บทที่ 2.4 คำขอที่ลำบากใจ

“พี่คะมาคนเดียวเหรอ...ให้หนูนั่งเป็นเพื่อนไหม” ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองรอยยิ้มหวานๆ ทำให้เขาผงะเล็กน้อย ร่างบางถอยออกไปหนึ่งก้าวแต่ก็ต้องรวบรวมสติให้นิ่งไว้ เธอท่องอยู่ในใจว่าเพื่อบาร์ “ฮึ คุณนี่เอง วันนี้จะเอาอะไรมาสาดใส่ผมล่ะ” “แหม เรื่องมันผ่านมาแล้วคุณอย่าใส่ใจเลยนะคะ เอาเป็นว่าวันนี้ฉันดื่มขอโทษให้คุณก็ได้” พูดจบหญิงสาวก็สั่งเครื่องดื่ม แล้วหย่อนตัวเองนั่งคู่กับคนสารเลวที่เธอตะโกนก้องในใจ “มาแปลกนะ...ผมไม่มีเงินจะออฟคุณไปข้างนอกหรอก แต่ถ้าให้ฟรีก็ได้นะ” น้ำเสียงยียวนดูถูกยังคงดังให้เธอได้ยิน ถึงจะพยายามห้ามความโกรธแต่มือเรียวก็ต้องจิกเบาะโซฟาเอาไว้จนเจ็บ “ดื่มสิคะ...ฉันไม่ออกไปไหนหรอก แค่จะมานั่งดื่มเป็นเพื่อน” “อืม ผู้หญิงนี่เข้าใจยากจริง” ชายหนุ่มเลื่อนตัวเข้ามาใกล้หญิงสาวจนแนบชิดเธอ เขายกแก้วเบียร์ขึ้นดื่มอึกใหญ่ก่อนจะหันมามองใบหน้าสวยๆ พิจารณาแก้มสีแดงระเรื่อที่เขาเคยได้สัมผัส แขนแข็งแรงเอื้อมโอบเอวบาง พิยะตาสะดุ้งแต่ต้องเตือนตัวเองไม่ให้โต้ตอบอะไร “ดื่มอีกสิคะ เดี๋ยวเบียร์หายเย็นหมด” หญิงสาวยกแก้วขึ้นประคองป้อนให้เขาอย่างอ่อนโยนตามที่เธอกำลังแสดงบทสาวดริ๊งค์ มือหนาเริ่มซุกซนจับโน่นนี่จนตัวบางเอี้ยวหลบเป็นพันละวัน ชายหนุ่มเหมือนรู้ว่าคนสาวไม่ได้ปรารถนาตัวเขา เธอคงมาเพื่อเงินที่เขาจะยื่นให้ จึงพยายามแทะโลมออกรสชาติเพื่อกลั่นแกล้งคนที่สิ้นคิด สายตาคู่ดำคมเข้มรับกับคิ้วหนามองเรือนร่างของคนสาวราวกับขนมหวานที่น่าลิ้มลอง เนื้อบางสั่นหวาดระแวงเธอไม่รู้ว่าทำไมหัวใจถึงเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อเข้าใกล้ตัวเขา ยิ่งลมหายใจอุ่นที่เขาพ่นออกมากระทบผิวของเธอนั้นชวนร่างกายอ่อนระทวยไปหมด “อุ๊ยคุณคะ...อย่าค่ะ” จมูกคมสัมผัสเรียวไหล่ที่พ้นเสื้อสายเดี่ยวสีแดง ทำให้หญิงสาวเบี่ยงตัวหลบ ใบหน้าสวยร้อนผ่าวขึ้นทันที กลิ่นแอลกอฮอล์ที่เขาพ่นออกมาทำให้ร่างกายเธอเหมือนถูกยาชา มือหนาเลื่อนลูบต้นขาขาว เขาจงใจจะให้เธอแสดงความต้องการออกมามากกว่านี้ แขนแข็งแรงโน้มร่างกายสาวให้เขามาใกล้เขามากขึ้น รอยยิ้มที่ส่งให้เธอช่างท้าทายเหยียดหยามเหลือเกิน ชายหนุ่มยิ้มมุมปากสะใจเมื่อเห็นหญิงสาวเบี่ยงตัวไปมาพยายามหลบเลี่ยงการถูกลวนลาม “อย่าสิคะ...มานั่งดื่มกันต่อดีกว่า” “ไม่เอาผมไม่อยากดื่ม...อืม ทำอย่างอื่นดีกว่า” น้ำเสียงที่แหบพร่าทำให้คนฟังกลืนน้ำลายอึกใหญ่ หญิงสาวชักไม่แน่ใจว่าที่มานั่งอยู่กับเขาตรงนี้เธอทำถูกหรือเปล่า ใบหน้าหล่อยื่นใกล้ใบหน้าสวยทุกทีๆ หญิงสาวเอียงตัวหลบแต่มันก็ยากเพราะแขนแข็งแรงประคองหลังของเธออยู่ สายตาของเขาเหมือนสะกดให้ร่างบางอยู่นิ่ง เรียวปากสีหวานเม้มอย่าเขินอาย ยิ่งใกล้เข้ามาหญิงสาวก็รู้สึกว่าปากของเธอเผยอเล็กน้อยรอรับการพรมจูบของเขา