บทที่2.จบตอน

อัจฉรียาพรยังคงใช้ชีวิตตามปกติและยังคงมาทำงานของตนอย่างขยันขันแข็งแต่จริงๆ แล้วเธอพยายามหลบหน้าคู่หมั้นของตนด้วยการเข้าห้องแลปเพื่อทดสอบผลิตภัณฑ์ต่างๆ ของตน เวลาที่สิงหราชมาหาเลขาหน้าห้องของเธอก็จะบอกว่าเจ้านายสาวสวยไม่ว่าง และไม่ว่างเสมอเมื่อสิงหราชมาหาที่บริษัท สร้างความขุ่นใจให้กับชายหนุ่มยิ่งนัก แต่สาวเจ้ายิ่งห้ามยิ่งหลบเขาก็อยากจะเอาชนะ “คิดแล้วเชียวยายตัวแสบจะต้องมาไม้นี้ ฮึ อย่าคิดว่าจะหนีเงื้อมมือนายสิงโตพ้น..” ว่าแล้วชายหนุ่มก็ปักหลักรอคู่หมั้นแสนสวยอย่างอดทน ในขณะเดียวกันอัจฉรียาพรก็กำลังทำงานของตนอย่างเพลิดเพลิน วันนี้เธอทำมาส์กสครับตัวใหม่ให้ลูกค้าซึ่งได้รับการตอบรับที่ดีมากทีเดียวและลูกค้าก็สั่งผลิตเป็นจำนวนมาก ทั้งแบบซองทดลองและแบบหลอดพร้อมใช้พร้อมจำหน่าย อัจฉรียาพรมีความสุขมากกับงานที่ทำและภาคภูมิใจที่สามารถจัดตั้งบริษัทของตัวเองได้ตั้งแต่อายุยังน้อย ครั้งแรกบิดาเป็นคนจัดตั้งโรงงานผลิตให้ส่วนเธอเองก็ไปเรียนต่อด้านการบริหารและด้านผลิตภัณฑ์ความงามเพื่อมาต่อยอดสิ่งที่มีอยู่ ตอนเด็กๆ เธอเคยน้อยใจว่าทำไมไม่สวยเหมือนแม่อ้อน ทำไมต้องอ้วนฉุและหน้าเป็นสิวเขรอะไม่เหมือนปลายฝนที่หน้าใสสวยเรียบร้อยอ่อนหวาน เพื่อนๆ บางคนชอบล้อเลียนเธอทำให้เธอเสียใจและขุ่นเคืองอยู่เสมอ โดยเฉพาะสิงหราชนั้นร้ายกาจมากทีเดียว แต่ด้วยสิ่งที่เธอคิดว่าเป็นปมด้อยนี่เองทำให้อัจฉรียาพรมีความอยากเอาชนะ และกำลังใจจากทุกคนในครอบครัว โดยเฉพาะมารดานั้นให้คำปรึกษาและคอยบอกคอยสอนให้เธอรู้จักดูแลตัวเอง ปลายฝนก็ช่วยหาข้อมูลและคอยให้กำลังใจเสมอ เธอพยายามออกกำลังกายอย่างจริงจัง คิดหาวิธีรับประทานอาหารให้มีความสุขและไม่ส่งผลเสียต่อสุขภาพ การคิดค้นผลิตภัณฑ์เพื่อผิวหน้าและผิวกายก็ตามมา และอัจฉรียาพรก็ใช้ตัวเองเป็นหนูทดลองและเป็นพรีเซ็นเตอร์ผลิตภัณฑ์ของตนเอง และผลิตภัณฑ์ทุกอย่างที่ผลิตออกมานั้นล้วนแล้วแต่คัดสรรสิ่งที่ดีที่สุดและเป็นธรรมชาติมากที่สุด จากเมื่อตอนเป็นเด็กและช่วงวัยรุ่นเธอมีรูปร่างอ้วนและมีสิวเต็มหน้าทำให้เพื่อนๆ ล้อเธอว่า อิ่มอุ่นตุ่มหน้าสิว