已经是第一章了
บทที่ 56 ฉันเดินเองได้
บทที่ 56 ฉันเดินเองได้
ในตอนที่เฟิงเฉินเหวี่ยงไม่กอล์ฟนั้น สายตาของเขาก็เห็นร่างที่คุ้นเคยในระยะไกล เดินโซเซเข้ามา
หลังจากเดินมาเพียงสองก้าว ก็สะดุดล้มลง
ดวงตาของเฟิงเฉินเบิกกว้าง มือของเขาสั่นเล็กน้อย ทำให้เขาตีเฉไปเล็กน้อย
\"น่าเสียดาย\" สายตามองไปที่ส่วนโค้งสีขาวในอากาศ เผยให้เห็นถึงความเสียด
已经是最新一章了
加载中
