ตอนที่3 หญิงหม้าย 3

ปีนั้นเมืองชายแดนที่ค่อนข้างสงบสุขกลับค่อยๆลุกเป็นไฟ เมื่อสัญญาสงบศึกที่มีมายาวนานระหว่าง “แคว้นหนาน และแคว้นผ่อ“ เกิดการเปลี่ยนแปลงเนื่องมาจากที่แคว้นผ่อเริ่มไม่พอใจกับจำนวนข้าวของบรรณาการจากแคว้นหนานที่แพ้สงคราม ซึ่งทางแคว้นผ่ออ้างว่าทางใต้สุดของแคว้นประสบกับภาวะแห้งแล้งจึงเรียกร้องบรรณาการช่วยเหลือเพิ่มเติมเกือบเท่าตัวจากแคว้นพันธมิตร ทั้งที่แคว้นหนานเองก็ประสบกับความแห้งแล้งเช่นเดียวกันแต่ในเมื่อแคว้นที่แข็งแกร่งกว่าอย่างแคว้นผ่อเริ่มเรียกร้องมากขึ้นจึงเกิดการต่อต้าน เมื่อไม่ยินยอมจึงหลีกเลี่ยงการปะทะไม่ได้ เป็นเหตุให้เกิดการสู้รบปะทุขึ้นตามแนวชายแดนระหว่างแคว้นทั้งสอง ผู้ที่ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์นี้ย่อมหนีไม่พ้นชาวบ้านตาดำๆที่อยู่เขตชายแดน ชายแดนสองฝั่งจากที่เคยอยู่กันอย่างคนรู้จักมักจี่ก็กลับกลายเป็นศัตรูต่างแคว้นไม่อาจค้าขาย หน้าด่านทั้งสองก็ปิดกั้นห้ามเข้าออก โจรผู้ร้ายเริ่มออกอาละวาดปล้นชิงเนื่องจากภาวะขาดแคลน ความเป็นอยู่เริ่มย่ำแย่ ตระกูลฝางที่เคยทำมาค้าขายอยู่ได้อย่างไม่ขัดสนกลับกลายเป็นต้องปิดกิจการ เตรียมโยกย้ายถิ่นฐานหากเมืองอี้ป๋อถูกตีแตก ยังไม่ทันหายอกสั่นขวัญแขวนกับข่าวการศึกที่ปะทะเดือดขึ้นเรื่อยๆ บ่ายของวันกลับมีคนของทางการมาประกาศเกณฑ์ชายหนุ่มตามหมู่บ้านต่างๆเพื่อเป็นกองกำลังให้แก่แคว้น ผู้เฒ่าฝางรอดพ้นแต่ไม่ใช่กับฝางหยวนไช้ที่อยู่ในวัยหนุ่ม ไร้ซึ่งหนทางหลีกหนีชายหนุ่มจึงต้องจากครอบครัวไปสู้ศึกโดยที่ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาเห็นหน้ากันอีกหรือไม่ หม่าเหลียนเฟยได้แต่ภาวนาให้เหตุการณ์ผ่านไปด้วยดีแม้หญิงสาวจะทุกข์ใจยิ่งนักเพราะนางพึ่งจะรับรู้ว่าตัวเองตั้งท้อง นางเลือกที่จะปิดบังผู้เป็นสามีเพราะไม่อยากให้เขาต้องห่วงพะวง แม้จะเศร้าเพียงใดแต่นางก็พยายามทำจิตใจให้เข้มแข็งเพราะกลัวจะกระเทือนถึงลูกน้อยในท้อง นางตั้งใจไว้ว่าจะถนอมลูกน้อยรอวันสามีกลับมาอยู่พร้อมหน้ากันอีกครั้ง แม้สิ่งที่หวังนั้นแสนจะริบหรี่ เพราะหากสงครามยังไม่จบก็ยากนักที่จะได้อยู่กันอย่างสงบเช่นการณ์ก่อน หลังที่ฝางหยวนไช้จากไปไม่กี่วัน เหตุการณ์เริ่มเลวร้ายมากขึ้น เกิดการปล้นชิงในหมู่บ้านกลางวันแสกๆ สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอได้มาอยู่ในร่างของหม่าเหลียนเฟยเนื่องจากนางและสาวใช้ได้พากันออกมาหาซื้อเสบียงเพิ่ม ความโกลาหลของการไล่จับผู้ร้ายที่วิ่งมาชนนางจนล้มกระแทกกับต้นเสาทำให้นางถึงกับแท้งลูก เลือดไหลท่วมกระโปรงสีอ่อนทำให้นางช็อคจนสิ้นลม วิญญานของนางหลุดออกจากร่างแต่กลับไม่สามารถจากไปอย่างสงบ เป็นเวลาเดียวกับที่เธอเกิดอาการช็อคจากการดื่มเกินขนาด จึงทำให้วิญญานของเธอหลุดออกจากร่างและถูกดูดเข้าร่างของหม่าเหลียนเฟย เวลาผ่านผันข้าศึกก็ยิ่งรุกหนักจนคาดว่าอีกไม่นานเมืองหน้าด่านนี้คงต้องถูกยึด คนที่เหลือในหมู่บ้านเริ่มพากันโยกย้าย หลายครัวเรือนเริ่มเดินทางออกจากถิ่นฐานเดิม บ้างก็หนีไปพึ่งญาติหมู่บ้านอื่นบ้างก็คิดไปตายดาบหน้ายังแคว้นใกล้เคียง ครอบครัวตระกูลฝางพยายามถามข่าวถึงผู้ไปศึกเผื่อจะได้ส่งข่าวกลับไปว่าจะพากันไปที่ใดแต่ก็ไร้ซึ่งข่าวคราว จนสถานะการย่ำแย่ถึงที่สุด ผู้เฒ่าฝางจึงจัดการแจกจ่ายเงินทองและข้าวของส่วนหนึ่งให้กับพวกบ่าวไพร่ และพาคนที่เหลือเดินทางมุ่งไปยังเมืองหลวง แต่ระหว่างทางกลับเจอโจรร้ายที่คอยดักปล้นชิงทรัพย์ผู้คนที่หลบหนีจากสงคราม ทำให้เกิดการต่อสู้เพราะโจรร้ายหาได้ต้องการเพียงแค่ทรัพย์สินเงินทอง แต่ยังพยายามฉุดคร่าหญิงสาวและบ่าวหญิงไปย่ำยี พวกนางรอดพ้นจากเหตุการณ์นี้มาได้แต่บ่าวที่เหลือกับผู้เฒ่าฝางก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนถึงแก่ชีวิตทำให้เหลือแค่นางกับฝางฮูหยินและทรัพย์สินบางส่วนเพียงเล็กน้อย สองคนจึงพากันหลบหนีดั้นด้นขึ้นทางเหนือแทนเมืองหลวง เดินทางรอนแรมมาจนมาถึงด่านเข้าเมืองแต่เนื่องจากพวกนางมาถึงเป็นเวลาบ่ายคล้อยอีกทั้งมีผู้คนมากมายรอคอยลงชื่อเข้าเมืองทำให้เกิดความล่าช้าในการตรวจสอบ ทั้งสองจึงพากันไปพักยังกระท่อมร้างข้างทางรอลงชื่อเข้าเมือง Talk...ขอให้มีความสุขในการอ่านนะคะ