已经是第一章了
ตอนที่ 4
พายัพยกมือเหมือนอยากสงบศึกแต่คำพูดของเขาทำให้หญิงสาวคิดไปถึงสมัยเป็นนักศึกษา เขาชอบแซวเธอเล่นและเธอก็ชอบด่าทอเขากลับด้วยสีหน้าถมึงทึงที่เขาชอบเรียกเธอว่านางยักษ์ขโมขี ชั่วครู่จิณณ์ก็ปรับอารมณ์ให้เย็นลง
“โอเค...ฉันจะพักอยู่ที่นี่ นายอยากจะให้ฉันทำอะไรบ้างล่ะ?”
“ก็สอนผมเต้นลีลาศ ทุกเวลาที่ผมอยากเรียน แม้แต่ตอนดึก ๆ”
“ไม่มีปัญหา”
“ตอนเที่ยงคืนคุณก็สอนผมไหวใช่มั้ย?”
จิณณ์เงียบไป หญิงสาวจ้องหน้าเขาและคิดว่าพายัพอาจกำลังเล่นสงครามประสาทกับเธอ นี่เธอคิดผิดหรือถูกกันแน่ที่รับงานนี้ ถ้ารู้แต่แรกว่าเขาคือพายัพ คนนั้นเธอจะรีบปฏิเสธในทันที
“ไหวสิ...ว่าแต่นายจะเรียนไหวหรือเปล่า”
“ผมสละเวลางานเพื่อการเรียนเต้นลีลาศทั้งสัปดาห์นี้เลยล่ะ ผมเคยไม่ชอบการเต้นรำแบบนี้ แต่คิดว่าอาจทำได้”
“มันไม่ยากหรอกนะถ้านายตั้งใจ ลีลาศเป็นอะไรที่สนุกถ้านายตั้งใจกับมัน”
“ความจริงผมไม่ชอบเต้นรำ”
เขากล่าว คำพูดนั้นอาจทำให้บทสนทนาสะดุดลงเล็กน้อย แต่ดวงตาสีฟ้าเป็นประกายของผู้พูดกลับจับจ้องบนใบหน้าของครูสอนเต้นลีลาศสาวใบหน้าจิ้มลิ้ม ใบหน้าแสนหวานของจิณณ์มีลักยิ้มเล็ก ๆ ที่ช่วยเพิ่มเสน่ห์ให้ดูน่ามองและมันก็ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกดีขึ้นมาได้อย่างน่าประหลาด จิณณ์ฝืนยิ้มและหรุบเปลือกตาลงกระทั่งเขากล่าวต่อ
“ผมก็เลยอยากลองเรียนรู้ในสิ่งที่ผมไม่ชอบ...อยากรู้ว่ามันเป็นยังไง”
คราวนี้หญิงสาวเงยหน้าขึ้นสบตากับเขา เธออยากจะยิ้ม ซึ่งเป็นแค่ยิ้มแบบแค่น ๆ เท่านั้น
“การเต้นรำทำให้จิตใจของเราเบิกบาน ถึงยังไงฉันก็มาที่นี่แล้ว ฉันจะตั้งใจสอนนาย สอนให้นายได้เรียนรู้ในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ”
“แล้วจะเป็นไรมั้ยจีน ถ้าผมอยากให้คุณเริ่มสอนผมตอนนี้เลย”
หญิงสาวชะงักไปเล็กน้อย เธอยังไม่ทันได้เตรียมตัวด้วยซ้ำเพราะมัวแต่ตื่นเต้นกับการได้มาเยือนสถานที่อันน่ารื่นรมย์อย่างภูเก็ต ไข่มุกแห่งอันดามันอันงดงาม และการได้มาอยู่ตรงหน้าลูกศิษย์ที่เธอนึกไม่ถึงว่าเขาจะเป็นคนที่เคยไม่ชอบหน้ากันแม้ว่ามันจะนานมาแล้ว เขาจะไม่ให้เวลาเธอได้ตั้งตัวสักนิดเลยเชียวหรือนี่
“ก็...โอเค” จิณณ์ยิ้มตอบ “เอ้อ...จะเริ่มเลยจริง ๆ หรือ”
เขาลุกขึ้นยืนและกล่าวว่า “ผมอยากเริ่มเรียนลีลาศตอนนี้เลยครับคุณครู ให้ผมเรียกคุณว่าคุณครูฟังดูก็เหมาะดีเหมือนกันนะ”
ชายหนุ่มยิ้ม ซึ่งมันเป็นรอยยิ้มที่ทำให้จิณณ์รู้สึกแปลก ๆ หนุ่มลูกครึ่งไทยฝรั่งเศสเจ้าของใบหน้าคมเข้ม ดวงตาสีฟ้าเป็นประกายสดใส จมูกโด่งยาวและริมฝีปากหนาได้รูป โครงหน้าคมสันดูเหมือนดุดันแต่รอยยิ้มอ่อนหวานนั้นทำให้พายัพเป็นผู้ชายที่อบอุ่นขึ้นมาในทันที
已经是最新一章了
加载中
