บทที่ 45
ทั้งเขาและเธอสอดประสานแนบสนิท เขาพบความชุ่มฉ่ำและแน่นิ่งในธารชื้นเย็นนั้นเนิ่นนาน แทบไม่อยากขยับกายไปไหน ทั้งที่เคยประกาศกร้าวว่าเกลียดณชนกสุดหัวใจแต่ร่างกายของเขากำลังพ่ายแพ้แก่เรือนร่างน่าเสน่หายิ่งของหญิงสาว
“พรุ่งนี้...คุณจะให้ฉันกลับไปทำงานใช่ไหมคะ?”
เธอกระซิบถาม ใบหน้าคร้ามคมยังซบอยู่บนอกหอ