已经是第一章了
บทที่ 47
เป็นเวลาเกือบสองชั่วยามกว่าชาวบ้านบริเวณใกล้เคียงเรือนเก็บเสบียงจะรู้สึกตัวตื่นจากห้วงนิทรา ทว่ามันก็ช้าไปเสียแล้ว เนื่องจากไฟได้เผาเรือนไม้ทั้งหลังให้มอดไหม้เหลือเพียงซากปรักหักพัง อีกทั้งชายฉกรรจ์ที่มาเฝ้าเวรยามเมื่อคืนยังหลับใหลไร้สติ ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น
จนกระทั่งบุรุษหน้าบากผู้หนึ
已经是最新一章了
加载中