พิยะตาไม่สามารถควบคุมความต้องการในขณะนี้ได้มือที่จะช่วยดันร่างหนากับอ่อนแรงโดยไม่รู้สาเหตุ ‘พิตต้าทำอะไรเข้าซักอย่างสิ จะปล่อยให้คนเลวอย่างนายคนนี้จูบเธองั้นเหรอ’ หญิงสาวบอกตัวเองในใจ พิยะตาสูดลมหายใจเข้าลึกพอดีกับเสียงดนตรียอดฮิตดังขึ้น Tokyo Drift หญิงสาวจึงมีจังหวะที่จะหลุดพ้นจากมือหนา ร่างบางลุกขึ้นเดินไปยังที่เหมาะในการวาดลวดลายโยกย้ายส่ายสะโพกให้ลูกค้าในบาร์ได้เชยชม เอวบางๆ ยักย้ายบิดไปมา มือไม้เลื่อนลูบไล้ร่างกายยวนยั่วสายตาของชายหนุ่มโดยที่เขาไม่รู้ตัว ดวงตาคู่ดำจับจ้องเอวสวยขาวเนียนอยากจะเข้าไปคว้ามากอดก่ายเสียเดี๋ยวนั้น หญิงสาวบิดเอวส่ายแล้วค่อยๆ ย่อตัวลงต่ำ ยิ่งเห็นขาเรียวแยกออกความนูนโค้งก็กระตุกหัวใจชายเสียจนเต้นแรงรัว สะโพกกลมส่ายไปมาอยู่ใกล้แค่เอื้อม หน้าอกทรวงกลมอูมขนาดพอมือเด้งกระเพื่อมไหวใต้เสื้อตัวจิ๋ว ลีลาการออกสเต็ปของเธอทำให้ร่างกายภายในของชายหนุ่มร้อนวูบวาบ เสียงกลืนน้ำลายอึกใหญ่ของเขาคงดังน้อยกว่าเสียงผู้ชายโต๊ะข้างๆที่วิจารณ์สรีระของหญิงสาวอย่างล้วงลึกเสียจนเขานึกโกรธใจใน “เฮ้ย สะโพกน่าจับตีซักป้าบ เอวพลิ้วขนาดนี้เรียกมาล่อนเอวตรงหน้าหน่อยสิ จ่ายเท่าไหร่ก็ยอมเว๊ย” อารมณ์คนหนุ่มร้อนวาบทันทีที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น เขาลุกพรวดไปคว้าข้อมือเล็กๆ แล้วลากเธอออกไปให้พ้นสายตาของผู้ชายพวกนั้น หญิงสาวไม่ทันได้ตั้งตัวเธอคล้อยตามแรงที่เขาดึง บรรดาสาวดริ๊งค์ที่นั่งอยู่มองตามร่างบางด้วยความตกใจ มีเพียงดนุพรเท่านั้นที่วิ่งตามหลานสาวออกมาโดยเร็ว “ยายพิตต้า” “หยุดก่อนคะ...คุณคะ” เสียงเรียกของสาวประเภททำให้พิยะตาต้องรีบสะบัดข้อมืออย่างแรงจนหลุดจากเขา “คุณจะพาพิตต้าไปไหนคะ” “เอ่อ ผม แค่อยากให้เธอออกไปให้พ้นคนพวกนั้น” คำตอบของเขาทำให้หญิงสาวแก้มแดงทันที ถึงจะปากร้ายดูถูกเธอ แต่เขาก็แสดงออกว่าปกป้องเธอจากผู้ชายคนอื่น “เด็กคนนี้ทำงานในร้านของฉัน อยู่ๆ มาลากออกไปแบบนี้คนอื่นก็ตกใจหมดสิคะ” “ผมขอโทษ” เขาจงใจหันมาพูดกับหญิงสาว แต่เธอก็แอบอยู่ข้างหลังดนุพรเสียแล้ว “นี่เงินค่าเครื่องดื่ม แล้วก็ของเธอด้วย” ธัญญ์ควักเงินทั้งหมดในกระเป๋าให้ดนุพรโดนไม่ได้นับซักบาท แล้วเขาก็รีบเดินออกไป ชายหนุ่มไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา อาการแบบนี้ไม่ควรจะเกิดกับคนที่ตั้งตัวเกลียดชังผู้หญิงที่หากินกับเรือนร่างตัวเอง แต่เขาก็แสดงออกชัดเจนว่าต้องการปกป้องหญิงสาวคนนั้น เขาแทบทนไม่ไหวที่เธอหญิงสาวขึ้นไปเต้นยั่วยวนสายตาพวกผู้ชายกัดมัน ทุกจังหวะลีลาของเธอแทบหยุดการเต้นของหัวใจเขา แต่พวกตันหาเหล่านั้นก็ปลุกให้ชายหนุ่มร้อนรุ่มจนต้องรีบชิงตัวเธอออกมา เสียงปิดประตูดังพอๆกับเสียงเต้นของหัวใจเขา ชายหนุ่มกุมศีรษะของตัวเองก่อนจะซบลงบนพวงมาลัยรถ