หรือฉายาอื่นๆ ที่ล้อเลียนกัน แน่นอนว่าการล้อเลียนเหยียดหยามกันมันไม่เคยหมดไปจากสังคมและนั่นเองทำให้เธอรังเกียจคนที่มักล้อเลียนคนอื่น เธอจึงพยายามทำให้ตัวเองดูดีและไม่ใส่ใจคำล้อเลียนนั้น เพราะเชื่อว่าเธอจะต้องสวยเหมือนคุณแม่กับปลายฝน เธอเริ่มใสใจสุขภาพของตัวเองมากขึ้น ใสใจเรื่องผิวพรรณตามประสาผู้หญิงและโชคดีที่มารดาไม่เคยละเลยที่จะสนับสนุนแนะนำเป็นห่วงและใส่ใจความรู้สึกเธอเสมอ จนเมื่อเธอไปเรียนต่อและเรียนรู้ที่จะดูแลตัวเองเมื่ออยู่ต่างบ้านต่างเมืองและแรงบันดาลใจที่จะเอาชนะคำล้อเลียนของใครๆ เธอเริ่มออกกำลังกายจริงจังจนร่างที่อวบอ้วนเริ่มผอมลงและมีกล้ามเนื้อมาแทนที่ เธอเลือกรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย ไม่ตึงไม่หย่อนมีวินัยในการกิน และไม่เคยทรมานตัวเองให้หิวเพราะการลดความอ้วน ตำราต่างๆ มากมายเกี่ยวกับการลดน้ำหนัก ความงามการรักษาผิวหน้าและผิวกายให้สวยใสสุขภาพดี ถ้าเธอจะทำเป็นห้องสมุดเกี่ยวกับความงามก็คงได้เพราะหนังสือตำราเหล่านี้เยอะมาก อีกทั้งข้อมูลที่ได้จากอินเทอร์เน็ตเธอก็รวบรวมทำเป็นตำราของตัวเองเพื่อศึกษาหาความรู้เพิ่มเติม จนตอนนี้เรียกได้ว่าเธอเป็นกูรูเรื่องเหล่านี้ไปแล้ว และเมื่อรูปร่างเธอเปลี่ยนไป หุ่นดีขึ้น สวยขึ้นใครๆ ก็คิดว่าเธอศัลยกรรมถึงเมืองนอก ดีที่ว่าเธอไม่ใช่ดาราดังไม่เช่นนั้นคงต้องตั้งโต๊ะแถลงข่าวว่าที่สวยแซ่บขนาดนี้นั้นของแท้แม่ให้มาล้วนๆ ไม่มีพลาสติกซิลิโคนเจือปน ไก่งามเพราะขนคนงามเพราะแต่ง มันยังใช้ได้ และสมัยนี้เมคอัพเปลี่ยนชีวิตได้ ซึ่งสาวๆ จะรู้ดีว่า การแต่งหน้าเพื่อปกปิดจุดด้อยและทำให้ใบหน้าโดดเด่นด้วยเครื่องสำอางนั้นมันไม่ยากเลย... “คุณอิ่มอุ่นคะ ทานกลางวันได้แล้วค่ะที่เดิมนะคะ” เลขาหน้าห้องแสนสวยและนิสัยดีซึ่งทำงานร่วมกันมาหลายปีเข้ามาบอกเมื่อเห็นว่าเจ้านายของตนทำงานเพลินเกินไป “จ้า ขอบคุณค่ะคุณยา” หัทยา เลขาวัยสาวสิบปลายยิ้มหวานให้นายสาวแล้วเดินไปรับประทานอาหารกับพนักงานคนอื่นๆ ที่บริษัทมีพนักงาน 20 คน แม้จะดูเหมือนน้อยแต่พนักงานทุกคนทำงานกันอย่างขยันขันแข็งและผลิตสินค้าได้ทันตามกำหนดส่งสินค้าให้ลูกค้าด้วย แต่ในอนาคตอัจฉรียาพรจะขยายกิจการและเพิ่มจำนวนพนักงานอีกหลายสิบคนตอนนี้เธอกำลังสั่งเครื่องจักรและขยายโรงงานให้ใหญ่ขึ้นกว่าเดิม ซึ่งภายในปีหน้าบริษัทของเธอพร้อมโกอินเตอร์อย่างเต็มภาคภูมิแน่นอน... หญิงสาวในชุดเดรสเข้ารูปสีหวานเดินไปที่ห้องนั่งเล่นซึ่งรอบๆ บริเวณนั้นจะเป็นสวนสมุนไพรและมีดอกไม้นานาชนิดปลูกไว้เพื่อใช้ในการผลิตสินค้าของเธอเอง และห้องนั่งเล่นของเธอก็คือสวนสมุนไรนี่เอง ศาลาทรงแปดเหลี่ยมสีขาวขนาดกะทัดรัดที่มีพร้อมทั้งอุปกรณ์ในการทำงานและเครื่องเสียงชั้นดีไว้เปิดเพลงเบาๆ คลอไปด้วยเพื่อให้ต้นไม้ใบหญ้าได้ฟังเพลงพวกมันจะได้เจริญเติบโตอย่างมีความสุขและมีผลผลิตที่งดงาม เทคนิคนี้เธอใช้แล้วได้ผล และทำให้ตัวเธอเองผ่อนคลายจากงานได้ด้วย สวนสมุนไพรและไม้ดอกไม้ประดับที่มีคุณค่าทางสมุนไพรนี้มีเนื้อที่ราวสองไร่เศษๆ ถูกจัดแบ่งปลูกเป็นสัดส่วนอย่างลงตัวซึ่งเธอจะเก็บตัวอย่างสมุนไพรไปวิจัยตรวจสอบด้วยตัวเอง อัจฉรียาพรเปิดฝาครอบอาหารออกก็ต้องขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจเมื่อวันนี้มีสเต็กปลาสองที่รวมไปถึงเครื่องดื่มและอาหารว่างอีกสองชุด “วันนี้พี่มาฝากท้องด้วย..” เสียงทุ้มคุ้นหูดังขึ้นหญิงสาวหันขวับไปมองแล้วก็ต้องเม้มปากอย่างขัดใจ “ใครเชิญคะ” “พี่เชิญตัวเองได้ครับ อิ่มอุ่นเองก็ต้องทำตัวให้ชินนะเพราะอีกหน่อยเราจะต้องทานข้าวด้วยกันทุกมื้อ” สิงหราชยิ้มยียวนแล้วเข้ามานั่งตรงข้ามกับเธอพร้อมทั้งทำตัวเหมือนเป็นเจ้าของบ้านเสียอย่างนั้น “ของผัวก็เหมือนของเมีย ของเมียก็เหมือนของผัว นั่งลงทานอาหารได้แล้วนี่เลยเวลาทานอาหารกลางวันมาตั้งสี่สิบห้านาที” “แต่ตอนนี้ยังไม่ใช่พี่สิงโตไม่มีสิทธิ์มาวุ่นวาย” “ก็แล้วจะให้เป็นตอนนี้เลยไหมล่ะ..” ชายหนุ่มยักคิ้วยียวนแต่แววตาจริงจังจนหญิงสาวไม่กล้าต่อกรด้วย อัจฉรียาพรขุ่นเคืองจนพูดไม่ออกได้แต่มองชายหนุ่มอย่างไม่พอใจ “ฝากไว้ก่อนเถอะ..” ทำปากขมุบขมิบพึมพำอย่างขัดใจ “ว่าไงจ๊ะ นินทาพี่เหรอ” “ยุ่ง..” หญิงสาวค้อนคนยุ่งแล้วสะบัดหน้าหนีอย่างแสนงอน.. สิงหราชยิ้มบางๆ อย่างพอใจ