已经是第一章了
ตอนที่ 17
รถจอดหน้าบ้านมิลันดาเปิดประตูแล้วลง หล่อนยืนหันหลังไม่พูดกับคนมาส่งสักคำ ได้ยินเสียงรถเคลื่อนหาย ริมฝีปากบางกัดแน่นเพื่อกลั้นน้ำตา ดีแล้ว... หล่อนจะได้ไม่ต้องพบกับความเจ็บปวดอีก สองเท้าก้าวเข้าสู่ตัวบ้าน ข่มความรู้สึกเอาไว้ในอก ผ่านมันมาได้แล้วจะผ่านอีกครั้งมันยากตรงไหน
“ทำงานวันแรกเป็นไงบ้างลูก” ค
已经是最新一章了
加载中
