已经是第一章了
บทที่ 8.2 ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ
“ติ๊ด ติ๊ด”
“ฮัลโหล...ธัญญ์ครับ”
“ธัญญ์ คุณอยู่ที่ไหนคะ” เสียงที่ส่งผ่านโทรศัพท์เคลื่อนที่ทำให้คนรับชะงัก ปากหนาเม้มแน่น
“คุณสุ...มีธุระอะไร”
“ทำไมพูดไร้เยื่อใยขนาดนั้นคะ...สุคิดถึงคุณรู้ไหม” น้ำเสียงหวานจนเลี่ยนยังคงออดอ้อน ชายหนุ่มเบ้ปากอย่างสมเพช คนโทรมา
“ว่าธุระของคุณมา ก่อนที่ผมจะวางส
已经是最新一章了
加载中
