已经是第一章了
บทที่ 26
กล่าวจบผู้มีวิชาผีเสื้อหลับใหลประจำตระกูลก็ลงมือเป่าใบไม้ในมือเป็นบทเพลงแสนอ่อนหวานให้ล่องลอยไปตามสายลมเย็นยะเยือกในยามราตรี ชวนให้คนฟังรู้สึกเคลือบเคลิ้มจนหนังตาที่เคยเบิกกว้างหนักอึ้งขึ้นมาภายในเวลาอันรวดเร็ว
ชายชุดดำกลุ่มใหญ่พร้อมใจกันละทิ้งดาบในมือราวกับลืมไปจนหมดสิ้นแล้วว่าพวกตนถูกส่งให้มาทำง
已经是最新一章了
加载中
