผยอเปิดกว้างขึ้นและครอบครองแท่งร้อนนั้นอีกครั้ง เธอกลืนกลบเขาได้ไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ แต่เมื่อมือเล็กกำลังจะผละออก ชอว์ก็เพิ่มบทเรียนให้กับเธอโดยการนำจังหวะมือและโพรงปากให้เธอได้เข้าใจ หนูอัญเรียนรู้ไวหรือเธอเข้าใจว่าเขาต้องการอะไร เพียงไม่นานชอว์ก็นอนครางรับความเสียวซ่านที่หนูอัญจัดให้เขาได้สมใจต้องการ หนูอัญชาตินี้เธอจะต้องเป็นของฉันเพียงคนเดียว ถ้าวันใดที่เธอคิดหนีฉันก็จะตามเธอไปสุดล้า และลากเธอกลับมาไม่ว่าที่นั่นจะเป็นนรกหรือสวรรค์ โอ้วววว “หนูอัญกลืนมันไป” ชอว์ร้องบอกเมื่อมาถึงจุดปลดปล่อยสายธารแห่งชีวิตเข้าสู่โพรงปากอิ่มไปในที่สุด หนูอัญกลืนกินสายธารนั้นตามคำบอกแม้เธอจะไม่ค่อยชอบรสชาติของมันนัก แต่เธอก็ไม่รู้สึกว่ารังเกียจมันแม้แต่นิดเดียว และทุกอย่างก็เป็นไปตามต้องการของชอว์ หนูอัญค่อยๆปล่อยแท่งร้อนที่ยังคงคับโพรงปากออกมา ฟอดดดด หลังจากที่ชอว์ดึงร่างบางเข้าสู่อ้อมกอด เขาก้มสูดดมความหอมของเส้นผมดำสลวยที่สยายเต็มแผ่นอกเขา “โตขึ้นอีกแล้วนะหนูอัญ” ชอว์กระชับอ้อมแขนมากขึ้นแต่ดูเหมือนหนูอัญจะไม่เพียงพอต่อความต้องการเพราะเธอเปลือยเปล่าและห้องนี้ก็เย็นมากด้วยสำหรับร่างบอบบางแบบเธอ “หิวมั้ย มื้อเที่ยงหนูอัญยังไม่ได้กินอะไรเลยนะ” “ไม่ เค้าอยากนอนพักสักหน่อยมากกว่า” ควับ! ชอว์ขยับและวางร่างบางให้หนุนหมอน เขายันตัวเองขึ้นและหันตะแคงไปทางเธอ “งั้นเดี๋ยวฉันจะออกไปจัดการเรื่องงานสักหน่อยนะ หนูอัญนอนคนเดียวได้ใช่มั้ย” หนูอัญพยักหน้ารับอย่างไม่อิดออด จนชอว์หมั่นไส้อดไม่ได้ที่จะต้องบีบจมูกรั้นนั้นอย่างเอ็นดู พรึ่บ! ชอว์ขยับและลงจากเตียง เขายังมีงานที่ต้องไปสะสาง ตั้งแต่กลับมาถึงเขาไม่ได้ห่างกายหนูอัญไปไหนเลย แม้เรื่องงานเขารู้ว่าแอลจัดการแทนเขาได้ แต่อย่างไรแล้วเขาก็ต้องไปตรวจสอบอีกครั้ง ชอว์หยิบเสื้อผ้าของตนขึ้นมาสวม “งั้นหนูอัญนอนพักผ่อนให้สบาย...” ชอว์ที่แต่งตัวเรียบร้อยแล้วเขาเดินไปหยิบผ้าห่มและเอามาคลุมร่างบางที่นอนคุดคู้เปลือยเปล่าอยู่บนเตียงกว้าง “ฉันจะสั่งคนให้จัดโต๊ะมื้อเย็นเร็วกว่าปกติหนึ่งชั่วโมง ต้องลงไปทานมื้อเย็นนะ...ห้ามลืมเด็ดขาด” หนูอัญกระชับผ้าห่มและพยักหน้าหงึกๆ “หรืออยากได้นมสักแก้วมั้ย เดี๋ยวฉันสั่งให้คนเอามาให้” คราวนี้หนูอัญส่ายหน้าไปมา ฟอดดดดด ชอว์จุมพิตแผ่วเบาบนหน้าผากมนก่อนจะผละออก... หนูอัญแอบหลบตาและคบคิดว่าเขาช่างใจดีกับเรื่องอาหารการกินของเธอมากกว่าแต่ก่อนมาก...แต่มันทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่าเธอกำลังเอาตัวเข้าแรกกับอาหาร เสื้อผ้า และที่นอน เฮ้ยยยย!!! สถานการณ์มันให้คิดเป็นแบบนั้น ทั้งๆที่จริงๆแล้วมันคือความอยู่รอดของการมีชีวิตอยู่ต่างหากเล่า ครืดดดด ชอว์เลื่อนช่องเก็บของบนหัวเตียงเขาหยิบอาวุธออกมาและเหน็บไว้ที่ด้านหลัง หนูอัญแค่มองตามอากัปกริยา เขาหันมาสบตากับเธอและยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนเดินออกจากห้องไป เฮ้ยยยย ที่นี่มันไม่ใช่บ้านหรอกชอว์ บ้านคือสถานที่ที่เราจะนอนและอยู่อย่างสบายกายและสบายใจ ไม่ใช่อยู่บ้านได้เพราะมีปืนเหน็บอยู่ที่เอวทุกเมื่อเชื่อวันแบบนี้หรอก หนูอัญได้แต่คิดในใจ ควับ! เมื่อเธอพลิกตัว สายตาก็เห็นว่าเขาไม่ได้ปิดช่องเก็บปืนนั้น มีบางอย่างโผล่ออกมา มือเล็กจึงขยับจับชายผ้าที่โผล่ออกมาและเมื่อเธอค่อยๆดึงมันออกมา ดวงตากลมก็เบิกกว้างขึ้น กว้างขึ้นและกว้างขึ้น ในห้องที่เย็นเฉียบทำให้เธอเหงื่อแตกอย่างเฉียบพลัน ในผ้าผืนนี้ไม่ได้มีแต่ผ้า มันยังมีกระดาษที่สเก็ตภาพรูปผีเสื้อและข้อความอีกสองสามข้อความ “ไม่จริง! ไม่จริง!” หนูอัญเพ้อรำพันออกมาไม่ต่างกับคนสติหลุด เธอเกิดภาวะช็อคเฉียบพลัน “ไม่จริง!”