已经是第一章了
บทที่ 320 ผู้ชายที่เหมือนหมาป่า
บทที่ 320 ผู้ชายที่เหมือนหมาป่า
ตอนที่มู่จ้านเป่ยออกมาจากห้องคนไข้ ไม่เหลือความเป็นคนอยู่เลยสักนิด
มักจะรู้สึกว่าเขาเหมือนจะไม่เหมือน แต่กลับพูดไม่ออกว่าตรงไหนที่ต่างไป
เย่หานเข้ามา พูดเสียงเบา：“คุณชายใหญ่”
เขาไม่พูดอะไร และก็ไม่ได้มองอะไรใครทั้งนั้น
บรรยากาศเยือกเย็นล้อมรอบเขา พร้อมกับเขา หายไ
已经是最新一章了
加载中
