ลางร้ายกำลังจะมา

เย็นวันหนึ่งหลังจากโตโต้และบ๊วยเลิกงานต่างคนต่างทำหน้าเครียดกัน เนื่องจากเพิ่งได้รับสายจากเสี่ยเฮงให้กลับไปตึกที่ตั้งแก้งค์เพื่อคุยเรื่องที่สืบมาให้หมด คิดแล้วคิดอีกก็คงไม่พ้นได้เจอคนที่พวกเค้าเกลียดขี้หน้้ามากสุดๆ ซึ่งคนๆนั้นก็คือเข้มนั้นเอง ’ทำไมถึงต้องเป็นคนๆนี้ด้วยนะ มันจะดีมากเลยที่เสี่ยจะไม่ใช้มัน คนอย่างมันไว้ใจไม่ได้’ โตโต่บ่นกับบ๊วย บ๊วยเองก็เห็นด้วยพร้อมกับสงสารโตโต้ที่จะต้องเจอตัวต้นเหตุที่ทำให้ลูกพี่ของเค้าตาย ’xูเกลียดมัน’ โตโต้พูดด้วยอารมณ์โกรธ ’เออxูก็เหมือนกันนั้นแหละ แต่จะทำไงได้ เราไม่มีสิทธิ์จะเลือกคนได้หนิฟะ’ บ๊วยพูดตอบ ’แต่ยังไงก็ต้องทำ เพราะมันเป็นส่วนที่เราต้องรับผิดชอบ ก็ต้องบอกสิ่งที่เราหามาได้ก่อนที่จะจบหน้าที่นี้นะ’ บ๊วยบอกโตโต้ ’หืม นายหมายถึงรูปพวกนั้นกับเรื่องที่สืบมาได้ทั้งหมดน่ะเหรอ?’ โตโต้ถามพร้อมกับทำหน้าเป็นห่วงว่าถ้าบอกไปคนอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องอาจจะเดือดร้อนเพราะเรื่องนี้ก็ได้ ’ก็บอกไป แต่ไม่ต้องบอกให้หมดก็ได้นี่ฟะ’ ’อย่าลืมบอกแฟนแกด้วยล่ะ เพราะถ้าเราจบเรื่องนี้แล้ว เราอาจจะต้องลาออกก็ได้’ บ๊วยบอกโตโต้ ’ไอ้บ้า แฟนที่ไหน แค่น้องเฟ้ย’ โตโต้พูดตอบกลับทันที ’อ้าว เห็นตอนมันลาป่วย เป็นห่วงมันไม่ใช่เหรอ?’ บ๊วยพูดถามถึงเขี้ยว ’ก็สงสารน้องเค้า ตอนนี้อยู่คนเดียว พี่ชายเค้าก็ไม่อยู่แล้ว น้องเค้าก็ช่วยเราเรื่องหาคนตั้งเยอะนะเฟ้ย’ โตโต้อธิบายเหตุผล ’แกน๊า เก่งทุกอย่าง เสียอยู่อย่างเดียวชอบใจอ่อนเกินไป ระวังเถอะจะเดือดร้อนเพราะเรื่องนี้อะ’ บ๊วยบ่นโตโต้ เมื่อทั้งสองขับมอไซค์มาถึงตึกที่ตั้งแก้งค์ ก็พบกับคนๆนั้น ยืนสูบบุหรี่อยู่ด้านหน้าตึก เมื่อเข้มเห็น2คนนั้นก็เดินเข้ามาทักทาย ’เอาเป็นไงบางล่ะ ไม่เจอหน้ามานาน เปลี่ยนไปเยอะเลยนะ ดูหน้าจืดไปหน่อยนะบ๊วย’ เข้มเข้าไปทักบ๊วย แต่ทำเป็นจงใจเมินใส่โตโต้ โตโต้เงียบเริ่มทำสีหน้าไม่สบอารมณ์ เข้มเห็นท่าทีก็ยิ้มเยาะ ’อ้่าว โตโต่โต้ก็อยู่ด้วยเหรอ’ เข้มยิ้มเยาะต่อ ’หวัดดีนะไอ้หนูโต้’ เข้มจงใจพูด โตโต้กำมือแน่น บ๊วยเลยเดินมาขว้างกันโตโต้ออกมา พร้อมกับมองโตโต้เป็นนัยๆว่าอย่าทำอย่างที่คิด พร้อมพูดเบาๆว่า ’อดทนหน่อย อย่าเอาตัวเองไปยุ่งกับคนแบบนี้เลยไม่คุ้มหรอก’ บ๊วยเตือนสติโตโต้ ’ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะxึง’ โตโต้พูดประชด ’ใครจะเซ็กซี่ขึ้นแบบมึงละ 5555’ โตโต้เริ่มโกรธมากขึ้นกำลังจะด่ากับ แต่บ๊วยของขึ้นมากกว่าเลยสวนกับก่อน ’ไอ้ปากเสีย พวกxูก็ยังดีกว่าxึงนั้นแหละ ไอ้ขี้ขาด หนีเอาตัวรอดจนทำให้มีคนหนึ่งตาย คนหนึ่งเจ็บสาหัสเข้า ICU ยังไม่ตื่นจนทุกวันนี้เนี้ย’ บ๊วยโมโหยกกำปั้นขึ้นมาจะชกเข้ม แต่โตโต้จับไว้ทัน ’เฮ้ยไอ้บ้า พึ่งจะเตือนสติxูไป xึงดันเป็นเองซะเนี่ย หยุดเลยไอ้บ๊วย เรารีบๆเข้าไปคุยให้มันจบๆเถอะ จะได้ไม่ต้องมาเจอหน้ามันอีก’ หลังจากเข้าไปในตึกแล้ว เจอเสี่ยเฮงนั่งอยู่ ’พวกxึงทำอะไรกันอยู่ข้างนอกหา เสียงดังมาถึงข้างในเลย ทะเลาะกันอีกเหรอไง’ เข้มตอบเสี่ย ’เปล่านี่ แค่ทักทายกัยเฉยๆ’ บ๊วยกับโตโต้ไม่พูดอะไร แค่ส่ายหน้าตอบเสี่ยเฉยๆ ’เอามาประชุมกันเรื่องงานที่จะให้เข้มทำต่อจากพวกxึงได้แล้ว เร็วๆเข้า อั้วต้องรีบกลับบ้านเร็วๆ เดี๋ยวจะผิดสังเกตุ ลูกอั้วจะได้ไม่ระแวงอีก’ บ๊วยเริ่มหยิบรูปออกมาให้เสี่ยกับเข้มดู ’รูปพวกนี้เป็นรูปตอนวันงานปีใหม่ของบริษัทนี้ครับ มีอยู่รูปหลายเลยที่มีผู้หญิงคนนี้อยู่ในรูป’ โตโต้พูดต่อ ’จากการสืบของเราพบว่า เธอคนนี้เคยทำงานที่นี่ครับ’ ’อ้าว พวกxึงเจอคนแล้วทำไมไม่บอก ไม่จับตัวมันมาล่ะหา’ เสี่ยทำสีหน้าไม่พอใจ ’ตอนนี้คนๆนี้ไม่ได้อยู่ที่บริษัทแล้วครับเสี่ย’ โตโต้ตอบ บ๊วยโชว์ภาพบอร์ดบริษัทที่โชว์จม.แจ้งย้ายพนง.ให้ดู ’นี่คือประกาศบริษัทครับ แต่มันโดนเปลี่ยนไปก่อนที่เราจะเข้าไปทำงาน แต่เราก็ได้มันมาจากเว็บภายในของบริษัท’ ’ในประกาศเขียนว่าคนๆนี้ได้ย้ายไปทำงานที่สาขาตปท.’ ’เราก็กำลังสืบว่าเธอคนนี้ไปตปท.จริงหรือเปล่า?’ โตโต้พูดต่อ ’เพราะจากที่เราคิดไว้ เวลามันไม่น่าจะเหมาะเจาะขนาดนี้ แล้วในประกาศก็แค่แจ้งว่าย้ายไปตปท. บางทีอาจจะมีคนช่วยให้หลบซ่อน อาจจะไม่ได้ไปตปท.จริงๆ’ โตโต้อธิบาย เข้มมองรูปทั้งหมดคร่าวๆ ’เดี๋ยวผมสืบต่อเอง ช่วยส่งรูปเกี่ยวกับงานปีใหม่ทั้งที่มีอยู่ในกองนี้ และที่ไม่มีอยูในกองนั้ทั้งหมดมาให้ผมด้วย ส่งมาทางมือถือก็ได้นะ’ ทั้งบ๊วยกับโตโต้ต่างส่ายหน้าปฎิเสธทันทีเพราะไม่อยากได้เบอร์มือถือเข้ม ’เดี๋ยวจะส่งไปให้เสี่ยดีกว่า เสี่ยจะได้เห็นด้วย แล้วค่อยให้เสี่ยส่งต่อแล้วกัน (พวกxูไม่อยากจะติดต่ออะไรกับxึงเท่าไหร่นักหรอก) จากในรูปที่บ๊วยส่งไปให้มีรูปที่ขวัญถ่ายคู่กับชม(เพื่อนขวัญ)อยู่ด้วย (ก่อนที่ชมจะแต่งงาน ชมเองก็เคยทำงานอยู่บริษัทเดียวกันมาก่อน) เข้มสังเกตรูปนี้นานกว่ารูปอื่นๆจนน่าสงสัย ทั้งบ๊วยและโตโต้มองเข้มพร้อมกับนึกสงสัย (มันคิดอะไรอยู่นะ มันมองรูปนี้นานเกินไปแล้ว)