已经是第一章了
บทที่ 34
“ท่านผู้เฒ่าเถาคงเบาใจ”
คำพูดของชินอ๋องหนุ่มทำให้ผู้ที่กำลังกัดเสี่ยวหลงเปาเข้าไปได้เพียงครึ่งคำหยุดชะงักลง
“เกี่ยวอันใดกับตาเฒ่าเถา”
รอยยิ้มล้อเลียนปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าคมสัน เพื่อเย้าแหย่ให้คู่สนทนาเกิดโทสะ ก่อนที่เจ้าตัวจะเอ่ยถึงท่านผู้เฒ่าแห่งสำนักภูผาโลหิต ซึ่งเป็นไม้เบื่อไม้เมาคนสำคัญของสต
已经是最新一章了
加载中
