已经是第一章了
บทที่ 047 เขามันโง่ โง่จนไม่มียาตัวไหนช่วยได้
บทที่ 047 เขามันโง่ โง่จนไม่มียาตัวไหนช่วยได้
กอดเซี่ยหรั่น จนมือสองข้างของเขาปล่อยออกจากแขนเสื้อตัวเอง อานอี้เฉินจึงจะนำเขาไปวางบนเตียงอย่างระมัดระวัง เอนกายเอาผ้าห่มคลุมให้เขา แล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้าตัวเองที่เปื้อนทั้งเลือดและน้ำตาของเซี่ยหรั่น ออกจากประตู ก็เดินไปไม่ไกล ก็ยืนอยู่ตรงที่หน้าประตู
已经是最新一章了
加载中
