บทที่ 61
“รุ่ยชาง”
“พ่ะย่ะค่ะ”
“ข้า...”
ประตูบานใหญ่ภายในพระตำหนักของฮ่องเต้ถูกผลักเข้ามาด้วยฝีมือของสตรีผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นมารดาของแผ่นดินต้าหลง ทว่าท่าทางของนางที่เยื้องย่างเข้ามากลางวงสนทนาเต็มใบด้วยรังสีความพยาบาทแค้นเคือง จนใบหน้าที่เคยงดงามราวดอกเหลียนฮวาบริสุทธิ์บิดเบี้ยวไร้ซึ่งความงามอย่างในวัน