น้องกับเมียหาย!?!

หน้าโรงพักจอมพลพร้อมพี่แวววาวรีบพากันมาที่นี่เพื่อแจ้งความ จอมพลเดินมาหาแมนที่นั่งรออยู่ แมนนั่งร้องไห้เหมือนคนบ้า จอมพลเห็นจึงเข้าไปปลอบใจเพื่อน พี่แวววาวรีบเดินไปแจ้งความเรื่องเจมมี่โดนจับตัวไปพร้อมกับเพื่อนที่ชื่อชม ตัดไปที่โรงงานร้างแห่งหนึ่ง เจมมี่และชมถูกเอาตัวมาไว้ที่นี่ หลังจากยาเริ่มหมดฤทธิ์ทั้ง 2คนเริ่มรู้สึกตัว ค่อยๆลืมตาขึ้นมาเจอเข้มยืนมองอยู่ ทั้งเจมมี่และชมตกใจเมื่อเห็นสภาพตัวเอง ทั้ง 2คนตอนนี้โดนจับมัดไว้อย่างแน่นหนาทั้งคู่ จึงพอจะรู้แล้วว่าโดนลับพาตัวมา เข้มนั่งย่องๆ เอารูปของขวัญโยนลงกับพื้นข้างหน้า 2คนนั้น ’รู้จักคนๆนี้มั้ย หัวหน้าเราอยากเจอตัวแน่ะ’ เจมมี่เห็นรูปตัวเองหน้าเริ่มซีด ชมสังเกตุเห็นเจมมี่เริ่มรู้สึกกลัว จึงรีบพูดออกมาก่อน ’ไม่รู้จัก จะทำไมพวกฉันห๊ะ’ แล้วก็เอามือที่ถูกผูกไว้ข้างหลังสะกิดเจมมี่้เบาๆ เป็นนัยว่าอย่าตกใจตอนนี้เธอเป็นใครอยู่ มันไม่รู้หรอก รีบตอบมันไปเร็วๆ เจมมี่กลัวจนพูดไม่ออกแต่ก็ยอมทำตามชม มองเข้มแล้วส่ายหน้าตอบ ’อ๋อ เหรอ’ แล้วเข้มก็หยิบรูปที่ชมกับคุณเจมส์ถ่ายรูปคู่กับขวัญโยนลงไปให้ดูต่อ ’ไม่รู้? แล้วไอ้นี่มันหมายความว่ายังไงอืม’ ’ก็บอกว่าไม่รู้ไง ก็แค่่คนเคยทำงานด้วยกัน พอเค้าย้ายไปตปท.ก็ไม่ได้เจอกันแล้ว’ ชมรีบตอบแก้ตัว ’หึๆ รู้ด้วยว่าย้าย’ เข้มกระทืบเท้าลงเสียงดัง ปัง! ’อย่ามาโกหก พวกเราไปสืบมาหมดแล้ว ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ไปตปท.สักหน่อย’ แล้วกำลังจะเอามือไปจิ๊กผมเจมมี่ แต่ชมขยับตัวเองเข้ามาขว้างเข้มไว้ ’มันต้องมีคนช่วยมันหาที่ซ่อนให้ หรือพาหลบหนีอยู่ ซึ่งคนนั้นก็คือพวกแกไง จะตอบมาดีๆ หรืออยากจะเจ็บตัวก่อนถึงจะยอมเปิดปากพูดมันออกมา พวกเราจะให้เวลาคิดแล้วจะรอคำตอบดีๆจากพวกแก เข้าใจมั้ย!’ ชมมองเข้มเดินออกไปตลอดเวลาไม่วางตา พร้อมพูดกับเจมมี่เบาๆว่า ’ห้ามบอกมันเด็ดขาดนะ ถ้าบอกมันไปมีหวังเราได้ตายกันทั้งคู่ตรงนี้แน่ๆ เข้าใจมั้ย’ เจมมี่หน้าซีดมองชม ’แต่ชมเธอ.....’ ชมกำชับอีกรอบ ’ห้ามบอก ฉันยอมเจ็บตัวดีกว่า ถ้าบอกถือว่าเราไม่ใช่เพื่อนรักกันเข้าใจมั้ยหืม’ เจมี่ร้องไห้เอาหน้าซบไหล่ชม ’ไม่ ไม่ ไม่’ ’หมดเวลาแล้วจะบอกไม่บอกห๊ะ! ’ ’ไม่รู้ เราไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น’ ชมตอบ เจมมี่ยังคงร้องไห้แล้วก็ส่ายหน้าตามที่ชมสะกิดเตือน ชมเอาตัวเองบังเจมมี่ คอยปกป้องเจมมี่เต็มที่ ไม่ยอมให้เข้มแตะโดนตัวเจมมี่เลย เข้มเริ่มหมั่นไส้ ’แหมอีนี่ วอนหาเรื่องเจ็บตัวใช่มั้ยได้จัดให้’ เข้มจับชมมาตบ จนหน้าชมเริ่มบวม เลือดเริ่มไหลกลบปาก เจมมี่ร้องไห้ตลอดที่เห็นชมโดนตบ ’ไม่นะไม่ ไม่ อย่า’ แต่ชมก็ยังเงียบไม่ร้องออกมาสักนิด จนเข้มเริ่มเหนื่อยจึงผลักตัวชมลงกับพื้นแล้วด่า ’ยัยนี้มันอึดชิปเป้งเลยว่ะ’ ’เลิกดีกว่าตบไม่สนุกเลยวะ คร่าวต่อไปหาอะไรมาช่วยตบดีกว่าท่าทางจะมันกว่า 55555’ คนอื่นที่นั่งมองเข้มทำร้ายชม ก็หัวเราะตามด้วย ’คร่าวต่อไปเอาหนักๆเลยดีกว่ามั้ยน๊าาาา’ เข้มยืนถือเชือกเส้นยาวเส้นหนึ่งไวกับมือ แล้วลองฟากเล่นดู เหมือนกำลังจะเลือกเครื่องมือทรมานมาช่วยทุ่นแรง เข้มหยิบขวดแก้วขึ้นมามองแล้วก็โยนทิ้ง หยิบโซ่ขึ้นมาอ้าวพันกันอีก เลยเผลอนั่งแก้โซ่ที่พันกันซะงั้น สักพักหนึ่งหนึ่งในคนร้ายในกลุ่มก็ร้องออกมาหลังจากรื้อของในกระเป๋าของเจมมี่กับชม ’โอ้โห้! ในกระเป๋านี่ของแบร์นเนมจริงๆหนิ เฮ้ยท่าทางมันจะรวยกันทั้ง 2คนเลยนี่หว่า’ เมื่อเข้มได้ยินก็ยิ้มเยาะ ’เออตรูรู้อยู่แล้ว เพิ่งจะรู้กันเหรอไงวะ ไม่งั้นจะให้จับคู่มาทำไมกันเล่าไอ้โง่เอ้ย’ ’ตรูไม่คิดว่าจะจับมาเฉยๆให้เสียแรงเสียเวลาหรอกโว้ย ไหนๆ ก็รวยๆ กันแล้วก็เอาเงินมาบริจาคให้คนทางนี้สักหน่อยจะเป็นไร’ ชมตกใจ ’ไหนแกแค่ถามหาคนไม่ใช่เหรอ นี่มันจับเรียกค่าไถ่ชัดๆ ไอ้xxx!’ เข้มเงียบแล้วก็ยิ้ม ’เชิญด่าไปเถอะ เดี๋ยวแกก็จะเงียบได้เองแหละ หึ หึ หึ’ มีคนร้ายอีกคนพูดแย้งออกมาว่า ’พี่นี่มันไม่ถูกนะ เสี่ยสั่งมาแค่จับมาข่มขู่เอาความจริง ไม่ได้ให้จับมาเรียกค่าไถ่นะพี่’ เข้มหันมาที่คนร้ายคนนั้น ’ไอ้น้องอยากอยู่ยาวๆก็เงียบไปเลย เรื่องของข้า ถ้ายังไม่อยากตายตรงนี้มึงก็เงียบๆ ไปเลย’ ’ชิ คิดจะมาสั่งอะไรเหรอ เร็วไปล้านปีแสง’ ’สงเสี่ยอะไร คิดเหรอว่าข้าจะกลัว’ ’มันต่างหากที่ต้องกลัว จริงๆเสี่ยอาจจะชอบแบบนี้ก็ได้ ใครจะไปรู้ 55555’ ตัดกลับไปที่โรงพัก พี่แวววาวเริ่มทนไม่ไหว ’คุณตำรวจนี่มันก็นานแล้วนะยังไม่เริ่มตามหากันอีกเหรอ’ ’ต้องรออีกสักพักครับ คุณกลับไปก่อนดีกว่ามั้ยครับ แล้วทางเราจะแจ้งความคืบหน้าให้ทราบเองครับ’ ’กว่าจะติดต่อมา คงไปไกลแล้วมั้ยค่ะ ทำไมถึงช้าอย่างงี้’ ’แต่คุณตำรวจถึงคุณจะให้เรากลับ เราก็ไม่สบายใจอยู่ดี ให้อยู่เฉยๆรอคุณแจ้งก็คงไม่ไหวหรอกนะค่ะ อีกคนก็น้องเรา อีกคนก็เมียเค้า’ ’ตั้ง2คนนะค่ะ พยายามเร่งหน่อยได้มั้ยค่ะ’ ’ขอร้องล่ะค่ะ/ครับ’ พูดพร้อมกันทั้ง3คน